Chapter 17

303 13 2
                                    

Halloo mensen. Hebben jullie ook lekker vakantie? Ik wel in ieder geval, ik ben net terug uit Londen :) <3 Maar we hadden een beetje pech onderweg met de bus. We kregen een klapband :0 Maar goed we zijn veilig weer thuis :) Ik ga maar eens beginnen met het hoofdstuk. Enjoy 

PS: bedankt voor de 2k+ lezerssssss. Love you all x

P.O.V Niall 

Ik voel dat iemand me een kusje geeft. Ik open langzaam mijn ogen en zie Gwendolynn op het bed zitten. 'Hee slaapkop, het ontbijt is klaar'. Gelijk springen mijn ogen open. Gwendolynn giechelt en ik stap uit bed. Ik loop naar de inloopkast en pak er een spijkerbroek en een wit v-hals t-shirt uit. Ik trek het aan en loop naar de badkamer. Ik doe wat gel op mijn hand en breng mijn haar in model. Als ik klaar ben loop naar terug naar de kamer en zie Gwendolynn op bed zitten op haar mobiel. 'Hee ga je mee naar beneden?' Ze kijkt op van haar mobiel en knikt. Ze staat op en loopt naar me toe. Ik sla mijn arm om haar heen en zo lopen we naar beneden. Beneden staat er een uitgebreid ontbijt op tafel. We gaan aan tafel zitten en iedereen begint gelijk te eten omdat ze allemaal op ons moeten wachten. Ik pak 2 croissantjes en snij ze open en doe er jam op. 

Na het eten ga ik naar boven en poets mijn tanden. Ik hoor dat de kamerdeur open gaat en zie Gwendolynn staan. Ze kijkt een beetje triest. 'Hee wat is er'. Vraag ik met de tandenborstel nog in mijn mond. 'Wacht even'. Ik sta op en loop naar de badkamer en spuug mijn tandpasta uit en spoel mijn mond met water. Als ik in de kamer kom zie ik dat Gwendolynn op het bed is gaan zitten. 'Hee wat is er?' Vraag ik weer. Ze kijkt naar beneden en begint zachtjes te snikken. 'Het gaat niet goed met mijn moeder'. Komt er heel zachtjes uit. Ik schrik. 'Wat is er met je moeder'. Vraag ik voorzichtig. 'Ik weet het niet, ik werd net gebeld door haar vriendin en die zei dat ze in het ziekenhuis lag'. Ze kijkt me voorzichig aan en ik geef haar een knuffel. 'En weet je vader het?' Ze kijkt weer naar beneden. 'Die is vorig jaar overleden'. En weer schrik ik. 'Owh'. Is het enige wat ik zeg. Gwendolynn begint harder te snikken. Ik neem haar weer in een knuffel en laat haar uithuilen. Als ze na een tijdje is uitgehuild trekt ze zich los en veegt ze haar tranen weg. 'Zullen we naar je moeder gaan?' Ze knikt. 'Maar ze ligt in Nederland in het ziekenhuis, ik ben naar Londen verhuisd omdat ik hier ging studeren'. 'Dan boeken we toch een vlucht naar Nederland, en ik betaal'. Ze kijkt me blij aan en geeft me een knuffel. 'Je bent de beste'. Ik sta op en pak men MacBook erbij. Ik ga weer op bed zitten en kijken naar een vliegticket naar Nederland. 'Morgen vertrekt de eerste vlucht, zullen we die boeken'. 'Ja is goed, maar zullen we vanmiddag nog wel even naar mijn huis gaan om wat spullen op te halen en te zeggen tegen mijn beste vriendin dat ik een paar dagen naar Nederland ben'. 'Is helemaal goed'. Ik klik op boeken en dan komen de vliegtickets uit de printer rollen. Ik geef er een aan Gwendolynn en zie dat ze helemaal glunderd bij het idee dat ze naar Nederland gaat, maar ik weet zeker dat ze de reden dat ze er heen gaat helemaal niet leuk vind. Maar daarom ga ik mee, om haar bij te staan als er iets ergs gebeurt met haar moeder. We lopen met z'n tweeën naar beneden om het derest te vertellen. 'Wil jij het aan iedereen vertellen, ik ben bang als ik het vertel dat ik dat moet huilen en zo'. 'Natuurlijk wil ik het voor je vertellen'. Ze glimlacht naar me en dan lopen we door naar de woonkamer. 'Jongens kunnen we jullie wat vertellen'. De jongens en de meiden knikken allemaal als teken dat we - nou ja ik - het mag gaan vertellen. 'Wij gaan morgen naar Nederland maar we weten nog niet voor hoelang. Eleanor is de eerste die haar mond open trekt. 'Maar waarom'. Vraagt ze uit verbazing. 'Het gaat niet goed met de moeder van Gwendolynn'. Ik hoor dat Gwendolynn naast me begint te snikken. Iedereen kijkt haar met medelijden aan. 'Owh'. Hoor ik uit alle richtingen komen. Eleanor staat op en geeft Gwendolynn en knuffel. 'Zullen we naar je huis gaan om je spullen te pakken?' Vraag ik als Eleanor weer is gaan zitten. 'Ja is goed'. Ik kijk op en zie Jaylinn vrolijk de kamer in huppelen. 'Mag ik mee papa'. Vraagt ze met kleine pupy-oogjes. Ik kijk Gwendolynn aan en zie haar knikken. 'Ja hoor schatje'. Ze begint te springen door de kamer en loopt gelijk naar de voordeur. 

Hallooooooooooooo. Sorry ik ben echt heel blij, vraag me niet waarom want dat weet ik ook niet :) 

Adopted by One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu