Ταξίδι ζωής

Ήξεις αφήξεις

«Πήρατε τις κάρτες;»

«Ναι. Και τα πράγματα, και οι κάρτες, όλα έτοιμα»

Κάθε αποχωρισμός και στενάχωρος. Τελευταία μέρα. Μέρα επιστροφής, μέρα ταλαιπωρίας, μέρα αναπόλησης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών μου θύμισαν πως 5 μέρες διακοπών δεν εξαλείφουν, κατ’ ανάγκη, όλα μου τα προβλήματα. Είναι μια καλή ευκαιρία, όμως, για ανανέωση και αναθεώρηση. Ξέρω ότι η Γ’ λυκείου θα μου στερήσει πολλά.

«Προτείνω το εξής. Γιατί δεν παίρνουμε ένα από αυτά τα κόκκινα διώροφα λεωφορεία για τους τουρίστες; Μερικά βασικά πράγματα, όπως λέτε, δεν τα είδαμε, οπότε θα μπορούσαμε να περάσουμε, έτσι, από μπροστά τους»

«Καλή ιδέα. Παιδία, τι λέτε;», πρόσθεσε ο μπαμπάς.

«Η μαμά, πώς είναι, καταρχάς; Φαίνεται κάπως…»

«Ναι, έχω λίγο θέμα με το έντερο, αλλά δεν πειράζει, μη σας το χαλάσω»

«Να σαι καλά για την πρόταση, αλλά από το να παίζουμε ζάρια με την υγεία σου, άσε το. Καλύτερα ας πάμε αεροδρόμιο»

«Και τι θα κάνουμε από τώρα; Είναι 12. Νωρίς ακόμη. Θα καθόμαστε να περιμένουμε. Τι να κάνουμε;», είπε κι έφτιαξε τη φράντζα της.

«Μπα, Άλις, άσε.  Έχουν δίκιο τα παιδία. Καλύτερα να πάμε κατευθείαν εκεί», της είπε ο μπαμπάς.

Κατόπιν πήγε για το check – out. Έδωσε τις κάρτες, πήρε τα εισιτήρια και ήρθε προς το μέρος μας. Ήταν η ώρα να ξεκινήσουμε. Περνώντας τις πόρτες του ξενοδοχείου βλέπω για ακόμη μια φορά την πλατεία με την αψίδα. Τοποθετημένη σε ιδανική κεντρική θέση, αναβάθμιζε το κάλλος της γειτονιάς κι έδινε λύση στο κυκλοφοριακό χάος που, υπό άλλες συνθήκες, θα επικρατούσε.

Πολλοί φαρδιοί δρόμοι συναντιόνταν στην πλατεία. Το ξενοδοχείο ήταν ένα ημικύκλιο μακριά από τη στάση. Μια στάση, έξω από την οποία, λες κι ερήμωσε ο τόπος. Κοιτάω την πινακίδα της βιβλιοθήκης στα δεξιά, τον τύπο με το κιόσκι στα αριστερά, και την πλατεία όλο ευθεία. Τελευταία ματιά. Από πίσω, τα σκαλιά. Παρόλο που ήταν από τις γνωστές στάσεις δεν είχε κυλιόμενες ή ασανσέρ. Στην κυρτή της αποβάθρα, νέκρα. Εμείς κι ο πόνος μας. 2 – 3 επιβιβαστήκαμε. Η μουσική εντός του βαγονιού, όμως, σταθερή αξία…

Alonso Martínez, Nuevos Ministerios, Aeropuerto T1-T2-T3.

Τ2. Μετά από αρκετό περπάτημα, να το. Πύλη… Άστο να πάει. Η πτήση είναι σε 3 ώρες.