**ဘယ္နတ္ဆုိးကမ်ား
အခါေတာ္ေပးခ့ဲပါသလဲ
ဒီလိုအထီးက်န္ျခင္း ေန႔စြဲေတြေလ**
ထိုေန႔ ထိုအခ်ိန္မွစ သူ႔ကုိလြမ္းဆြတ္တမ္းတျခင္းမ်ားသာ
ပန္းအျဖစ္ႏွင့္ က်ေနာ့္ဆီမွာ လိႈင္လိႈင္ပြင့္ေနခ့ဲပါသည္။
သတိရျခင္း အေရာင္ေတြ ဖိတ္္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ
သကၠရာဇ္မ်ား။
အရင္လို မုိးေရစက္ေတြထဲ အရင္လို သူ မပါဝင္ေတာ့သည့္အခါ နာက်င္မႈက အနီေရာင္အဆင့္အျဖစ္
မ်က္ရည္မ်ား သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းခ့ဲသည္။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဲ႕အေဝး ၾကည္ႏူးမႈရဲ႕အေဝး
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕အေဝး အရာအားလုံးရဲ႕အေဝး
ခ်စ္ေသာသူရဲ႕အေဝး.....အေဝး.....အေဝး....အေဝးမွာ
ေသြးမထြက္ပါဘဲ နာေနသည့္ ဒဏ္ရာေတြသာ က်ေနာ္ႏွင့္
နီးနီးကပ္ကပ္ ႐ွိေနပါသည္။
#ပုိပိုဖီးနစ္
က်မရဲ႕စိတ္ဝပ္က်င္းမ်ား
YOU ARE READING
က်မရဲ႕စိတ္ဝပ္က်င္းမ်ား
De Todoပိုပိုဖီးနစ္၏ စာသားမ်ားအား သေဘာက်၍ ျပန္တင္ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ထိခိုက္ပ်က္စီးေစလိုေသာ ဆႏၵတစ္စိုးတစိမ်ွ မပါ႐ွိပါ။ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံထားျခင္းမ႐ွိပါ။ Unpublishedလုပ္ခိုင္းပါက တန္းလုပ္ပါမည္ဟု ဝန္ခံကတိျပဳပါသည္။ ထိ႐ွခံစားရေသာ စာအန...
