Waar is Rutger?! {A.K.A Furtjuh}

42. Mysterieus

~ Marleen ~

'MARLEEN!' Net wanneer ik de ijsjes aanneem van de medewerkster zie ik Rutger in de weerspiegeling van de vitrine omhoog schieten. Letterlijk héél het plein kijkt hem aan, zo hard schreeuwt hij. Gelukkig had ik al afgerekend, met een rood hoofd ren ik het plein over. 'Rutger! Niet zo hard! Wat is er?' Half springend laat hij het bericht op mijn telefoon zien, van Thomas! 'Het is gelukt!' Rutger vliegt me om mijn nek, ik kan de ijsjes nog net redden wanneer ik mijn handen corrigeer. 'Ik ben zo blij voor je Rut! Het is gewoon gelukt!'

We lopen de laatste winkelstraten door op weg naar het hotel. Rutger heeft een half huppelend loopje en krijgt de grote glimlach niet meer van zijn gezicht. 'Dus... Even over morgen, hoe heb je het eigenlijk in gedachten?' Rutger zucht en denkt na, het is net een Disney sprookje. 'Nou, ik dacht dit: misschien kunnen jullie afspreken bij een café of restaurant vlak bij het station. Want daar wil ik hem graag verrassen, op de plak waar het allemaal begon.' Ik zwijmel helemaal weg. Hoe romantisch is het om je vriendje te verrassen op de plek van jullie eerste kus?!

'Moeten we ook nog iets halen? Bloemen misschien?' Rutger knikt, we lopen verder naar de bloemenzaak om mooie rozen te kopen. 'Hoeveel rozen moeten het er zijn meneer? En welke kleur?' Rutger denkt na. Een vriendelijke man helpt ons voor alle bakken bloemen die er staan. 'Uhm, 10 graag!' Ik kijk hem verbaast aan. 'Waarom eigenlijk 10?' 'Nou, we kregen een relatie op 6 april. April is de 4e maand dus 6 plus 4 is 10!' Ik moet lachen, Rutger denkt ook overal over na. We bedanken de meneer en rekenen af, romantischer kan het niet worden!

'Oh, Marleen?' Rutger stopt ineens met lopen. 'Ja?' Hij kijkt op de kerkklok naar de tijd, het is 4 uur. 'Ik moet eigenlijk nog wat halen. Kun je misschien hier blijven wachten?' Mijn wenkbrauwen fronsen, waarom doet hij zo mysterieus? 'Uh ja oké, is goed hoor. Ben je er zo weer?' Hij knikt en loopt met een snelle gang een van de winkelstraten weer in. Waarom keek hij dan naar de kerkklok? Heeft hij wat besteld? Ik laat het maar, het komt vanzelf vast wel ter sprake! Of is het misschien voor morgen?

- 😘 -