28

1K 43 15
                                    

Louis' POV

"OH MY GOD!" Schreeuwt Niall. We kijken hem raar aan. Hij wijst naar een grote, bungee-jumpende bal waar mensen in zitten. "Ik wil daar in!"

"No way." Zeggen ik en Harry tegelijk. Ik kijk naar hem en we lachen kort.

"Ik ga wel met je mee." Zegt Eleanor. Ze geeft een korte blik aan Harry die ik niet kan plaatsen.

"Wij ook!" Zegt Liam en trekt Zayn mee.

"NEE! Omg, Liam, doe me dit niet aan." Roept Zayn.

"Oké, goed, rustig maar." Lacht Liam. "We gaan daar wel in." Hij wijst naar een attractie voor kinderen en ik grinnik. Zayn stemt blij in en samen rennen ze er heen.

"Toen waren we alleen." Zeg ik. We gaan zitten op een bankje en kijken naar de mensen.

Ik blijf denken aan hoe het moet zijn voor Harry om te doen alsof hij oké is. Hij zegt altijd dat hij oké is, maar ik kan zien dat dat niet zo is. Ik wil zo graag meer weten over de maanden die ik vergeten ben, maar ik wil hem er niet om vragen want hij krijgt altijd zo'n gekwetste blik.

"Louis?" Ik schrik op uit mijn gedachte en hum als antwoord. "Ik vroeg of je ook een slush puppy wil."

"Oh, ja, is goed, dank je. Blauw en rood, alsjeblieft." Hij glimlacht en loopt naar het karretje tegenover ons en koopt de slushes.

Hij komt terug en geeft me de mijne. Ik bedank hem en we drinken in stilte. Harry lacht wanneer ik een brain-freeze krijg en verslikt zich in zijn slush waardoor ik moet lachen.

"Wat is er zo grappig?" Vraagt Niall die samen met Eleanor aankomt lopen. Harry en ik kijken naar elkaar.

"Niks." Antwoorden we tegelijk. We lachen weer en Niall grinnikt.

"Zullen we wat gaan eten?" Vraagt Zayn die samen met Liam aan komt lopen. We knikken en staan op.

"Waar zullen we eten?" Ik haal mijn schouders op.

— — —

We zitten met z'n alle in Zayn's auto. Na het eten hadden we besloten om weg te gaan, want Liam werd misselijk van het eten. Zayn en Niall zitten voorin te discuseren over bij wie we gaan chillen. De rest maakt het niet uit.

"We doen het bij mij!" Roept Liam wanneer Zayn en Niall als een stel kleuters aan het roepen zijn dat het bij hun moet. Ze mopperen even, maar stemmen in. Liam rolt zijn ogen. "Kleuters." Ik grinnik en kijk uit het raam.

Zodra we bij Liam zijn stappen we uit en stormen naar binnen. We gaan allemaal verspreid op de twee banken zitten. Liam gaat in zijn eigen stoel zitten en doet de tv aan.

"Niall, pak eve-nee, wacht, Harry, pak even wat snacks, alsjeblieft." Zegt Liam. Niall kijkt hem beledigd aan. "Ik vertrouw jou niet met mijn eten." Zegt Liam met gespleten ogen. Ik lach en loop met Harry mee naar de keuken.

"Ik help je wel." Hij glimlacht naar me en samen pakken we wat chips en flessen cola met bekers. We zetten het op tafel en gaan weer zitten.

Niall is de eerste die de chips grijpt. We bespreken welke film we gaan kijken en zodra we besloten hebben nestelen we in de bank. Eleanor ligt met haar benen over mijn schoot en haar hoofd op de leuning. Harry zit opgekruld tegen de andere leuning en ik zit in het midden. Niall ligt tegen Liam aan die tegen Zayn aan ligt. Ik grinnik om hoe het eruit ziet.

Wanneer de film afgelopen is zetten we een nieuwe aan. Eleanor zucht en gaat anders liggen.

"Ik kan dit niet meer." Zegt ze en vraagt of ik mee wil lopen naar de keuken. Ze draait zich naar me en iets in haar blik verteld me dat ik niet wil weten wat ze gaat zeggen.

"Wat is er?"

"Louis." Zucht ze. Ik knik. "Ik kan dit niet meer." Ik slik.

"Wat niet?"

"Dit. Ons." Ze krijgt tranen in haar ogen. "Ik kan het niet meer. Het is niet eerlijk tegenover h-iemand die ik ken, uh, ja. Het spijt me echt, Lou." Ik frons.

"Wat bedoel je? Tegenover wie is het niet eerlijk?" Ze bijt op haar lip.

"Ik kan niet zeggen wie. Maar geloof me, het is beter zo." Ik zucht.

Waarom voel ik me niet gekwetst, verdrietig? Mijn vriendin maakt het uit met me en ik voel niks. Ik frons. Waarom voel ik niks?

"Lou?" Ik kijk op. "Waar denk je aan?"

"Ik weet niet of ik je dat moet zeggen." Ze grinnikt zacht.

"Nu moet je wel."

"Ik voel niks." Ze fronst.

"Wat bedoel je?"

"Ik voel niks. Je maakt het uit, ik zou boos, verdrietig en van alles en nog wat moeten zijn, maar ik voel niks." Ze glimlacht zwak. "Waarom is dat?"

"Denk daar maar goed over na. Het is beter als ik wegga nu." Ze geeft een me een snelle knuffel, zegt de jongens gedag en vertrekt. Mij achterlatend om het te vertellen aan de rest. Top.

———————
In het volgende HS is een tijdsprong gemaakt. Sorry als het een beetje random is, maar ik kan het niet meer aan😂

Vergeet niet te stemmen! Xx

Strange truelove. Larry Stylinson.✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu