Ang Tipo Kong Lalake!? (COMPLETED)

Chapter 60 The Real Victim

Amy’s POV

Natapos din ang exams last October 1 week ang pahinga hindi kami nagkita ni Charles for 1 week hindi ko rin alam kung bakit pero, nagkakausap naman kami sa cellphone, November 1st ngayon at nagaaya si Charles may pupuntahan daw kami.....

3 ng hapon medyo makulimlim ang panahon....

Umalis kami ni Charles sakayang scoot niya after mga 1 hour nakarating kami sa cemetery....

“Dito na tayo” he said..... sa tono ng pananalita niya merong konting lungkot....

Hinawakan ko ang kamay niya tightly to show that i support him whatever happens....

Alam ko na kung saan ako dadalin ni Charles, meron siyang dalang bulaklak first i though it was mine pero para sa mom niya to.... pangbungad palang isang hindi naman kalakihang museleo ang sumalubong saakin at nakaengrave sa isang box ang pangalang Charlene de Jesus.... nilapag niya yung flowers doon sa tapat ng name ng mom niya.... this is the first time na dalhin niya ko rito...

Then he speaks....

“mom this is Amy my girlfriend the love of my life, the girl in my dreams, who love me most and I love her too next to you, sayang hindi kayo nagkakilala, but its ok mom i know na kahit wala ang physical body mo babantayan mo kami ni Amy, she change my perspectives and everything mom” he tucked.... habang ako nakatayo parin at teary eyed na... “he always call me Mr. Negativity or Mr. Mood Swing nung hindi pa kami alam mo ba mom siya ang unang nagsabi saakin na mahal niya ako pinahirapan pa nga ako ehh.. biruin mo pumunta ng London sinundan ko naman kasi alam ko na si Amy ay mahal talaga ako kahit may pag-ka clumsy mahal ko yan, by the way 2 beses na niya po nasira ang side mirror ng scooter ko diba ang clumsy”.... then he looks at me at natawa....

Natatawa at the same time naiiyak ako sa mga sinabi niya....

“Amy say hello to Mom”... he said...

“hellrro po, uhhmm” my voice trembles because nagpipigil ako ng luha.....

“hello po, totoo po ang mga sinabi ni Charles,” tinignan ko ang picture niya doon.... “nagmana po talaga siya sainyo ng kagwapuhan dahil maganda po kayo”.....

Napasmile lang saakin si Charles...

“uhhm Amy just wait here im going to the cafe sa pagtawid just going to buy some food medyo gutom ako ehh, what do you want”.... he asked....

“kahit ano ok lang”.... i said...

“Sige”.... he utters then he go....

I tucked malapit doon sa box it is a medium sized box because Charles’ mom was cremated....

I touched it naramdaman kong malamig yun, siguro galit saakin ang mom niya.... but eventually it becomes warm... naluluha na ako....

“uhmmm, ahhh Tita Charlene gusto ko pong magsorry sainyo, dahil alam ko na po ang totoo sorry i don’t have any words po but sorry sana po matanggap niyo ang hinihiling ko kapatawaran, pinagsisihan ko po na hindi ko agad sinabi ang totoo kay Charles, ngayon i am really attached to him, mahal ko siya mahal na mahal ko po ang anak ninyo, pero pakiramdam ko po tinatraydor ko siya dahil alam ko na pero hindi ko sinasabi ang sakit sakit isipin na magkakahiwalay kami ni Charles kapag nagkataong nalaman niya ang totoo, kusang dumating sa buhay ko si Charles pinilit ko lumayo pero hindi ko kaya dahil naging parte narin siya ng buhay ko, at sana po sa darating na araw ng katotohanan mapatawad ako ni Charles kahit alam kong imposible yun, ang sakit po, alam ko po mas doble ang sakit na nararamdaman ni Charles simula ng mawala kayo pero masakit din po ang mangyayari saakin, saamin, at gusto ko rin pong mag sorry dahil ikaw rin po ay biktima rito I sincerely apologizing po tita Charlene because in the other hand you are the really the victim here...”