Daughter of Bia

"Lanetlenmek ya da lanetlenmemek."

Akşam yemeği gayet sakin geçmişti. Bay Perez ve Nico derin bir sohbette dalmıştı. Ashley sadece öyle oturmuştu. Sonunda yemek bitip salona geçilince Percy derin bir nefes verdi. Açıkçası Bay Perez ile yemek yemek çok gergin hissettiriyordu. Ashley gergince babasına doğru baktı. "Gittikçe kötüleşiyor, baba. Sanırım sınırlarımı fazla zorladım."

Bay Perez gözlerini yerden hiç ayırmadı. "Seninle bu konu hakkında konuşmuştuk Ashley, lanetini fazla kullanma yoksa sonunda ölüceksin." 

"Ama baba anlamıyorsun. Melezlerin yardıma ihtiyacı olduğunda yardım etmek zorundayım."

Bay Perez gözlerini kızına dikti. "Peki sana kim yardım edecek Ash?"

Ashley bakışlarını bileğine kaydırdı. "Bilmiyorum. Sanırım Leydi Artemis'e uğrasam iyi olacak."

"Bak bu konuda haklısın."

Annabeth merakla Ashley'e döndü. "Bir sorun mu var?"

Ashley yavaşça elindeki eldiveni çıkardı. Eli kömürleşmişti. Ve bu kömürümsü tabaka bileklerine kadar uzuyordu. "Hepiniz anne veya babanızdan geçen bazı özellikleri var.Bende insanların içindeki şiddet hissenini alabiliyor veya verebiliyorum. Ama ben sizin kadar güçlü değilim. Bu da beni lanetlenmiş hale getiriyor. Her gücümü kullandığımda daha da kötüleşiyor."

Annabeth hüzünle kız baktı. "Bunun bir çözümü olmalı. Değil mi?"

Ashley olumsuz biçimde kafasını salladı. Salona ani bir sessizlik çöktü. Ashley ayağa kalktı. "Hazırlansanız iyi olur. Şimdi yola çıkarsak daha iyi olur. İçimden bir ses çok kötü şeyler olacak diyor."