HOPELESS ROMANTIC (ON GOING )

3

Were having our dinner ng umalis sa mama dahil may o-oorder pa, hindi pa kasi na kontinto si kuya sa pagkain niya. Pero si mama na daw ang o-oorder.

"Kuya ano bang mayroon sa inyo ni Rhett na yun?" tanong ko kay kuya habang inaayos yung buhok ko.

Napatingin naman niya sa akin at tinuon yung pansin niya sa phone niya.

"Kuya!" pangungulit ko sakanya, tumugki siya at ngumiti sa akin.

"Ano kaba? Ayaw ko lang na lumapit siya sayo" sabi niya at napa buntong hininga. "Rhett is a hopeless case" sabi niya at tumawa.

Hindi ko kasi maiwasan na tanomgin o isipin ang nangyari kanina. Nagulat ako sa mga oras na yun. Kung bakit ginawa yun ni kuya? Bakit ganon siya magalit sa harap ko? Ano ba talaga ang connection niya sa Rhett na yun? Maraming katanungan ang nasa isipan ko.

"Bakit ganun ka kagalit kanina?" tanong ko sakanya.

"Malamang kuya moko ano! Ayoko na may nag-aaway sayo!" sigaw niya aa mukha ko. Aba v_v

Eh sana wag niya naman akong sigawan!

"Bakit naninigaw ka?" Naiinis kong tanong sakanya. Sakit sa eardrums.

"Bakit? Sinumbong mo ba kay mama? Wag mong isumbong satin na yun, ayaw kong makita si mama nag-alala" sabi niya at pagkasabay nun dumating na si mama.

"Ito na yung pagkain! Kumain kayo ng marami okay?" sabi ni mama na may mga ngiti na naka buo sa mga labi niya.

Kinuha ko na yung plate ko and I start to eat. Masaya kaming kumain ng may tumawag kay mama.

"Good eve,....Sige?.....malapit naman dito....pwede naman... Yes I bring the papers... Pwede akong pumunta diyaan...sige" and she ended the call.

"Saan ka pupunta mama?" tanong ni kuya kay mama.

Inayos ni mama yung mga gamit niya. Hindi ko na tinatawag na Umma si mama dahil nasanay naman ako sa Mama na pagtawag sakanya.

"Uuwi nalang kayo pagkatapos niyong kumain okay?" sabi ni mama at tumayo na.

"Okay ma, ako na ang bahala sakanya" sabi niya na naka tingin sa akin.

"okay" at tuluyan ng umakis si mama.

Bigla naman kami napalingon sa likod namin ni kuya....ANDITO SI RHETT!!

shet! Ano yung ginagawa niya dito I mean sila? May mga kasama nito mga lima total.

"Tsk, andito naman yung mga peste" sabi niyo at uminom ng tubig. Kinuha niya yung phone niya at tumawag.

"Andito pala si Dallas?"

"Yon oh! Rhett yung bago mong pinagtritripan andito!"

Napatingin sa amin ang mga tao sa restau. Hayst! Ito nanaman, dito nanaman ba siya manggugulo. Nakooo! Wag sana.

"Oh, Rayne Dallas?" sabi niya at huminto sa table namin. Tumingin rin yung mga kasamahan niya sa amin ni kuya.

"Oy bro! Chicks to ah-aba't kapatid pala ni Dallas! Pare pahiram ng kapatid mo-" hindi siya natuloy sa sinabi niya ng tumayo si Kuya at hinila yung kwelyo niya malapit yung mukha ni kuya sa lalaking iyon.

Nakikita ko na bumabalik naman yung paningin ni kuya at galit niya.

"Wag na wag kayong lalapit sa kapatid ko! Naiintindihan niyo ba?!" sigaw niya sa mga ito.

Napapikit nalang ako sa hiya dahil alam ko lahat ng mga mata ng mga tao na amin na. Dala lang kami ni kuya at marami sila. Hindi ko ba alam, kung matatalo si kuya katulad ng kanina.

"Bitawan mo nga siya Dallas!" sabi ni Rhett at inilayo yung lalaki kay kuya. "Kung ayaw mong lapitan eh di bantayan mo!" sabi ni Rhett habang tumatawa.

Lumapit ito sa akin pero bingga siya ni kuya. "Lapitan mo lahay wag na wag tong kapatid ko, magpapatayan tayo Nixon." sabi ni kuya at kinaladkad ako sa labas.

Tumingin ako sa kanila nakita ko na si Rhett kumaway sa akin habang naka ngisi ito.

Natatakot ako sa pinasok na gulo ni kuya.

"Kuya! Ano ba talaga ang nangyayari ha?! Bakit ba nakasali ako sa mga away na yan?" tanong ko ng maka rating kami sa sasakyan.

"Gagong yon! Pati ikaw pagtripan! Wag mo ng alamin basta mag ingat ka okay?" sabi niya at ngumiti.

May mga bagay siyang tinatago sa akin at alam kong nakapabubuti iyon para sa akin.

Kinabukasan pumasok ako sa classroom ng biglang may tubig na bumuhos sa ulo ko.

Basang basa ako ng pumasok ako sa classroom at malamang nagtawanan yung mga kaklase ko

"Oh gosh! HAHAHA" sabi ng kaklase komg babae. May lumapit pa sa akin na babae at nilagyan yung ulo ko ng flour.

Ngumisi ito at tinap yung shoulder ko. Pinalibutan ako ng mga kababaehan at pinagtapunan ng icing at mga papel.

"You don't deserve to be here, get lost." she flio her haor infront of me. At nagtawanan sila.

Napatahimik yung lahat ng pumasok si Rhett tumalikod ako at aalis na sana pero pinigilan ako ni Rhett. Oh great!!

"Sino ang gumawa nito?!" tanong niya sa lahat pero tahimik lang sila. "Sagot!!" sigaw niya nag bulong bulongan naman yung iba.

"Ako! Bakit ba?" tanong ng babae na nilagyan ako ng flour, nagtataray ito habang tumatanong.

Ngumisi si Rhett "Good ipag patuloy! Dallas sister deserve a little challenge from us," pafsabi niya nun.

Lumabas na ako agad

Akala ko magbabago na yung buhay ko dito.

Akala ko magiging okay na ako

Pero parang lalala pa yung buhay ko dito.

Peste kayo.

Pumunta ako sa may dala akong damit dahil incase of emergency katulad ngayon may mga peste na gugulo ng buhay ko. Wala lang talaga silang magawa sa mga buhay nila.

Nagulat ako ng bumukas yung pinto at may hinagis na paper bag.

Lumapit ako at tiningan iyon

Mga damit ito, mayroon itong undies ah basta! Kompleto.

'Here, use this'

Sino to?