Gece bu sefer ben rahat edememiştim ve hızlıca Alec'in odasına girmiştim.
"Alec, uyanık mısın?"
"Evet." Demişti bana bakmadan. Arkası bana dönüktü.
"Küs müyüz?" Dediğimde cevap vermedi. "Bence sen bana küsmezsin."
Yatağa doğru yaklaşmaya başladım ama hala bana dönmemişti.
"Küs değilim ama kızgınım." Dediğinde yatağına oturdum ve elimi onun bacağına atıp yavaşça bacağını sıktım.
"Sen bana kızgın kalamazsın ki..."
"Bana hep bağırıyorsun, sonra ben tepki verince de suçlu oluyorum."
"Alec sana bağırmak istemedim ben, özür dilerim."
"Onunla çıplak şeyler yapmak istediğimi söyledin, bu çok üzücüydü. Neden üzücüydü bilmiyorum ama buna çok üzüldüm."
Ya ama... lanet olsun.
Hızlıca onun yanına uzanıp arkadan ona sarıldım.
"Öyle bir şey istemiyorsun biliyorum, sinirle söyledim onu ben. Ayrıca sana karışma hakkım da yok, onunla arkadaş olabilirsin istersen. Ama dışarı filan çıkma benden izinsiz. Çünkü bu hala tehlikeli, anlaştık mı?"
"Tamam ama merak etme, onunla öyle şeyler yapmam ben."
"İstersen yapabilirsin Alec, ben saçma bir şekilde sana korumacı davrandım. Yani sana ne bu konuda ne de başka bir konuda karışabilirim."
"Ama ben onu istemiyorum." Deyip karnına koyduğum elimi tuttu. "Seni istiyorum."
"Biliyorum ama... ben senle bunu yapamam."
Ona bunu nasıl yapabilirdim ki, o masum bir çocuktu resmen.
"Ben de onu biliyorum ama belki zamanla fikrin değişir." Deyip sırtını bana yasladı.
"Hadi uyuyalım artık." Deyip onun ensesine bir öpücük bıraktım. Sonrasında kollarım arasında duran bedeni daha sıkı sarıp gözlerimi kapadım.
O bensiz uyuyamazken şimdi de ben onsuz uyuyamıyorum...
...
Ertesi sabah Alec'le bir kahvaltı yapıp evden çıkmıştım. Gün içinde de o sarı kafa eve geldi mi diye düşünmekten işime odaklanamadığımı fark ettim.
"Çok düşünceli gördüm seni."
"Raphael sana birisinden bahsetmiştim ya hani, sekiz yaşında gibi davranıp beni öpen bir erkekten..."
"Evet?"
"O benimle daha fazlasını yapmak da istiyor ama ben... ben bunu yapamam. Yani o... cidden çok masum."
"Onunla cinsellik hakkında konuştun mu?" Dediğinde kafa sallamıştım. "Dostum 2050 yılındayız, bence o dediğin kişi rol filan yapıyordur. Hiçbir şey bilmemesi imkansız."
"Biraz psikolojik sorunları var." Dedim yalan söyleyerek. "Yani, cidden bilmiyor. Daha önce de hiç ilişkiye girmemiş ve ilk öptüğü kişi de benim. Ailesi onu küçüklükten beri dış hayattan uzak tutmuş ve büyüyememiş."
Ne salladım iki dakikada.
"O zaman onunla yatman hiç etik olmaz, kendi istese bile..."
"Evet ben de öyle düşünüyorum."
"Peki istiyor musun?"
"Raphael, o çok etkileyici. Yani... istemesen bile istemeni sağlar ve bunun için kendi bir şey yapmıyor. Aslında yapıyor... yani... tuhaf biraz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kod: 18 Deney Başarısız
FanficYıl 2050 İnsanlığa yön verecek deneylerin her geçen gün daha da artması sonucu başarısız olarak tanımlanan deneyler imha edilmeye başlanmıştır. Magnus'tan ise Kod 18'in imhasını gerçekleştirmesi istenmiştir. Aslında deney başarısız değildir ama yar...