Kamila wraca po dwóch latach od swojej śmierci. Zmartwychwstanie? Niekoniecznie. Jej oprawcy niespodziewają się iż wróci w momencie, który najmniej im odpowiada. Jak zareaguje Tae gdy poraz drugi jego narzeczona ginie? Czy człowiek może się zmienić...
Stałam na środku pokoju przyglądając się osobom na przeciwko mnie. Ubrana byłam w czarne jeansowe spodnie przetarte na kolanach, białą bluzkę i czarną marynarkę do tego wszystkiego czarne szpilki i włosy które zostały pofalowane opadały mi na ramiona. Zmarszczyłam brwi. - Czy czujesz się nie pewnie Kamila? - Nie. Jestem bardzo pewna siebie. I ty dobrze o tym wiesz. Przecież znasz mnie nie od dzisiaj. - Kiedy cię poznałem byłaś zwykłą kurwą. I tylko udawałaś taką zadziorną. Tak naprawdę byłaś przestraszonym króliczkiem. Ale teraz, teraz skarbie to co innego. - patrzyłam na mężczyznę którego kiedyś uwielbiałam, a teraz nienawidziłam z całego serca. Prychnełam na jego słowa i założyłam ręce na piersi. - Na to wygląda że zmądrzałam - powiedziałam i westchnełam podeszłam do krzesła i usiadłam na nim. - Jak bardzo chcesz zginąć? - podniosłam wzrok i uśmiechnełam się zadziornie. - Za bardzo - odparłam. - Nie mam już nic co mogło by mnie tutaj zatrzymać. - A co z twoim tatusiem? - przekręcił głowę na bok i popatrzył na mnie. - Ten człowiek dla mnie nie istnieje. Nie każda bajka musi mieć szczęśliwe zakończenie. - To prawda. - patrzyłam jak podnosi broń, a lufa była skierowana w moją stronę - w mojej bajce księżniczka ginie. Co mnie zastanowiło? To to że nie wspomniał o Hanie. Czyżby o nim nie wiedział?
- Strzelaj na co czekasz?
- Na nic poprostu, troszkę żal mi zabijać taką zdobycz - prychnęłam na jego słowa i założyłam ręce pod biustem. Usiadłam na krześle, które stało za mną i założyłam nogę na nogę.
- Wywiozłeś mnie z Polski tylko po to, żeby zabić mnie w innym kraju?
- Coż ciężko będzie cię znaleźć tu niż tam- uśmiechnął się, a ja zadrżałam kiedy strzelił. Jednak kula musnęła tylko mój policzek, rozcinając go. Dotknęłam bolącego miejsca, i spojrzałam na palce we krwi.
- Po co to wszystko? - zapytałam
- Chcę, żebyś cierpiała tak samo jak cierpiałem ja, przez te wszystkie lata Chcę, żebyś poczuła gorzki smak odrzucenia, porzucenia i opuszczenia. - patrzyłam na niego i westchnełam cicho. - Przepraszam jeśli tak mocno Cię skrzywdziłam. Naprawdę nie chciałam - powiedziałam i spojrzałam mu prosto w oczy. Widziałam zaskoczenie na jego twarzy. - Teraz możesz wsadzić sobie te przeprosiny w dupe. - warknął. Podszedł do mnie i walnął mnie w twarz. Zrobił to tak nie spodziewanie, że moja głowa odskoczyła w przeciwną stronę. - Zwiążcie ją i zróbcie z nią co chcecie ale ma żyć - spojrzał na mnie a ja byłam przerażona. - Nie bój się przecież kurwy są przyzwyczajone że mają w sobie nie jednego - uśmiechnął się i wyszedł, a ja cofałam się do tyłu aż nie zatrzymała mnie ściana. - Proszę nie - szepnełam. - Zobaczymy co potrafi najlepsza kurwa Szymona. - zaśmiał się jeden.
Pov Tae.
