Ταξίδι ζωής

Εξιλέωση

«Η ρίζα του προβλήματος θεωρώ ότι χρονολογείται πολύ πίσω. Ας πω, πρώτα, ότι είναι σαν ο καθένας μας να έχει συμβιβαστεί με τον ρόλο του· εσύ μαμά με τις δουλειές στο σπίτι, εσύ μπαμπά με την συνεισφορά σου στο οικογενειακό εισόδημα. Εμείς, μαθητές ακόμη, προσφέρουμε ηθική ικανοποίηση σε σας. Κι ενώ αυτό μπορεί να είναι κάπως λειτουργικό, κάτι λείπει…»

«Και τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που λείπει;»

«Συναισθηματικό δέσιμο. Και ας απευθυνθώ κυρίως στον μπαμπά, γιατί εσύ, μαμά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είσαι κοντά. Το μεγαλύτερο μέρος της μέρας είσαι απασχολημένος με τη δουλειά και κάνεις και άλλες δουλειές – αγγαρείες εκτός σπιτιού. Στο μεγαλύτερο μέρος τούς αυτά έχουν να κάνουν με την συντήρηση της οικογένειας και σε ευχαριστούμε γι αυτό. Το θέμα θεωρώ πως είναι ότι δεν έχεις έρθει τόσο κοντά σε μας»

«Κάνω ό, τι μπορώ και γι αυτό. Κατά βάση, όμως, έχεις δίκιο»

«Και θέλω να πω και κάτι ακόμη. Είναι καλό να ξέρεις τι σου ανήκει και τι όχι, ώστε να μην  μπορεί ένας τρίτος να λέει ό, τι θέλει και να καταπατά ό, τι θέλει. Αλλά, το να μας κοπανάς συνέχεια ότι το σπίτι είναι δικό σου... Έχει τόση αξία η περιουσία πια; Ε μαμά;»

«Ποιος βάζει την περιουσία πάνω από όλα, Γιώργο μου; Θα στο πάρω ως εξής. Όταν γεννηθήκατε είχαμε συμφωνήσει να σας ονομάσουμε Νικόλα και Αργυρώ. Είχαμε σκεφτεί και χαϊδευτικό για το δεύτερο· Υρώ. Ο πατέρας σου έδειχνε να συμβιβάζεται με την ιδέα. Κάποια μέρα, κοντά στα βαφτίσια, πήγε στους γονείς του και τότε τους ανακοίνωσε τη συμφωνία μας. Εκείνοι φυσικά έφεραν ενστάσεις. Τους χάλασε το δικό σου όνομα. Δεν έπρεπε το παιδί να πάρει το όνομα ενός νεκρού, όπως του πατέρα μου. Για την αδερφή σου τι αντίρρηση να φέρουν; Τους συνέφερε. Η δική μου μάνα δεν είχε καταλάβει τον χαμό. Στην εκκλησία κατάλαβε τι παίχτηκε»

«Και τι που έφεραν ενστάσεις; Δεν τους είπε ότι έτσι είχε συμφωνηθεί εξ αρχής;»

«Κάτσε, τώρα έρχεται το ψητό. Του είπαν, λοιπόν, να σε ονομάσουν Γιώργο. Ο μπαμπάς σου τους εξήγησε πώς είχαν συμφωνηθεί τα πράγματα. Όμως, οι γονείς του δεν συμφωνούσαν όπως και να είχε. Του είπαν ότι μόνο έτσι όπως του έλεγαν να γίνει θα συναινούσαν»

«Αλλιώς;»

«Αλλιώς θα τον αποκληρώνανε»

«Μάλιστα. Συνέχισε εσύ μπαμπά. Να δούμε και την δική σου εκδοχή. Γιατί δέχτηκες;»