Okul Radyosu ღ

5 Bölüm:Sen Zaten Hatırlıyor Muydun?

Bölüm şarksı: The Civil Wars-Dance Me to the End of Love

5-bölüm: Sen zaten hatırlıyor muydun?

Medya: DENİZ

Kayranın tişörtsüz, saçları ıslak bir şekilde durması kesinlikle İlke'nin her zaman göreceği tarzdan bir şey değildi.

Gören herkesin yanlış anlayacağından emin olduğum bir tablo gibiydi ama bu tablonun Deniz'in kızgın bakışlarıyla anında bin parçaya bölünebileceğinden emin olunca İlke'ye döndüm.

Yüzündeki şaşkınlık her halinden belli oluyordu.

Yanlarına gidip onlara doğruları söylemezsem yanlış yorumlayacakları kesinlikti ve bunun olduğundan şüphe duyamaya başlamıştım.

Hızlı adımlarla yanlarına ulaştım.

İlke işaret parmağını ilk benim daha sonra ise Kayra'nın üzerinde durdurup, "Siz..." dedi biraz duraksadıktan sonra "Beraber mi yaşıyorsunuz?"

Deniz'de ekleme yaparak "Yani sevgilisiniz." dedi.

Hayır, hangi ara uyduruyorsunuz bunları.

 Belki o bu evde çalışıyor, belki benim yeni şoförüm, belki benim kuzenim nerden biliyorsunuz yani?

Akılları fikirleri sırf fesatlıkta.

Bende daha fazla yanlış anlaşılma olmaması için karşılarına geçip,

"Biz sadece arkadaşız." dedim.

Türk filmlerinde kendini sevgilisiyle buluşup babasına karşı savunan gibi kız hissettikten sonra buna ikna olmayacaklarını emin olarak olayları anlatacaktım ki Kayra yerime "Ben asla hiçbir kızla arkadaş olmam." dedi.

Ukala ne olacak.

Önüme döndüğümde İlke şaşkınlıkla, Deniz'se hala birazdan Kayra'nın üzerine atlayacakmış gibi bakıyordu.

Bende kayra'ya destek olarak hızlıca "Evet daha biz arkadaş bile değiliz." dedim.

Kayra'ya döndüğümde yüzünün düştüğünü gördüm. Hem suçlu hem güçlü. Kendisi demedi mi şimdi?

İlkeye döndüğümde gözleriyle bana yani bakışı atığını fark ettim.

 "Benim dedemle Kayra'nın dedesi çok yakın arkadaşlarmış o yüzden kısa bir süreliğine burada kalıyorlar..." diyerek kendimi savunmaya geçtiğimde Deniz tatmin oluşçasına bakışlarını normale çevirirken ilke hala kaşları havada "Bunun üzerinde niye bir şey yok o zaman." dedi.

Kayra'ya dönüp gözlerimi kısarak "Bende tam onu soracaktım." dedim.

Oda ellerini havaya kaldırıp üzgün bir ifadeyle masum rolüne bürünerek, "Ben evde her zaman böyle gezerim." dedi.

Bu çocuk cidden bu evi kendi evi gibi görmeye başladı.

 Gözlerimi devirip önüme döndüğümde karşımdaki iki şahısta bakışlarını normale çevirmiş bir bana birde Kayra'ya bakıyorlardı.

 Sesimi yükselterek "Bu kadar eğlence yeter bakışmaya mı geldiniz siz buraya." deyip merdivende bıraktığım cipsleri almak için geri döndüm.

Geri dönüğümde kayra ve denizin birbirine olan bakışlarını fark edince kaşlarımı çatarak "Herkes odalarına!" dedim.

İlk Deniz gözlerini ayırıp odaya girdiğinde Kayra olduğu yerde hareketsiz bir şekilde durmaya devam etti.

Yanına yaklaşıp ne oldu gibisinden bir bakış attım.

O da "Biz arkadaş bile değiliz?" dedi kendi kendine konuşurmuşçasına.