Ako pa ba?

Chapter Eight

      
        Maayos namang nakarating sa condi sina Maine at Dean. Agad na pumasok ang dalaga sa loob ng kwarto nila at si Dean naman ay naupo sa sala. Ayaw nya munang kausapin ang dalaga dahil alam nyang galit pa ito.

       Maya maya ay lumabas din ng kwarto si Maine at naupo sa harapan nya. Di umiimik ang dalaga pero nakabusangot ito. Pinagmamasdan lang din sya ni Dean.

      " I wanna go home." daing ni Maine.

      " We are home." sagot ni Dean.

      " What I meant was.." sabi ni Maine.

      "  I know what you mean." sagot ni Dean.

      " I really wanna go home." sabi ni Maine.

      "  Why?" tanong ni Dean.

      "  I feel uncomfortable here. And kuya will be leaving." sagot ni Maine.

     " Is it the place or is it because of Rj?" tanong ni Dean.

     " It's the place. I don't want to be back here." sabi naman ni Maine.

     " Well you don't have any choice. We're already here. And you promised Nico that you'll stay."  sabi ni Dean.

     " I know. But still, I don't know. I want to leave or let's just find another place?" sabi ni Maine.

     " Tell me honestly. Is it really the place or Rj? Remember I know you. You cant lie to me." sabi ni Dean.

     " It's Rj. I feel uncomfortable when he is around." sabi ni Maine na hindi makatingin kay Dean.

     " I knew it. I thought you've move on? You said you don't have feelings for him anymore? Then why would you feel uncomfortable?" tanong ni Dean.

     " I don't know." sagot ni Maine.

     " You know babe. You definitely know the reason." sabi ni Dean sa dalaga.

     Napayuko ang dalaga at sinapo ang ulo.

     " I'm getting confused babe. I know that I don't love him anymore pero bakit pag ngumingiti sya o kaya nakikita kong nagseselos sya kinikilig ako?" sabi ni Maine na para bang pasan nya ang daigdig.

     " Maybe because you still love him." maikling sagot ni Dean.

     Biglang natahimik si Maine sa sinabi ng bestfriend nya. Tahimik silang naupo sa harapan ng isa't isa. Pareho nilang di namalayan ang oras. Napalingon na lang sila pareho nang bumukas ang pinto at pumasok si Nico na bitbit ang lasing na lasing na si Rj.

     " Shaby ko nga shayo eh. Mahal na mahal ko sha. Bakit kelangan pa na pagtinginan sha dun sa bar. Ako lhang dapat titingin sha kanya ng ganun. Ang tigash kashi ng ulo." pabulol na sabi ni Rj na lasing na lasing.

     Biglang napatayo si Dean para tulungan si Nico kay Rj.

     " Oh Dean pareh! Kumushta beshpren mo? Buti ka pa nakakayakap sha kanya. Alam moh bah kung gaano ko sha kagushtong yakapin? Mish na mish ko sha alam mo ba yun?" daldal ni Rj kay Dea.

     Napatingin si Dean kay Maine. Nakatulala ang dalaga dahil dinig nya ang mga pinagsasabi ni Rj.

     " Oo nah alam ko na kashalanan ko na. Yan naman ang lagi nyong shinashabi eh. Pinuntahan ko naman sha ah. Dinadalaw ko naman sha taon taon. Kaso duwag ako. Nathakot ako sha pwede nyanng shabihin sha akin." himutok ng lasing na si Rj.

     Nanlaki ang mga mata ni Maine sa narinig. Magkatulong naman na ipinasok nina Nico at Dean si Rj sa kwarto nito. Daldal pa rin ng daldal ang binata pero di na sya naririnig ni Maine. Parang sirang plaka na paulit ulit sa isip nya ang sinabi ni Rj.