Arkadaşlar bölümleri biraz geçiktirdiğim için elimden geldiğince uzun bir bölüm yazmaya çalıştım umarım beğenirsiniz ve bu gecikmeyi hoş görürsünüz malum önümüz bayram bu yüzden bayram boyunca sizi merakta bırakmamak adına bir bölüm daha atmayı planlıyorum umarım herşey umduğum gibi gider. hepinize hikayeme ilginizden dolayı çok teşekkür ederim öpüldünüz :) medya da gizemli adamımızın resmi vardır :D kimliğini hemen açıklamıycam bari tipini görün istedim :D
Suat
Bir çeşit zihin oyunumu yoksa olmasını istediğim bir gerçeğin zihnime kazınmış olması mıydı bu yaşadığım emin değilim. Kapıyı bana açtığın da hiç de bir his belirmemişti içim de ama ismini söylediği o an ateş düştü kalbime. Üstelik anne ve babalarımızın ismi bile aynıydı. Acabalar dönse de zihnim de emin olamamak canımı yakıyordu, yıllarca bir yokluğu yalan bir ümit ile doldurmak ne kadar doğru olabilirdi ki. Aslın da hayal ettiğimden farklı bir histi içim de uyanan her zaman kardeşimi bulduğum da sıcaklığının bana güç vereceğini inanmıştım.
Düşündüğüm gibi karşılamamıştı ben hayat, aslın da tamda şaşkın kaldığım kısım burasıydı. Melissa’nın kardeşim olma ihtimali içimi ısıtsa da kardeş özlemine dayalı bir sıcaklıktı bu. Çocuk sahibi olamayan çiftlerin evlat edindikleri çocukları kendi çocukları gibi görmesi bir histi.
Eylül ile Ravel’i gördüğüm de ilk aşkları ile güçlendiklerini fark etmiştim. Şu zamana kadar güç kaynağı olarak gördüğüm aileydi. Aşık olamamıştım zaten ama şimdi Duru ve Yasmin yanımdayken dünyaları yıkabileceğimi hissediyorum. Neden bu his var derinlerim de ? her şey de kararsız kalan ben iki aşkın arasına mı şıkıştım şimdi de?
Düşüncelerim hırpalasa da beni düşünmekten alamıyordum kendimi. Sonuca varmaktan bile ölesiye korkuyorum. Ufak bir ihtimal bile onu bağrıma basmaya yetecek biliyorum. Bu korku neden işte bunu çözemiyorum.
Zaman derdik hep bu sefer zamanla öğrenmek istemiyordum hiç bir şeyi zaman yeterince çalmıştı benden kardeşimi.
Duru
Melissa eve geldiği an huzursuz olmuştum, avcı hislerimin bana verdiği yetkiye dayanarak belki de ailemi koruma iç güdüsüyle tepkisel davranmıştım ona karşı.
Suat’ın kardeşi olma ihtimali belki herkesi sevindirse de benim içim de garip bir hissi uyandırmıştı. Belki ailesiz büyümüş olmamdı bu belki de başka bir şey bilmiyorum. Tek istediğim bir şey var ise Aileme zarar gelmesini önlemek. Bunun için gerekirse canımı verebilirdim. Onlar benim bu dünya da sahip olduğum tek ailemdi.
Onları koruyacağıma yemin etmiştim ve ölene kadar da koruyacaktım. Buna artık Suat ve Yasmin de dahildi.
***
Zaman herkes için eşit aralıklara bölmez kendini. Kimisine cömert davranırken kimisinden çalar, denge ancak bu şekil de korunabilir. Nasılsa dünyanın bir dengesi varsa zamanın da bir dengesi vardı işte.
Melissa’nın eve gelişiyle herkes tedirgin de olsa onu içlerine kabul etmeye karar vermişlerdi. Ne olursa olsun belki dünyanın en iyi insanıydı ama başların da bu kadar bela kol gezerken birine güvenmeleri gerçekten çok güçleşiyordu. Emanet edecekleri küçük bir çocuktu sonuçta, ufaklığın iyiliğini isterken başlarını daha fazla derde sokmak istemedikleri kesindi.
Herkesin aklın da bir dünya soru silsilesi dönse de Melissa ile tam bir hafta geçirmişlerdi. Her şey umduklarından daha güzel ve sorunsuz gidiyordu. Artık ona alışmışlar hatta onunla koyu sohbet ederlerken buluyordu kendilerini.
