/Дууссан/ 👑 Нууц ханхүү 👑

Ep-24 "Сүн"

Жунин Сэүн хоёрын дэглэсэн бүжиг бусдад нь хамаагүй их таалагдсан. Бүгд өдөр бүр маш хичээнгүйлэн бэлтгэл хийсээр бүжгийн тэмцээн болох өдөр ирлээ.

Өнөөдөр Сэүн гоцолж биш Жунин Сэүн хоёр хамтарч бүжиглэнэ. Мэдээж багаараа хийх бүжиг боловч бүжгийн хамгийн гол хэсэг нь Жунин Сэүн хоёрын хэсэг байх юм.

Тэмцээн эхэлж оролцож байгаа хүүхдүүд ч тэр үзэж байгаа нь тэр бүгд сэтгэл нь маш их догдолсон харагдана.

Мэдээж Сэүний ахалсан баг жил бүрийн бүжгийн тэмцээний түрүүг авдаг тул хүүхдүүд ч үүнтэй бараг эвлэрсэн байв.

Харин хүлээж байгаа зүйл нь ямар шинэлэг бүжиг байх бол? ямар санаа гаргасан бол? гэх хүлээлт байсан юм.

Сургуулийн захиргаа ч бас хамгийн их хүлээлттэй байдаг гэдгийг мэдэх тул хамгийн сүүлд гаргахаар зэхсэн байв.

Энэ жил ер нь бүх баг жигд сайн бэлдсэн байв. Ямар ч байсан үзэж байгаа хүмүүс нь сэтгэл хангалуун сайхан тэмцээн болж байна.

Сэүний баг гарах ойртсоор.

Инбинь багагүй сандарсан харагдах ба Жунин түүнийг анзаарсан бололтой түүний гараас атган "сандрах хэрэггүй дээ, зүгээр л зааланд багаараа бэлтгэл хийж байсан шигээ л байхад болно. Үзэгчдэд анхаарах биш өөрийн мэдрэмждээ л анхаар. Мэдрэмжийн тухай хичээлээ санаж байгаа биз дээ?" гэхэд

Инбинь инээмсэглэн "тийм ээ санаж байна" гээд гүнзгий амьсгаа авлаа.

Жунин түүнийг тэврээд "үнэхээр сандраад яах учраа олохгүй байвал үзэгч шүүгчдийн тухай биш зөвхөн миний тухай бодоорой" хэмээн чихэнд нь шивнэхэд Инбинь бага зэрэг ичингүйрэн толгой дохилоо.

Тэднийг харан Бэкхён Шиүмин хоёр жуумалзах бол Сэүн тэр хоёрыг салган голд нь орж зогсоод "тэмцээний дараа нялуур, одоо манай гараа" гэсээр тэр хоёр руу ширүүн харахад тэд инээмсэглээд л өнгөрлөө.

Тайзан дээр тэднийг зарлахад хүүхдүүд галзуурсан мэт л орилолдож байв. Аргагүй биз дээ, сургуулийн хамгийн алдартай бүлэг юм чинь.

Хөгжим эгшиглэн Сэүний баг тайзан дээр гарлаа.

Тэд хэдий сандарч байсан ч бүх зүйлийг хамгийн сайнаараа хийсээр дуусгав. Үзэж байсан хүүхдүүдэд үнэхээр их таалагдсан бололтой босож зогсон алга ташна.

Бас хүн бүр өнөөдрийн хамгийн том гэнэтийн бэлэг болох Жуниныг ам булаацалдан ярьж байлаа.