Day of the wedding.Nasa kwarto nya si Maine at busy ang lahat sa paghahanda para sa kasal nila ni Rj. Habang si Rj naman ay nasa kwarto nya at di mapakali sa kakalakad habang pinanonood sya nina Nico at Dean. Nang di makatiis si Nico ay tumayo ito at hinawakan sa balikat ang bestfriend nya.
" Bro relax. Nahihilo na kami ni Dean kakaikot mo eh. Don't worry di ka tatakbuhan ni Menggay. Maldita man ang kapatid ko pero may isang salita yun. Pag sinabi nya ginagawa nya." Sabi ni Nico.
" He's right Rj. When Maine put her mind into something there's no stopping her. And she's been dreaming of this all her life. It may be a different circumstance but it's stil going to be a wedding with you kaya relax." Sabi ni Dean.
" Di naman yung ang dahilan kung bakit di ako mapakali eh." Nakangiting sabi ni Rj.
" Eh bakit ka ba di mapakali?" Tanong ni Nico.
" Sobrang excited lang ako. Gust kong mag umpisa at matapos na ang lahat ng ito para di na talaga sya makakawala sa akin. Para kasing ang bagal bagal ng oras eh." Sabi ni Rj.
" Sus yun lang pala. Pwede bang manahimik ka muna? Makakasal ka din sa araw na ito kaya relax." Sabi ni Nico na natatawa sa kaibigan nya.
Tumayo naman si Dean at lumapit kay Rj. Sya naman ang humawak sa balikat ng binata para makuha ang attention nito.
" Dude i'm so happy na you'll marry Maine. I'm so thankful na this time you're showing her how you trully feel. I've been silent since you've both decided to marry each other. Pero talagang happy ako for you specially for Maine. Pero dude take good of her. Mahal na mahal ko yung babae na yun. I would sacrifice everything for her. Alam mo yan. Kaya please wag na wag mo syang paiiyakin o sasaktan. Alam ko its not proper to say this but i think this is the time that i need to say this to you. Gusto ko sanang di na lang sabihin ito pero the way I see you look at Maine and the way I see you treat her it made me decide you have the right to know about this." Umpisa ni Dean.
Nanatili lang na nakikinig ang dalawa kay Dean. Ayaw nilang ienterupt ang binata sa coffession nito. Huminga ng malalim si Dean bago muling nagsalita.
" I love Maine more than a sister and a friend. Wait before you react. Yes I'm still gay though. But you know? I may be bisexual coz I love her as a woman. But umpisa pa lang she only loves you and it's fine with me. I can still love her even though she loves you. When she decided that when we turn thrity and we're still single, we would marry each other, I was so happy. But when she told me that we need to go here I felt that that will not happen coz she will see you again and I know that she still loves you. So I told myself its okay at least she will be with the man taht she truly loves. I can still be the best friend right? So its fine as long as I can still see her and be with her. So please Rj. Don't hurt her para naman di sayang yung sacrifice ko. Para naman di sayang na di ko inamin sa kanya yung true feelings ko." Paliwanang ni Dean.
Tahimik ang mag bestfriend habang inaabsorb ang sinabi ni Dean. Nang biglang inakap ni Rj si Dean. May luha sa mga mata ng binata.
" Maraming salamat pre. Maraming maraming salamat sa pagmamahal mo sa kanya nung panahon na wala ako. At salamat sa pagsasakripisyo mo para sa amin. Wag kang mag alala hinding hindi ko sya sasaktan. May makita ka mang luha sa kanya, mga luha ng kaligayan yun bro. I will do everything in my power to make her happy everyday. Mga bata pa kami mahal ko na sya kaya di ko magagawang saktan sya." Sabi ni Rj.
" That's fine with me." Sagot ni Dean.
" So ibig sabihin may feelings ka kay Menggay habang katabi ka nya matulog?" Tanong ni Nico.
" Yeah its very hard the first time." Sagot ni Dean.
" What about nung time nag hubad kayo sa isa't isa?" Tanong uli ni Nico. Nakangiti lang si Rj.
" Yeah." Sagot ni Dean
" Eh panong di tumayo?" Takang tanong ni Nico.
" That part was very hard. I need to go to my doctor for a prescription and search all Filipino convinient store for papaya. I probably consumed all the papaya in all the pinoy stores near us. The I had stomach problems after for days." Natatawang kwento ni Dean.
Natawa na din sina Rj at Nico.
" Grabe man, ang titindi pala ng sakripisyo mo para kay Menggay. So pano pala kung natuloy na ikasal kayo pag nag trenta kayo?" Tanong ni Nico.
" Well then siguro I have to confess." Sagot ni Dean.
" Are you sure na gay ka?" Tanong naman ni Rj na kanina pa tahimik at nakikitawa lang.
" Well that's what Maine said, but I appreciate guys its just that I don't get attracted to them. Alam mo yun? Oo nagagawapuhan ako pero physical attaraction? Wala." Sagot ni Rj.
" So straight ka pre. Kasi kung gay ka, or bi, may attraction. Kasi I have friends that are bisexual. They swing both ways." Sabi ni Rj.
" That's what I was telling Maine. Kaso she is insisting that I'm bi. Kaya I let her." Sabi ni Dean.
" Siraulo talaga yang bata na yan." Sabi ni Nico.
Sasagot pa sana si Dean nang may kumatok sa pinto.
" Come in." Sagot ni Nico sa kumakatok.
" Nico, Rj, magready na kayo. Ready na ang service nyo papunta ng simbahan. Dean, you can ride with them na lang din tutal sila lang naman at yung driver ang sakay nung kotse." Sabi ng assistant coordinator na kinuha ng daddy nila.
" Okay sige kami na ang bahala. Di pa ba tapos si Menggay mag ayos?" Tanong ni Nico.
" Tapos na sya just a few finishing touches and photo shoot na lang. Oh by the way your secretary is already at the church. Pinauna na namin sya for the guests. She's very efficient by the way." Sabi nito kay Nico.
" Yes she is efficient. Thank you Cris kaya na namin to. Let's go boys. Baka mauna pa si Menggay sa atin magwawala yun. Di pwedeng paghintayin ang prinsesa natin." Sabi ni Nico.
Lumabas na sila ng kwarto at dumeretso sa kotse na anghihintay sa kanila. Di maalis ang ngiti sa mga labi ni Rj sa sobrang saya nya ng mga oras na yun.
****************************************************************************************************************
BINABASA MO ANG
Ako pa ba?
FanfictionBestfriend sya ng kuya nya. Nagkahiwalay sila then when they saw each other again ang dami ng nagbago sa kanilang dalawa. Kaya ang tanong nila... Ako pa ba?