"Alo..kimsiniz?" diye tekrarladığında telefon kapandı.. "Olsun Bey, kapat şunu" diye söyleyerek telefonu aldı elinden.. Ne yapacaklarını bilemediler.. Annesi ağlayıp durdu.. Duâlar etti.. Babası dolanıp durdu.. Ve on dakika sonra bir doktor ona doğru yaklaştığında:
"Malesef Cihad komada.."
Doktorlar acı haberi iletti.. Yaklaşık bir ay koma'da kalacağını söylediler.. "Ney?? Hayır doktor, bu olamaz.. Nolursun birşeyler yapın.. Uyanması lazım!" Cihadın babası cümleyi bitirmeden yere yıkıldı, doktorlar kolundan tutup kaldırmaya çalıştılar..
Ve o arada Ravzanın babası "Ne tuhaf, telefonu açmıyor. Meşgul olması lazım" telefonunu cebine koyarak dışarıya çıktı.. Çok önemli biriyle görüşmesi vardı. On dakika sonra Görkem amca diye biriyle buluştu, oturup çay içtiler "Görkem, sen ne diyorsun bu iş'e? Gönlün razı mı?" Konu öyle bir konu değildi.. Ravzayı Serhat diye birine vermeyi düşündüğü için buluşmak istedi.. Yarım saatlık konuşmadan sonra anlaşıp yollarına devam ettiler. Samed eve aradı hanımına haberi iletmesi için "Rukiye, ben bugün Görkem ile konuştum. Ben eve geç gelecem, sen Ravzayla bu konuyu konuş, bakalım Serhatı beğenecek mi." - "Tamam bey, konuşurum."
Akşama doğru Ravza eve geldiğinde hemen pijamasını giyerek televizyonun karşısına oturdu.. Annesi onu gördüğünde hemen yanına geldi "Kızım, sana çok güzel bir haberim var" diyerek babasının telefonda anlattıklarını anlattı.. Ravza biraz şaşırdı babası ona haber etmeden evlilik konusunu açtığı için.. Biraz düşünüp durdu "Tamam, babam bu konuya razı ise, ben o Serhat ile görüşmek istiyorum" Annesi çok sevindi ve hemen telefonu açıp babasına haber etti..
Üç hafta geçti arada ve Serhat Ravza ile buluşmak için izin aldı.. Arabasınla gelip aldı ve güzel bir restauranta götürdü.. Orada bir masa bulup oturdular, konuştular sohbet ettiler.. "Sen beni biyerlerde görmüş olabilirmisin?" diye Ravzaya sorduğunda "Hayır, bugün seni ilk defa görüyorum, ya sen?" dediğinde, Serhat "Ne yalan söyliyim, seni hep gizliyordum. Sen Citti park da ki Eczane de çalışıyorsun demi?" derken konudan konuya geçtiler..
"Bu çocuk çok hoş.. Efendi birine benziyor. Hayırlısı bakalım"
O üç haftanın içinde bir Cuma günü Ferhatın cenze Namazı kılındı. Cihad ise hâla koma'da yatıyordu.. Patronu hastaneye geldi ziyaret etmeye ve baktı Annesi babası orada oturup Cihad'a bakıyorlardı.. Onlara çiçek verip baş sağlığı diledi ve odadan ayrıldı..
_______________________________Cihad hâla koma da yatıyor, ya o ara Ravza Serhat ile sözlenirse? Siz ne düşünüyorsunuz?
☆ Hikayeyi devam okumak istiyorsanız, voting etmeye unutmayalım inşaAllah..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Helalim ol
Teen FictionBiz aşk dediğimizde, onlar şevhet olarak gördüler. Yani nasıl desem.. Her şekilde ulaşılabilir olduk, sosyal medya bizi bu duruma getirdi malesef.. Ve o yüzden özlemenin anlamı bilemez olduk. Mektuplar yazılmıyor, mesajlar atılıyor.. Yastık altında...