HOPELESS ROMANTIC (ON GOING )

13

Nakita ko si mama na umiiyak sa room niya sa ganitong sitwasyon sasabihin pa rin niya ba sa akin na umiiyak siya dahil sa sibuyas?

Binuksan  ko ang pintuan  na walang akinlangan, nakita ko siya naka harap sa veranda na patuloy sa pagpupunas ng luha na dumadaloy gaking sa kanyang mata.

Lumapit ako kay mama nakita ko na hawak niya ang picture ni papa na nasa frame.

"Bakit ka umiiyak mama?" tanong ko na ikagulat niya. Nanlaki ang kanyang mga mata na nakita ako.

Tumayo siya at niyakap ako ng mahigpit, nararamdaman ko na nasasaktan siya.

My mom don't deserve this lain after all...

"Anak kailangan nating maging malakas ng kuya mo," sabi niya

"Nasaan si papa?" napatigil siya sa pag hikbi niya at humarap siya sa akin

"Wala siya dito" sabi niya

"Nasaan siya ma?" tanong ko, umiwas lang siya sa mga tingin ko at tumingin sa malayo.

"Masaya ako na kahit papano nakasama ko yung papa mo" sabi niya at hinimas ang aking mukha.
"Masaya ako na, kamukha mo ang iyong Papa" sabi niya inayos yung damit ko.

"Masaya ako na kahit papano minahal ako ng iyong ama" nanlaki ang aking mga mata sa mga salitang lumabas sa sakanya.
"Anak, may mahal na iba yung papa mo" at sa oagkasabi nun namalayan ko nalang bumagsak ang mga luha ko sa oras na ito.

Iiwan kami ni papa?

Sasama siya sa isang pamilya niya?

Sino naman kaya yun?

Maraming katanungan ang nasa utak ko na naghahangad ng nga katanungan, bakit? Bakit?

BAKIT PAMILYA KO PA?!

Hindi ko maikalma amg aking sarili kaya tumakbo ako palabas mg room ni mama at pumasok ako sa room ko nilock ko yun.

Napa upo sa likod ng pintuan ko at bumagsak na ulit ang mga luha na hindi ko mapigilan.

Bakit pa? Bakit si papa pa?

"Ano?! Wala ka ng masabi ha?!" tanong sa akin ni Veronnica habang niyoyogyog ako.

"W-wala na!" hindi ko na pigilan na sigawan siya

Sinampal ako sa kaliwang pisngi ko at naramdaman ko. Ang hapdi na idinulot nito. Hinawakan ko ang pisngi ko pero inalis niya ang kamay ko doon.

"Malandi ka!! Mang-aagaw ng boyfriend!" sigaw niya at sinampal naman ako sa kanan.

Hinila niya ako sa madalim na parte ng ng room na iyon

TAKOT AKO SA DILIM

At pinaliguan ako ng tubig bigla naman pinalakasan ang aircon ng kanyang kasamahan na babae at ngumiti ito na nakakaloko.

Naramdaman ko ang ginaw, lalabas nasa ako pero hinablot naman ang aking braso para tigilan ako. Mas lalo pa ako nanginginig sa pinangagawa nila.

Bakit kailangan ko itong maranasan?!

"You bitch! Get out my way!" sigaw niya sa akin at sinirado yung pintuan, peroo nahuli ako

Napa upo sa gitna, sa sobro kong takot. Nagulat nalang ako na may marnig akong katakot-takot na music ang narinig ko.

Halo-halong tawa ar iyak ng sang sanggol, sonrang creppy yung musika, parang ang liit ng kuwarto nito ng dahil sa mga naririnig ko, parang masikip.

Napapikit ako para pakalmahin yung sarili ko, pero mas nilakasan pa yung volume ng sound.

Natatakot na ako, tumayo ako at tumakbo sa pintuan, parang himahabol ako ng bata na tumatawa tapos umiiyak, sumisigaw na tao pagkatapos na saksaksakin ito.

Napasigaw ako sa sobrang takot. Wala akong makita kundi ang dilim na sa kuwartong ito. Napa sandal ako sa pintuan, ng may marinig akong isang kalabog ng box na malalit sa akin, na naka latong sa messa

Napatingin ako doon, pinilit kong pakalmahin yung sarili ko sa takot na akimg nararamdaman.

Isang babae na lumapit sa akin, sobrang ikli ng buhok nito, lumapit siya sa akin.

"Dallas? Well, nice to meeting you I'm Venice" sabi nito at lumalit pa ng lumapit ito.

Pinikit ko ang aking mga mata ng biglang wala na akong marinig na music at naramdaman ko na umilaw na ulit, nakita ko na sasampalin na sana ako ni Venice pero pinigilan siya ni Rhett.

Bakit siya nadito?

Paano niya nalaman?

"You bastard!! Get away from my sight! Walang nagsabi sayo na sumali!" sigaw ni Venice sakanya.

Ngumisi lang si Rhett sakanya.

"At sino naman nagsabi sayo na sampalin mo siya?" tanong ni Rhett at tinulak si Venice.

"Kayo ang wag sumali, ako lang ang may karapatan para pahirapan siya, You don't have any reasons to do that to her, I'm the one who make this rule! And ofcourse, I'm the one to do that to her—to all of you" sabi niya.

"Your just Rhett Nixon" sabi ng babae at tumingin sa mga mata ni Venice.

"And your just Venice Buenavista"

"Ant problem with that dear? " sabi niya at tumingin sa akin

"Soon, i'll take it away from you kung ano meron ka ngayon magpakasaya ka, baka bukas wala na na agaw ko na lahat eh" sabi niya sa at iniwan kami ni Rhett doon sa labas.

Nasasaktan na ako sa pinangagawa nila.

Umali na rin ako doon nanatili lang sapagtayo si Rhett. Hinayaan ko nalang siya doon

Pupunta na sana ako ng Canteen nakita ko na nilaro-laro ni Veronnica ang scissors na nasa kamay nito. Papalaoit na ako ng ginupit niya yung buhok ko.

"Sorry, " sabi nito at pumasok sa room niya.

Napabuga ako ng hangin sa aking bibig, ganon na ba ako ka lampa para hindi sila patulan?!

Patuloy lang akong lumakad at kasabay nun maririnig ko ang mga tawa ng mga students. Humarap sa akin si Rhett.

"Halika.." sabi niya at ikagulat ng llahat at ako rin, hinawakan niya ang braso ko at hinila na ako palayo doon.

Pero humarao rin sa amin si Veronnica "Saan mo dadalhin ang boyfriend ko?!" tanong niya sa akin

"Siya ang humila sa akin"

"At nagpahila ka naman?! Hindi kana talaga nagtitino ha?! Ang tigas ng bungo mo!!!" sigaw niya sa akin at napapikit ako.

"Kaya iniwan kayo ng papa mo dahil wala kang kuwenta at ang lampa mo! Malandi na lampa pa——" hindi natuloy yung simabi niya ng tinulak siya ni kuya at napa upo naman siya doon

"Don't you ever dare to say that to my sister you Slut!" sigaw ng kuya ko.

"Bakit hinahawakan mo yung kapatid ko?!" sigaw niya Rhett at ipinagilid ako. "Kapatid ko namann ba ha?!" tanong ni kuya at tinulak-tulak si Rhett.

Kalma lang si Rhett

"SI RAYNE NAMAN BA DAHIL NAPASAKIN SI KIERA HA?!?