yaklaşık 15 dakika sonra telefonuma bir mesaj gelmişti
-şimdi gidiyorum! ama bu iş burada bitmedi -buğra-
mesajı okudum ve telefonu bıraktım çok umrumda değildi sevdaya baktığımda uyuyordu omuzumda belli ki çok yorgundu ama ayağının acısıya arada iniltiler çıkartıyordu serkan gözüme merakla bakarken
-gittiler dedim hastahaneye gidelim
-ama sevda...
-serkan onun ne dediği umrumda değil canı acıyor! serkan arabayı sürmeye başlamıştı sevdayı yavaşça uyandıracaktım ama bu anı bozmak istemiyordum istemesemde saçlarını çektim burnumun ucundan ve yavaşça dokundum fısıldadım
-sevda... gözlerini araladı yorgundu ve canı acıyordu kafasını kaldırıp ayağına baktı sonrada yüzüme
-nereye gidiyoruz?
-hastahaneye
-gitmememiz gerektiğini sana söylemiştim
-ve bende dinlememiştim kızım sen delimisin ya sen vuruldun vuruldun ayağından akan kana bak ne yapacaksın ömrünün sonuna kadar bu arabadamı yaşayacaksın yani?
-asıl hastahaneye gidersek yaşayamayacağım! ve sen, bana sakın bir daha bağırma
-şimdilik he diyelim ama merak etme gittiler onlar
-nereye?
-sen hep böylemisin?
-nasılmıyım anlamadım?
-sürekli soru mu sorarsın?
-ne oldu beğenemedinmi indir beni o zaman arabadan hem sen beni niye kaçırdın ki zaten iyi biri olduğunu nerden bileyim indir beni indir! diyerek kilitli kapıyı açmaya çalışıyordu daha yeni üzüldüğüm o kızdan şimdi eser yoktu adeta bir canavara dönüşmüştü
-ya sen ne yapıyorsun? dedim kolumdan tutarak
-beni kaçıranların arabasından iniyorum
-öylemi?
-öyle
-peki o zaman in arabadan hastahaneye çok yok zaten in git dedim sinirle benden bunu beklemiyordu şaşkınlıkla baktı ve sonra
-TAMAM! dedi inatla serkan arabayı sağa yanaştırdı ve kapıyı açtım
-buyur baybay! dedim
-görüşmemek üzere! dedi ve indi arabadan yüzünü göremesemde ayağının çok acıdığını destek aldığı duvardan anlıyordum serkan
-oğlum sen delimisin nesin lan bıraktın kızı niye kaçırdık o zaman
-sen ilerle bayağı ama sevdayı görebileceğimiz bir yer olsun ne yapacağını merak ediyorum dedim biz arabayı bir duvarın dibine çekmiştik ve onu izliyorduk yavaşça duvardan tutundu ve adım atmaya çalıştı yere batığında göz yaşları ve ufak bir iniltiyle ayağını yerden geri çekti basamıyordu sıçrayarakta olsa iki adım ilerledi ama ağlamaya devam ediyordu en son durdu ve kaldırıma oturdu zorla ağlamaya devam ediyordu bir şeyler söyleniyordu ama duyulmuyordu o ağlarken yanına kel ve bastonla yürüyen bir adam geldi ona elini uzatıyor bir şeyler diyordu ama sevda elini tutmasını geç yüzüne bile bakmadan birşeyler söylüyordu ve adamı başından savmaya çalışıyordu en son dayanamayarak serkana yanlarına sürmesini işaret ettım sevda beni görünce off diyerek kalkmaya çalıştı ve duvardan tutunarak sıçramaya ilerlemeye başladı hala ağlıyordu neden bunu yaptığını anlamayarak bağırmaya başladım yolun ortasında
