Στις κοιλάδες της αμαρτίας...
τρέχω από την λύπη να σωθώ...
μέσα από το πέρασμα της μανίας...
ονειρεύομαι να διαλυθώ...
φωτιές με λιώνουν μελαγχολικά...
νιώθω τώρα απίστευτα όμορφα...
τα μάτια μου πάλι υγρά...
γύρω μου, νεκρά σώματα...
κάτι υπερφυσικό με εκστασιάζει...
με κάνει πιο δυνατό...
μια άλλη δύναμη με εξουσιάζει...
προσφέρομαι για να σωθώ...
τα χτυπήματα με νίκησαν...
ψυχές γυρνάνε γύρω μου...
οι φωνές αγρίεψαν...
θέλουν την ψυχή μου...
το ταξίδι μου στο τέλος έφτασε...
δεν υπάρχει διέξοδος...
η κόλαση με κατέκλυσε...
ψάχνω για μια έξοδο...
το αντίρευμα είναι μέσα μου...
το σώμα μου παλεύει με το πεπρωμένο...
πάλι παρασύρει το βλέμμα μου...
το μυαλό μου στο κενό κολλημένο...
μακριά τώρα πια, ηρεμεί η ψυχή μου...
σε ξεχασμένα, σκοτεινά, απάτητα βουνά....
δεν θυμάμαι ,τίποτα από τη ζωή μου...
όλα μοιάζουν τόσο μακρινά....
κοιτάζοντας το χθες, χαμένο, σκοτεινό...
ουρλιάζω και ψάχνω για ένα μέλλον...
που επιτέλους εκεί θα σωθώ...
θα λυτρωθώ......
