Yağmur,Demir ile birkaç eğlenceli şarkı söyledikten sonra sahneden inmişti.
Bir sabdalyeye oturdu ve bir bira istedi. İki üç derlen sarhoş olmuştu. Onu uzaktan izleyen Demir Yağmur için endişe ettiğinden yanına gitti
"Bu kadar içme."
"Gitti.Sevdiği kıza gitti.Tek gerçeğim tek sevenim oydu lan" dedi Yağmur. Demir'in içi acıdı. Sevdiği kız sevdiği adamın başkasına gittiğini söylüyor, onun için ağlıyordu.
Barmenden o da bir bira istedi. İçi o kadar acıyordu ki,bu duygu çok farklıydı. Acıdan kurtulmak istiyordu ama bu acı onu hayata bağlıyordu.
Sevdiği Kadın,Yağmur olmasaydı şuan cehennemde yanıyor olacaktı.
Yağmur'un elini tuttu. Çok soğuktu. Yaz ayında bu soğukluk..hiç hayra elamet değildi.
"Elin çok soğuk.Bir hastalığın mı var?"
Yağmur hıçkırarak konuştu. Başı dönüyordu,galiba sarhoş olmuştu.
"Bilmem. Umrumda da değil."
"Bir piç için kendini çok yıpratıyorsun Sema"dedi elini sıkarken.
Yağmur Demir'in sıktığı eline baktı.
Sinirle soludu. Sevdiği adam dahi olsa asla Nepenthe'sine laf edemezdi!"O piç değil!" Diye bağırdı. Yüksek sesten dolayı bağırması, konuşmasıyla eşti.
"Neden,neden yaptı ki bunu?"
"Sana demiştim. Bu yaşta hiçbir erkek bağlanmaz" ben hariç diye geçirdi elinden.
Yağmur elinde ki bağırdı yere fırlattı ve "SİKEYİM! DEDİN LAN DEDİN!BAĞLANMAM DEDİN BAĞLANMAYIZ DEDİN!BİLİYORUM LAN BİLİYORUM"
Yağmur ağlayarak her yeri dağıtıyordu. Barda tek tük ve sarhoş insanların olması iyi bir avantajdı.
Demir onu durdurmaya çalıştı fakat çabaları,yağmurun kollarını Demir'in boynuna sarmasıyla son buldu.
"Nepenthe gitti.."
"Şşş" dedi ve Yağmur'un ipeksi doğal sarı saçlarını okşadı. Kokusu.. o kadar güzeldi ki.. gül kokusu onun portakal ve vanilya kokusuyla karıştı.
"Gitti" diye mırıldandı. Her kelimesinde şu umursamaz çocuğun kalbini paramparça ediyordu ya, Yağmur bilse, 'sevdiğimin canını acıttım' diye kalbine bıçak saplardı.
Demir Yağmur'un kulağına Yağmur'un sesine aşık olduğu adam,Cem Adrian'nın şarkısını fısıldadı.
"Sana sarlınca geçer sandım geçer sandım sana bağlanınca.."
--
Yağmur'un uyuduğunu görünce kulağına "Seni seviyorum Sema'm" diye fısıldası ve arabasına taşıdı. Tek sorun evin yolunu bilmiyordu.
Çantasından telefonunu aldı fakat kilidi vardı.
Kağan ❌
Sema ❌
Nepenthe ✔
Kilidi açtıktan sonra telefonunu karıştırmaya başladı. Oyun falan hiçbirşey yoktu. Galerisine girdiğinde Kağan'la çekildiği fotoğrafları gördü ve sinirle telefonu sıktı. Galerisinde bankta oturan birisinin fotoğrafını gördü.
Tam açacak iken Yağmur uyanır gibi oldu. Ah bir bilse Demir,o fotoğraftaki bankta kendisinin oturduğunu..
Yağmur'un meleksi yüzüne baktı. Bu gün ağlayınca yeşile dönen mavi gözlerini seyretmişti.
Mesajlar bölümünden kendisine attığı konuma baktı ve arabaya çalıştırdı.
--
Eve gelen Kağan sinirle odada dönüp durdu. Neredeydi bu kız! Selim abiyi aradığında çıktığını söylemişti ama hala ortalıklarda yoktu.
Kapının çalmasıyla hemen kapıya koştu. Demir'in kucağında uyuyan Yağmur'u görünce önce şaşırdı sonra sinirle Demire baktı.
Demir kapıda bekleyen Kağan'ı görünce sinir katsayısı arttı. Bu piçin burda ne işi vardı!
"Senin ne işin var lan burda!"
"Senin ne işin var lan burda!"
Aynı anda söylenen nefret dolu kelimeler birbirlerinin yüzüne çarptı.
Demir onu evine bırakmaya gitmişti. Peki ya o? Kağan sevgilisiydi ve burda ne işi vardı!
"Yağmur sarhoş oldu. Ağladı,sinir krizleri geçirdi,kızı nasıl üzmüşsen!"
Alayla güldü kağan, "Bunu diyen de masum olsa hele." Dedi. Kağan'nın aklına Yağmur'un sabaha kadar bu piç yüzünden ağlayop sinir krizi geçirdiği geceler geldi.
"Kağan.." diye mırıldandı uykusunda Yağmur. "Nepenthe gitme.." Kağan daha çok suçluluk ve pişmanlık duygusuna kapılırken gözleri dolmuştu. Yaşama sebebini o kadar üzmüştü ki..
Bu kızın acıya bağışıklık kazanmış kalbini,toz olmuş ruhunu,sadece bu 2 adam acıtabilirdi.
Kağan Demir'in kucağından Yağmur'u alıp Demire sinirli bakışlar atarak "Seni bir daha bu kızın yanında görürsem çok fena yaparım" diye tısladı ve kapıyı sertçe yüzüne kapattı.
Yağmur'u yatağa yatırdığı anda yerde ki sim kartını gördü alıp Yağmur'un telefonuna taktı.
Anonim:Bir daha yazma bu numaraya,
Anonim:O seni unuttu.Sadece bir hoşlantıydı.
Anonim:Ben sevgilisiyim.Bana aşık.
Anonim:Şimdi bu numarayı aklından sil ve ona bir daha yazma çünkü o sana yazmayak!
Telefonu sim kartından çıkarıp diğerini taktı ve cebine attı.
Yağmurun uyuyan güzel yüzüne baktı. Rujunu sildi ve üzerine bol gecelik elbisesini geçirdi altından elbisesini çıkardı,yanına da kıvrılıp sarıldığında Yağmur'a rahat bir uyku sermiş oldu.
![](https://img.wattpad.com/cover/149330602-288-k848609.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anonim|Nepenthe|
Kısa HikayeBilinmeyen Numara:Frida Kahlo'nun bir sözü vardır. Bilinmeyen Numara:Bilir misin Demir? Bilinmeyen Numara:"Sevgi basitti.Karmaşık olan bizlerdik" Bilinmeyen Numara:O yüzden Sevdiğim, Bilinmeyen Numara:Artık basitleş. Bilinmeyen Numara:O karmaşık duy...