GECE KARANLIĞI

5. BÖLÜM

Selam !Yine ben.Bölümleri çok hızlı yayınlıyorum sanki.Ama şuan bir düzen oturtmadım.Yavaş yavaş bir bölüm yayınlama düzeni oturtacağım.Hem ben rahat ederim hem de okuyanlar :) 

Fotoğraftaki sarışınım ise Tolga karakteri.Tabi benim seçtiğim karakter ama siz hayalinizde oluşturduğunuz Tolga ile devam edebilirsiniz :D

İyi okumalar <3 

--------------------

"Ne yapıyorsun?"

"Senden hoşlanıyorum işte.Hem de uzun zamandır."

"Nasıl hoşlanıyorsun?"

"Nasıl nasıl?"

Ne saçmalıyordum ben?

"Hem nasıl uzun zamandır daha yeni tanıştık ben..."

"Tamam Venüs ben gidiyorum." Arkasını döndüğünde kolundan yakaladım ve

"Dur gitme!" dedim.Kafasını çevirdi ve konuşmaya devam ettim.

"Ben ilk defa böyle bir şey yaşıyorum.Ne diyim bilemedim."

"Belli oluyor zaten."

"Saol ya."

"Seni ilk gördüğümde bana o kadar çok tanıdık gelmiştin ki nereden tanıyorum ben bu kızı demiştim.Sonra ilkokulda aşık olduğum o koyu kahverengi gözlü kız geldi aklıma.İlkokulda tuttuğum defterde o kızla alakalı yerleri bulduğumda adının Venüs olduğunu gördüm.Venüs Yıldırım.Ve..."

"Hey dur biraz!Ben seni hatırlamıyorum."

"Başka sanıftaydım sanırsam ve beni zaten kimse pek tanımazdı."

"Ne tesadüf beni de."

"Ve sana tekrar bağlandım şu 3 kısa günde sana tekrar bağlandım.Sanki hep birlikteymişiz gibi hep seni..." Zilin çalması ile sözleri yarıda kesildi.Uzun bir sessizliğin ardından

"Peki ya sen?"

Bu soruya yanıt veremezdim.Çünkü her şey çok karışıktı ve anın büyüsüne kapıldığımdan sanırım doğru düzgün yüzüne bakamıyor ve doğal olarak düşünemiyordum.

"Ben...Benim gitmem gerek sonra görüşürüz."

Saçma bir cümle kurarak yanından koşar adımlarla ayrılmış ve tuvalete gitmiştim.Tuvalette bir kapı dışında hepsi açıktı.Aynaya baktım ve iki gündür çok ağladığımdan dolayı şişmiş suratımı ve mor gözaltlarımı gördüm.Benim gibi birinden hoşlanması garibime giderken hiçbir cevap vermeden korkak gibi kaçtığım için kendime kızıyordum.Aptaldım hem de kocaman bir aptal.

Kapalı olan kapı açılınca içeriden Buse denen sarışın yellozun çıktığını gördüm.Tam çıkmak için kapıya yaklaşmıştım ki adımın telaffuz edilmesi ile arkama döndüm.

"Venüs , değil mi?"

"Evet." diye sabırla yanıtladım sorusunu.

"Ben de Jüpiter." Kaşlarımı çatarak baktığım sırada kahkaha atıyordu.Bu espriyi şuan asla kaldıracak durumda olmadığımı düşünüyordum.Arkamı dönüp kapıya uzandım ve duyduğum sesle tekrar arkama dönmek zorunda kaldım.Kahkahaları kesilmişti anlaşılan.

"Pek iyi bir başlangıç yapmadığımızın farkındayım ama izin verirsen telafi etmek istiyorum.Cidden düşündüğün gibi değilim ve ben..."

"Bak Buseciğim telafi işini sonra konuşuruz ders başlamıştır ve ayrıca şuan hiç çekecek durumda değilim hadi görüşürüz." Gözleri şaşkınlıkla büyürken kapıyı çarpıp çıktım ve koşarak sınıfa gittim.Sessizlikten anladığım kadarıyla ders başlamıştı.Kapıyı çalarak içeri girdim ve özür dileyerek yerime oturdum.Aslı ve Derin'in şaşkın bakışlarını hissediyor ama yüzlerine bakmıyordum.