11

133 16 6
                                        

"İKLİM"

"Birisine mi bakmıştınız?" Yaşlı bir adam sesi beni düşüncelerimden uzaklaştırırken ellerimi yüzüme kapattım.

Geçmişti. Her şey geçip gitmişti. Öyle olması gerekiyordu. Sakin olmalıydım. Acıyı defalarca kez hissedemezdim. En azından hissetmemeliydim.

Beni tuhaf bakışlarla izleyen amcaya kaydı bakışlarım. "Bu büfe kapatıldı mı?" Diye sordum.

"Birkaç aydır bu şekilde. Adamcağız kapatmak zorunda kaldı."

"Peki teşekkür ederim" dedim ve adamın bana soru sormasına fırsat vermeden bulunduğum yerden uzaklaştım.

Bizim çardak tarzı yer boştu. Ayaklarım beni oraya sürüklüyordu. Gülümsedim ve iki buçuk yıl önceki yerime oturdum.

İki buçuk yıl önce...

"Neden? Bence onun yanındaki kız da fena değil." Omuz silktim.

"İstemiyorum Ayaz uzatma amına koyayım."

"İyi sen bilirsin ben onun yanına gidiyorum. Sen burada kal."

Bir şey dememe fırsat vermeden ayağa kalktı. Kızlara doğru yürüyordu. Onu izledim. O güzel kızı. Daha önce gördüğüm hiçbir kıza benzemeyen kızı izledim. Ayaz'ın onlara doğru geldiğini fark etmişti. Gülümsüyordu. Sahi ne güzel gülümsüyordu. Gülümsemesine gömülmek istiyordum.

Ayaz tam karşısında durdu. El sıkıştılar. Gülerek konuşuyorlardı. Aradan beş dakika geçmeden Ayaz bana doğru yürümeye başladı. O da arkasından bakıyordu. Bir an göz göze geldik. Yüzündeki gülümseme kayboldu ve önüne döndü. Kalbimin acıdığını hissettim. Gözlerim yanıyordu. Neden böyle olmuştu ki?

Neden bir kızdan bu kadar etkilenmiştim?

Ayaz kalktığı yere geri oturdu.

"İklim" dedi. Anlamamış gibi tek kaşımı kaldırdım. "Kızın adı" diye açıklamada bulundu.

Sahi ismi ne güzeldi. Tam ona uygundu. İklim. Onunla karşılaşacak her insana farklı duygular yaşatacak bir isimdi ve o da öyleydi. Gözlemlerimde yanılmazdım -ki yanılmadım da-

"Numarasını istedim ama vermedi" dedi Ayaz dudaklarını bükerken. İklim'in elini tutan boşluktaki eline baktım. En azından elin onun tenine değdi diye içimden geçirmeden edemedim.

Şu anki zaman...

Gözlerimi kapattım.

"Ne olduysa oldu. Bitti artık her şey" diye mırıldanırken telefonumundan bildirim sesi yükseldi.

Göz devirerek telefonun ekranını açtım.

Anonim: Orada oturup ne yapıyorsun?

Sarp: Seni ilgilendiriyor mu?

Anonim: Anılarını hatırlamaya karar mı verdin?

Sarp: Kimsin çok iyi biliyorum. İklimsin!

Sarp: Ama o değilsen oynama benimle.

Anonim: Kim olduğum önemli mi?

Sarp: Sana bilmen gereken bir şey söyleyeceğim

Anonim: Neymiş o?

Sarp: Siktir git!

Yüzüme yerleştirdiğim gülümsememle telefonumu kapattım ve cebime attım. İklim olduğu çok belliydi. İklimle yaşadığımız anıları yaşadığını söylüyordu. Oydu işte ama farklıydı.

Değişmişti zaten değişmesi gerekiyordu.

Kapattığım telefonumu geri açtım. O kadar havalanmıştım ki amına koyayım kapatmıştım. Kendimi sevgilisine trip atan kızlar gibi hissediyordum. Sonra kendimin kız olduğunu düşündüm. Mini etek falan. Benden kız olmazdı anca travesti olurdu amına koyayım.

"Tövbe tövbe" dedim ve güldüm. Üzülmeyi bildiğim gibi gülmeyi de biliyordum ve bunlar hemen hemen aynı anda oluyordu.

Benden güzel bir şizofreni hastası olurdu.

Telefon açılınca attığı mesajlarla karşılaştım.

Anonim: Siktirip gitmesi gereken birisi varsa o da sensin.

Sarp: Olmaz ben gidemem

Anonim: Neden?

Sarp: Benim gibi yakışıklılar kolay yetişmiyor da ondan.

Anonim: Hâlâ dalga geçiyorsun. Komikmiş gibi

Sarp: Soracağım tek bir soruya cevap ver dalga geçmeyeyim.

Sarp: İklim sen misin?

Anonim: Bence bunun cevabını sana Batu verecek. Onun dediklerini dinle. Sonra yeniden konuşalım.

Sarp: Neyi konuşacağız?

Anonim: Acılarımızı, anılarımızı, hatalarımızı, hislerimizi ve sevgimizi.

Sarp: Sevgimizi mi?

Anonim: Elini o orospu kalbine koy Sarp. Sonra gözlerini kapat. Aklına ilk kim geliyor?

Anonim: Seni izliyorum yap hadi

Etrafıma bakındım biraz ama İklim'e benzeyen bir varlık yoktu etrafta. Dediğini yapacaktım.

Gözlerimi kapattım ve elimi kalbimin üstüne koydum.

Ne yapıyorum ben amına koyayım?

Dışarıdan ne kadar salak göründüğümü umursamamaya çalıştım.

Sonra o görüntü geldi gözlerimin önüne.

Gözlerimin içine gülümseyerek, hayat dolu bakan İklimdi.

Çok gerçekti. Uzansam tutabilir miydim?

Evet kesinlikle tutardım. Ağaçtan elma topluyorum sanki anasını satayım!

Gözlerimi araladım. Telefonun ekranını açtım.

Sarp: İklim

Anonim: Ben de öyle düşünmüştüm.

Anonim: Demek orospu kalbin o kadar kişi arasından birisini seçebiliyor!

Anonim: Büyük başarı

Forget It // Texting (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin