I back, daddy 3!!!! /Taehyung +18 // DADDYKINK//

#10

Patrzyłam na Hoseoka z ulgą wymalowaną na twarzy. Chłopak zmierzył mnie od stóp do głów i sięgnął na tylnie siedzenie biorąc swój płaszcz i podając mi go.
- Ubierz się, gdy dojedziemy do hotelu umyjesz się i odpoczniesz.
- A Han i Tae? - zapytałam wkładając płaszcz.
- Są w Polsce z Kirą. - odpowiedział oschle. Zmarszczyłam brwi. Ten zawsze uśmiechnięty chłopak był inny niż zazwyczaj.
- Co się stało? - zapytałam. Ten zatrzymał się nagle na poboczu i odwrócił w moją stronę.
- A jak myślisz?- warknął łapiąc mnie za policzki i boleśnie ściskając. - Zawsze byłem na uboczu. Zawsze dowiadywałem się o wszystkim gdy byłem tylko potrzebny, żeby coś zorganizować. A Taehyung? On miał wszystko tak jak Namjoon, Yoongi i Jin. Nawet Jungkook z Jiminem. A ja? Ja nie miałem nic. Zawsze w cieniu zawsze ostatni. - patrzyłam na niego z niedowierzaniem.
- Więc to ty wszystko uknułeś?- zapytałam z niedowierzaniem.- To ty jesteś graczem?- chłopak się zaśmiał i puścił moje policzki.
- Myślałem że odkryjesz to wcześniej. Podsuwałem ci wskazówki, ale zamiast mnie stwierdziłaś że to Rysiek. Chodź ten cymbał odpalił kawał dobrej roboty. Chociaż i tak zginie za to że pozwolił znęcać się nad tobą chodź to nie było konieczne. Miał Cię tylko nastraszyć. Aczkolwiek wiem że złamałaś mu serce i chciał się zemścić więc mu pozwoliłem. - patrzyłem i nie wierzyłam.
- Jesteś przecież przyjacielem chłopaków. Jesteś przyjacielem Taehyunga. 
- Byłem, ale już nie jestem.
- A co ja robię w tym wszystkim?
- Jesteś główną nagrodą. Jednak wiesz co mnie najbardziej ucieszy-  pokreciłam przecząco głową. - To że zobacze jak Taehyung cierpi.
- Co on ci takiego zrobił!?
- Pozwolił zginąć mojej siostrze. - wytrzeszczyłam oczy nie wiedząc co powiedzieć.
- Czyli narzeczona Tae...
- Tak to była moja siostra.
- Taehyung też cierpiał po jej stracie równie mocno co ty.
- Nie broń go!! To wszystko jego wina!!
- Hobi jest mi naprawdę bardzo przykro - wyciągnęłam rękę w jego stronę, ale ten chwycił mnie za nadgarstek i powstrzymał.
- Jeśli jest ci tak przykro to umrzyj! Umrzyj za moją siostrę!! Zwróć mi ją!!! - do oczu napłyneły mi łzy. W jego również dostrzegłam błysk łez. Przytuliłam go do siebie. Chociaż czułam jak jest spięty po chwili się rozluźniał. Położyłam rękę na jego głowie i zaczęłam go głaskać po niej.
- Zwróć mi siostrę. Tak bardzo za nią tęsknię- tuliłam go do siebie dłuższą.
- Już dobrze Hobi. Wszystko będzie dobrze. - chłopak odsunął się odemnie i spojrzał mi w oczy.

