Strange truelove. Larry Stylinson.✔️

13

Louis' POV

We zijn een paar weken verder. Twee, om precies te zijn. Harry en ik gaan vandaag op onze tweede date. Dit keer neem ik hem mee en ik heb de perfecte plek uitgekozen.

Ik sta nu dan ook best nerveus voor de spiegel, mijn haar te checken en mijn outfit. Ik heb m'n zwarte skinny jeans en een witte bloes aan, met bretels. De meeste mensen zouden dat een rare look vinden, maar ik hou ervan hoe het staat bij mij.

Ik loop naar mijn woonkamer en pak mijn telefoon van de tafel. Ik kijk hoe laat het is en zie dat het tijd word om te gaan. Ik pak mijn sleutels en loop mijn appartement uit.

— — —

Na een korte rit kom ik aan bij Harry's huis. Ik stap de auto uit en bel aan. Ik wacht geduldig tot de deur wordt geopend door een prachtige, vrolijke jongen.

Hij lacht meteen breed en trekt me naar binnen. Ik lach en plant mijn lippen op de zijne, zijn grote handen op mijn heupen en mijn korte armen in zijn nek.

Ik glimlach als ik terug trek.

"Hi, Harold."

"Hi, boobear." Ik rol mijn ogen. Hij weet hoe stom ik die bijnaam vind.

"Fuck you." Mompel ik. Harry trekt me nog dichter tegen zich aan en grijnst.

"Graag." Ik bijt op mijn lip en rol mijn ogen weer. Harry drukt nog een kort kusje op mijn lippen. "Wat gaan we doen?" Vraagt hij alsof hij een klein jongetje is die met z'n moeder ergens naar toe gaat. Ik lach.

"You'll see." Hij zucht en trekt snel zijn schoenen aan.

— — —

Ik parkeer mijn auto op een parkeer plaats voor een bos en stap uit. Ik open Harry's deur en pak zijn hand wanneer hij uit de auto is. We lopen een heel klein stukje door het bos, over een klein paadje en komen aan bij een houten steiger met een kano erop. Harry kijkt me raar aan als ik er naar toe loop.

"Gaan we kanovaren?" Ik knik een beetje onzeker. "Oh my God! Dat is zo leuk!" Ik lach opgelucht en duw de kano het water in.

"Gaat uw gang." Harry grinnikt en gaat voorzichtig in de kano zitten. Ik ga erbij zitten zodra hij zit en pak de pedels.

Ik vaar naar een plek waar allerlei witte blaadjes in het water liggen. Ik probeer de scène van the notebook zoveel mogelijk na te doen, omdat ik weet hoeveel Harry van deze scène houdt.

Zijn ogen worden groot als hij ziet waar we in zijn beland. Hij kijkt om zich heen en hangt een beetje over de rand, zijn vingers door het water.

"Het zijn dan geen vogels, maar het lijkt er wel op." Zeg ik grinnikend. Harry kijkt op en zijn gezicht straalt.

"Dit is beter." Ik glimlach verlegen.

We varen verder en praten over van alles en nog wat. Het is fijn Harry zo nog beter te leren kennen, ook al weet ik bijna alles al.

"Als het nou nog begint te regenen, dan is het helemaal perfect." Zegt Harry met een lach.

Ik lach, maar stop meteen met lachen als ik druppels kan zien vallen in het water. Ik kijk met grote ogen naar Harry die met grote ogen naar mij kijkt.

"Oké, dit is eng." Mompelt Harry. Ik lach weer en pedel als een bezetene terug naar de steiger.

Het begint halverwege harder te regenen. Ik pedel zo snel ik kan en laat Harry uitstappen als we er zijn. Ik sleep snel de kano de kant op, pak Harry's hand en ren ergens het bos in.

Ik weet niet waar we heen gaan. Ik zie verder op een huis staan. Ik lach als ik zie dat het een verlaten huis is. Dit kan toch niet waar zijn?

"Oh my God, Louis. Is dit allemaal ingeplant of zo?" Ik lach en schud mijn hoofd.

"Nee. Kom maar gewoon naar binnen."

We rennen naar binnen en staan in een klein gangetje. We schudden ons een beetje droog en ik open een deur.

"Dames voor." Harry kijkt me boos aan waardoor ik in de lach schiet.

"Ik ben geen meisje." Mompelt hij.

"Je hebt wel het haar van een meisje." Zijn mond valt open.

"Louis!" Roept hij verontwaardigd. Ik lach hard. "Ik ga niet met je mee als je geen sorry zegt." Hij slaat zijn armen over elkaar. Ik ga dichtbij hem staan en kijk hem in zijn ogen.

"Het spijt me, Harold." Zeg ik. Hij laat zijn armen zakken en grijnst zelfvoldaan. "Het spijt me dat je meisjes haar hebt."

Ik slaak een gilletje en ren snel weg als Harry achter me aan rent. Ik lach hard wanneer hij me niet bij kan houden.

"Louis!" Zeurt hij. "Kom terug."

Ik lach en loop zijn richting op. Hij opent zijn armen en ik laat me erin vallen. Hij sluit ze strak om me heen en draait me om zodat ik op de grond val.

Ik kreun van de klap op mijn rug en Harry komt boven me hangen. Zijn ademhaling sneller dan normaal. Hij kijkt diep in mijn ogen en ik bijt op mijn lip.

"Zeg sorry." Ik draai ons in één beweging om en grijns.

"Nooit." Harry rolt zijn ogen en draait ons om.

"Zeg het." Ik kijk hem speels aan.

Ik gil als hij me begint te kietelen. Ik lach hard en smeek hem om te stoppen. Tranen rollen over mijn wangen en ik gil als een meisje.

"Ik stop als je sorry zegt." Lacht Harry. Ik lach hard.

"Sorry! Sorry, Harry! Je h-hebt hele-helemaal geen meis-meisjes haar!" Roep ik lachend.

Hij stopt en kijkt me voldaan aan. Ik probeer op adem te komen en duw Harry tegen de grond. Mijn handen steunen elk naast zijn hoofd.

——————-

See you next chapter😏