Katil ile Oyun

iki yıl sonra, merhaba

Merhaba, 

Şu an burada olmak, sizinle konuşmak çok farklı bir duygu; el alışkanlığımı kaybetmişim. Hepinizin bilmeyi hak ettiği o konuşmayı yapmak istiyorum. İki senedir yoktum ve bu iki sene hayatımın en güzel iki senesiydi. Bunun kulağa çok bencilce geldiğinin farkındayım fakat iki senenin hayatımın en güzel iki senesi olması hiçbir zorluk yaşamadığım anlamına gelmiyor. Herkesin hayatının dönüm noktasını yaratan biri olduğuna dair inancı olur, belki siz o noktayı henüz yaşamadınız ama ben yaşadım ve hayatım bambaşka oldu. İki sene önce hayatıma giren biri beni bambaşka yaptı, beni daha güzel yaptı, beni daha iyi yaptı, beni ben yaptı. Fakat şu vardır ki, her güzel şeye bir engel yaratır bu hayat; ben de bunu yaşadım. İki sene önce, zorbalık kavramına uğradım; berbat bir çevre, berbat hisler, okulumdan kaçmak istedim sürekli çünkü ev her zaman daha huzurluydu. Beynimi kötü şeylere kapamak için sürekli derse verdim kendimi, bir sürü arkadaş gitti hayatımdan (iyi ki gittiler) ve çeşitli zorluklar uğradı bana. O ''dönüm noktamı yaratan kişi'' olmasaydı sanırım o günleri delirmeden atlatmam mümkün olmazdı. Sonraki sene sosyal medya hesaplarımı kapattım, sınav senemdi; sınav benim için kara delik o yüzden burayı geçiyorum, tercihlerimi yapmış beklemekteyim. İki senede evrildim, ince bir daldan buzdan duvara evrildim hem de. Eskisi gibi kıramaz oldu beni yaşananlar, hayat eskisi kadar ezemez oldu beni çünkü izin vermeyi bıraktım. Birkaç kişi hariç herkese kocaman bir sınır çizgisi çektim, biraz soğuklaştım fakat ben gerçekten mutlu olmayı öğrendim. Hayatımda iki yıldan öncesini sıfırladım, dönüşümü yaşadım. Buraya sık sık geldim, her zaman üzüldüm çünkü hayal kırıklığınızın farkındaydım. Nil'i, Mete'yi, yapışık beşlinin diğer üyelerini emin olun çok ama çok özledim. Wattpad eskisi gibi değil, belki bu yüzden korkuyorum tamamen dönmeye. Buraya adım attığım zaman on iki yaşındaydım ve şu an on sekiz olalı iki ay olmuş durumda... Hikayede düzeltmek istediğim çok kısım var, baya hamlamışım da. Şunu bilin ki ben Mete&Nil'i her zaman yazdım, asla bırakmadım. Dönmek için biraz cesarete hatta bolca cesarete ihtiyacım var. Burada bu kadar destek görmek çok farklı bir duygu... Cesaretimi topladığım ilk an herkesi yanıma alıp döneceğim, devam edeceğiz kaldığımız yerden.

Sizleri seviyoruz.

-Cadıyazar ve Yapışık Beşli