****
Z kilkoma plastrami na twarzy i na rękach zapukałam do drzwi domu. Słyszałam jak ktoś podchodzi do nich i otwiera.
- Sofia?! Mój Boże!!! Sofia!!! Namjoon!! Tae!!!- krzyknęła i wciągnęła mnie do środka Kira. Przytuliła mnie do siebie. - Jak dobrze że jesteś siostrzyczko.
- Też się cieszę - uśmiechnełam się. Zobaczyłam że z pokoju wychodzi Namjoon. Podszedł do nas i przytulił mnie do siebie.
- Gdzie Tae z Hanem?
- Wyszli na spacer. Powinni zaraz wrócić. O już idą. - Pomachał do nich a ja się odwróciłam.
- Mama!! Mama!!! - Tae puścił rączkę małego a ten zaczął biec w moją stronę. Rozłożyłam ręce i chwyciłam synka tuląc i obcałowując całą jego buziulkę. Tak bardzo za nim tęskniłam. Zaczęłam płakać razem z synem wtulając twarz w jego małą szyjkę.
- Kamila - odezwał się Taehyung. Podniosłam głowę i spojrzałam na chłopaka.
- Tae - szepnełam i wyciągnęłam do niego rękę. Chłopak ją chwycił i podszedł tuląc się do mnie. Nagle odsunął się trochę i oparł swoje czoło o moje.
- Tęskniłem i tak strasznie się o ciebie bałem.
- Ja też kochany ja też - złączyłam nasze usta w lekkim pocałunku.

Pov Kira i Namjoon.
Objąłem Kire ręką.
- Dobrze że wróciła - odezwała się moja ukochana i przytuliła się do mojego boku.
- Też się cieszę.
- Myślisz że to koniec?
- Jeśli Sofia nadal będzie szefową nigdy nie będą bezpieczni.
- No ale od czego ma nas?- Kira spojrzała na mnie i skradła mi buziaka z uśmiechem staliśmy i przygladaliśmy się tej trójce.

***
- Co z Hoseokiem?
- Wyjechał powiedział że chce pobyć sam. Musi wszystko przemyśleć. Twierdził że nie chciał skrzywdzić aż tak Kamili, nawet nie wie kiedy to wszystko wymkneło się spod kontroli.
- A Rysiek?
- Boss się nim zajął za sprawą Hoseoka.
- Sądzisz że wszystko będzie dobrze?
- W naszej branży nigdy na długo nie będzie dobrze. - uśmiechnąłem się do Kiry kiedy leżeliśmy wieczorem w łóżku.
- No ale dość o nich. - przekreciłem ją na plecy i zawisłem nad nią.
- Tak? To o czym chcesz porozmawiać?
- W tej chwili nie chcę rozmawiać - powiedziałem i zacząłem ją całować.

Pov Kamila

- Ale jak ty sobie teraz wyobrażasz Taehyung?! - mruknęłam kołysząc Hana do snu.
- Normalnie. - siedział w bujanym fotelu i sam się bujał. Wywróciłam oczami z lekkim uśmiechem.
- Czasami jesteś jak dziecko gorszy niż Hanhyung - zaśmiałam się.
- Ale właśnie takiego mnie kochasz.  Czyż nie?
- Jesteś nawet gorszy niż ja kiedy mam okres
- O nie kochana! Nikt nie jest gorszy niż ty kiedy masz te dni. - rzuciłam w niego poduszką i się zaśmiałam. Uwielbiam te nasze słodkie przepychanki. 
  Kiedy Han zasnął Tae przeniósł go do łóżeczka. Położył się obok mnie. Wyciągnął z kieszonki pierścionek ten który nosiłam na palcu przez ostatnie dwa lata.  Wsunął mi go na palec a ja się w niego wtuliłam.
- Teraz już będzie dobrze Taehyung? - zapytałam.
- Będzie skarbie będzie napewno.- przytulił mnie do siebie a ja wtuliłam się w niego mocniej.
- Opowiesz mi kiedyś o MinSuu?- zapytałam poczułam jak zesztywniał.
- Może kiedyś ale nie zaprzątaj sobie teraz tym głowy - odparł i trochę się rozluźnił. Jednak wiedziałam, że ten temat nie jest skończony i nigdy nie będzie. Dopóki Hobi nie pogodzi się ze śmiercią siostry.

Rozdział słaby wiem 😌😌😌
Wybaczycie????
Ale takie pytanie mam do was duszyczki... Kto lubi Jimina łapka w górę🙋✋✋