Uderzyłem rękoma o blat biórka za którym siedziała Kira. Miała łokcie oparte na blacie a na nich brodę. - Uspokój się Taehyung nerwy nic tu nie dadzą. - Dlaczego jesteś aż tak spokojna!!! Twojej siostrze robią niewiadomo co!! - Sofia jest twarda nie da się złamać. - jebana oaza spokoju. - Jesteście tak różne jak to możliwe że jesteście siostrami!!!! I do tego bliźniaczkami!!!! - Każdy się różni nawet my. Zaczęłam już działać Kai ma ją cały czas na oku. - Dlaczego tam nie pojedziemy! - Namjoon i ja planujemy odbicie jej. Musimy wszystko zaplanować żeby nikomu nic się nie stało. - Jebcie się oboje!! Dlaczego jej nie ratujecie!!!???? - Musimy zaczekać już ci tłumaczyłam że... - Nie chcę słuchać twojego pierdolenia. Ani twojego ani Namjoona!!- wyszedłem z biura które teraz zajmowała Kira i trzasnąłem drzwiami.
Pov Kira Patrzyłam za Taehyungiem westchnełam i sięgnęłam po telefon. - Cześć skarbie musimy przyspieszyć przygotowania.... Ale Namjoon musimy! Mam dość ciągłych kłótni z Taehyungiem....Dobrze.... Ja też się o nią martwię. Nie jestem bez serca..... Dobrze będę czekać.... Ja ciebie też - zakończyłam rozmowę i odłożyłam telefon. Znowu oparłam brodę na rękach. - Trzymaj się maleńka, już nie dlugo po ciebie przyjdę. - szepnełam i przymknełam oczy.
Pov Kamila Kilka dni później....
Siedziałam w kącie brudna i zakrwawiona. Wytarłam ręką nos. Naciągnełam na siebie koc. Drzwi się znowu się otworzyły i spojrzałam na Ryśka, ubrany w spodnie od garnituru biała koszula i błyszczące lakierki. Roześmiałam się. - Jest ci aż tak do śmiechu? - Poprostu nie mogę uwierzyć że ze zwykłego ciecia który lizał dupie stałeś się wielkim bossem. Dziadziuś cię chyba wydziedziczył? - dostałam w twarz dość mocno aż poczułam w ustach metaliczny posmak. Splunełam pod jego nogi. - Ty mała kurwo! - warknął i złapał mnie za włosy podniósł mnie a ja chwyciłam go za rękę - Ja Cię nauczę posłuszeństwa. - wyciągnął mnie z pomieszczenia ale jeden z ochroniarzy podszedł do niego i szepnął mu coś na ucho. - Mamy gości - spojrzał na mnie z góry. - Powiedziałam ci chuju że nie podarują ci tego. - zaśmiałam się a on ruszył ze mną do jakiegoś pokoju. Rzucił mnie na podłogę a ja zaklełam uderzając kolanami o posadzkę. Spojrzałam na kilka osób ubranych w garnitury i suknie oczywiście w maskach. Patrzyłam na nich z przerażeniem. Przeniosłam wzrok na Ryśka, ten również się uśmiechnął i podniósł mnie za rękę tak że wstałam. - Cenna wywoławcza to 10 tysiecy euro - powiedział, a ja patrzyłam po wszystkich twarzach z przerażeniem i łzami w oczach. - Tylko nie to - szepnęłam. Kilka minut później zostałam sprzedana za prawie 500 tysiecy złotych polskich. A więc tak skończę? W burdelu gdzieś daleko i już nigdy nie zobacze Hana i Tae. Rozpłakałam się. Podszedł do mnie kupiec i złapał mnie za łokieć wyprowadzając z sali. Zapłacił i poprowadził mnie do auta. Wepchnął do środka. - Możesz mi chociaż powiedzieć kim jesteś? - zapytałam chłopak zciągnął maskę i spojrzał na mnie. - Zadowolona?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
