Forget It // Texting (TAMAMLANDI)

12

"TABU KARTLARI"

Sarp: Hahaha çok komik

Anonim: Komik olsun diye demedim. Gerçekleri dedim.

Görüldü attıktan sonra rehbere girdim ve Batu'nun adını rehberden bulup tuşladım.

Birkaç defa çaldıktan sonra açtı.

"Noldu lan?" Diye sorunca kaşlarımı çattım. Dövseydin amına koyayım!

"Anonim'e yazdım. İklim sen misin? Diye sordum. Bence bunu sana Batu açıklayacak diye bir cümle kurdu. O yüzden seni aradım."

"Buraya gel bence. Yüz yüze konuşsak daha iyi olur."

"Neden?"

"Telefonda konuşulacak bir mesele değil."

"Evde misin?" Diye sordum.

"Evet"

Telefonu kapattıktan sonra o banka tekrardan baktım. İç geçirerek çardaktan kalktığımda kulaklığımı kulağıma takmadım. Takmamam gerekiyordu zaten. Düşünmeliydim.

&

Batu'nun evinin önündeydim. Apartman dairesinde tek başına yaşıyordu. Ailesi de İskenderundaydı ama o babasıyla anlaşamadığı için ayrı eve çıkmıştı. Arada annesi geliyordu yanına. Kapının ziline bastım.

İçimde tuhaf bir his vardı.

Kötü şeyler olacakmış gibi hissediyordum.

Kapı aralandı. Batu saçı başı dağılmış, kızarmış gözleriyle gözlerimin içine bakıyordu.

"Noldu lan sana?" Diye sorarken çoktan içeriye girmiştim.

Normalde evinin dağınık olması beklenirdi ama Batu titiz bir çocuktu. Hatta çoğu kızdan daha iyi temizlik yapıyordu. Şu anda da ev tertemizdi.

"Seni alan yaşadı ha!" Dediğimde sehpaların üstünde duran toz bezine ters bir bakış attım.

"Temizlik mi yapıyordun?"

"Kafamı dağıtmam gerekiyordu Sarp. Tek çözüm temizlikti. Geç içeriye." Dediğinde omuz silktim ve salona girdim.

Siyah, gayet sıradan koltukları vardı. Salonun ortasında beyaz bir halı, üstünde siyah bir masa vardı. Duvara montelenmiş televizyon da odayı normal gösteriyordu. Koltuklardan birine kendimi attım. Ortadaki masanın üstünde birkaç kağıt vardı. Kağıtlara doğru eğildim. Bunlar tabu kağıtlarıydı!

1 Yıl 8 Ay önce...

Batu, Ayaz, ben ve İklim İskenderun'da bir ormanın içindeydik. Sıkıntıdan ormanı gezmeye karar vermiştik. Aslında ben karar vermemiştim. İklim ve Ayaz istemişti. Batuyla ben de onlara ayak uydurmuştuk.

Çalıların üstünden zıplarken İklim benim bu halime gülüyordu.

"Ne var?" Diye sordum. Sinirlenmiştim.

"Kız gibisin olum. Azıcık erkek ol!" Kahkaha atarken benim atladığım çalıların içinden gayet rahat bir şekilde geçiyordu.

Omuz silktim. Evet harika bir kızdı. Hatta baya güzeldi. Esmerleri pek sevmesem de bu kız harikaydı.

Kaşlarımı çattım!

Ne diyordum ben amına koyayım?

Bu kız en yakın arkadaşının sevgilisi olum! Diye kendime uyarıda bulunduktan sonra yürümeye devam ettim.