Kod: 18 Deney Başarısız

Salaksın sen

"Raphael, ne kadar güzel bir gün öyle değil mi?"

"Hayır değil." Dedi Raphael tek kaşını havaya kaldırıp. Simon dün gece yine bu salağı ekti mi naptı?

"Raphael, biz onunla yattık." Dediğimde bana şok olmuş bir halde bakmaya başlamıştı.

"Magnus..."

"Bana kızma, istiyordu. İkimiz de istiyorduk."

"Ama... her neyse bir şey demeyeceğim artık sana."

Biz bunları konuşurken içeriye deneysel gözlem kısmında görevli olan adam giriş yapmıştı.

"Nasılsınız beyler?" Demesiyle anında toparlandım.

"İyiyiz efendim."

"Magnus, benimle gelir misin? Seninle konuşmamız gereken bir şey var."

Adam bunu dediğinde korkmaya başlamıştım.

"Tamamdır Bay Blanck."

Raphael bana ne olduğunu sorarcasına bakmış olsa da bilmediğimi gösteren halde omuz silktim. Sonrasında Bay Blanck ile odadan çıktım.

"Magnus, birkaç zamandır senin çalışmalarını takip ediyoruz ve oldukça iyi işler yaptığına kanaat getirdik."

"Teşekkür ederim efendim."

"Seni deney kısmına almak istiyoruz, eğer sen de bunu istersen."

"Uygulama kısmına mı yani?" Dedim şaşırarak. Böyle bir şey beklemiyordum.

"Evet uygulama kısmına ama baştan uyarmam lazım, o kısımda bazen iyi şeyler olmayabiliyor. Zorluk çıkaran deneklerimiz var."

O kısma geçmeyi istemiyordum, Alec'in tutulduğu kısım orasıydı.

Ama eğer kabul edersem dosya erişimim olacaktı, birçok dosyaya ulaşabilecektim ve araştırmamı daha rahat yapabilecektim.

"Efendim ben... biraz düşünsem nasıl olur? Hemen karar vermek istemiyorum çünkü."

"Pekala düşün ama umarım cevabın olumlu olur. Eğer istersen arkadaşın Raphael'i de geçirebiliriz uygulama kısmına."

"Tamamdır efendim, ben onunla konuşup sonucu size iletirim. Teşekkür ederim teklifiniz için."

"İyi düşün Magnus, bu senin için iyi bir fırsat olabilir."

...

Raphael ile durumu konuşmuş ve fikirlerini almıştım. O da olaya olumlu bakıyordu ama düşüneceğini de söylemişti.

Sonunda işten çıktığımda yol boyunca teklifi düşündüm, yapmak istediğimden kesinlikle emindim ama yine de tereddütlerim vardı.

Eve vardığımda Alec beni kapıda güler yüzle karşılaşmıştı. Lanet olsun, buna alışmam çok zor olacak.

"Nasıldı günün?" Deyip dudaklarıma bir öpücük bıraktı.

"Sıradan, her zamanki gibi. Senin nasıldı?"

"Benim de öyleydi, yeni bir kitaba başladım ve senin çatı katını biraz düzenledim. Onun dışında her şey aynıydı."

Dudaklarına ikinci bir öpücük daha bıraktım ve onunla birlikte yemek masasına oturduk. Yemeklerimizi yedikten sonra da Alec'in isteği ile çizgi film izlemeye başlamıştık.

Bir süre sonra kapım hararetli bir şekilde çalmaya başlamıştı.

"Alec, sen yukarı çık hadi. Ben kim olduğuna bakayım."