The girl from the other WORLD (EDITING)

kabanata 27

Ilang saglit lang ay na ubos na silang lahat tapos na tapos na ang lahat, tumingin ako sa baba at nakita kong mga tao na nakakasiyaan sa na dahil naging matagumpay na kami sa wakas at magiging mapayapa na ang lahat... bumaba na kami at sinalubong silang lahat.

Nakakatuwa dahil natapos na din ang digmaan na ito.. nakikita mo sa bakas ng mga tao ang saya sakanilang mukha, natapos ko na din ang misyon na ito...

"Ateeee, denisse..."-napatingin naman ako doon sa may sumigaw at ng pagkakita ko doon ay bigla nalang tumulo ang luha ko sa mata.. namiss ko sila , namiss ko ang pamilya ko sa mundo namin.

"Sisi,"ako sabay yakap sakanya ng napakaigpit.  "Ateee.. bitaw na sinasakal mo na ako eh.," nakasimangot na sabi neto...

"Ahaha, sorry namiss lang kita, tsaka improving sisi hindi kana bulol ngayon ah."-dahil doon ay lalong umaba ang nguso nya... ahaha namiss ko tong bulilit na ito.

"Hay anak, wag mo ng bwisitin yang kapatid baka mas lalong humaba ang nguso.. ahaha"-pagtingin ko doon sa nagsalita ay lalo lang ako naiyak.. ang mama ko..

"Maaaaa... "sabay takbo ay yakap sakanya....

"Namiss kita anak,"bulong nya sabay haplos ng buhok ko..

"Oh mukhang may kasiyaan dito ah.. sali nyo naman kami." napatawa naman kami doon sa sinabi ni marie.. nako kahit kailan killjoy ang babaeng to...

"Hoy ,babae pumunta kamo na doon may nagtatampo sayo,"sabi nya sa akin tinulak ako.. grabe talaga to .. nako pagdating namin sa mundo namin... humanda talaga sya.

Lumapit ako sa taong sinasabi ni marie alam ko naman kung sino yun eh... alam ko naging padalos-dalos ako ng desisyon.. masisi nyo ba ako. Nang makalapit ako sakanya ay bigla nya akong tinalikuran at lumakad palayo.. napakamot tuloy ako ng batok galit nga yata sya.

Mabilis naman akong pumunta sa harap nya kaya bigla syang nagulat..

"Galit ka?" Tanong ko pero no respond lang sya.

"Sorry na , hindi ko na gagawin yun promise,"sabay taas ng kanang kamay.

"Tsk." Sya ,sabay hatak saakin para mayakap kaya i respond to his hug...

"Sorry na ah, wag kanang magalit"bulong.

"Just promise me na wag mo na gagawin ulit iyon" malumanay na sabi nya.. kaya napatango ako.

"Ayyiiiiieeee"- napahiwalay kami bigla ni lucian ng yakao dahil doon.. shit may mga tao pala nakalimutan ko... sigurado akong namumula na ngayon ang mukha ko, dahil sa kakahihiyan... pagtingin ko kay lucian ay nakita kong namumula na din ang tenga nya...

"Tangna, mamaya nalang yan, kakatapos palang ng gera ng labinglabing na kayo."- pang-asar ni marie kahit kaylan talaga ang babaeng to panira ng lahat...

"Ikaw kanina ka.....HINDI.."

"KYYAAAAAA" sigaw ng nga tao.  napatulala ako dahil sa naaaksian ko, hindi maari , hindi totoo ang lahat ng ito.. panaginip lang ito tapos na ang lahat , tapos pero bakit......

"MARIEEEEEEE"-sigaw nila at agad nilapitan si marie na ngayon ay butas ang kanyang kaliwang dibdib..

"Shit.." napaluhod nalang ako bigla, at biglang nagflash back ang alala-ala naming dalawa.

"Hoy bata anong ginagawa mo dito, alam mo bang teretoryo ko ito ah,"-sabi saakin ng bata kulay blue ang mata.

Dahan dahan akong lumalapit kay marie habang lumuluha,.

"Bakit , may nakasulat ba ng pangalan mo dito, wala nama diba"- masungit na sabi ko nandito kasi ako sa may puno ng mansaga, isang puno ng prutas na mansanas at mangga.