Kod: 18 Deney Başarısız

Özlem

Kapağı FiaLea yaptı ve ben de bölümü ona ithaf etmek istedim. Kapak harika öyle değil mi? 💙💙

Raphael geldikten sonra hep beraber salonda oturmuştuk.

"Raphael, birkaç şey söyleyeyim Alec hakkında. Öncelikle gece ışığı kapatıp uyuyamaz, sakın öyle bir şey yaptırmayın. Duş alırken su yeterince sıcak olsun. Vücudunda yaralar var, senin görmen sorun değil ama Simon görüp kurcalamasın."

"Merak etme hallederim ben." Deyip yanında getirdiği bilgisayarı çıkardı Raphael.

"Onunla ne yapacaksın?" Deyip meraklı bir şekilde onu süzdüm.

"Birazdan görürsün. Alec sen eşyalarını yavaştan aşağıya indirmeye başla."

Alec bir şey demeden gittiğinde Raphael bilgisayarını açtı ve birkaç dakika konuşmadan bir şeyler yaptı.

"Şimdi sana yapacağım şeyi anlatıyorum. Öncelikle üzgünüm çünkü Sid'e Alec ile olan şeyleri unutturmak zorundayım. Çünkü gelen kişiler Sid üstünden bilgi edinmeye çalışacaklar.

"Alec buna çok üzülecek."

"Biliyorum ama mecburum. Sonrasında Sid'e bir koruma duvarı inşa edeceğim. En güçlü olanlardan. Bu sayede buradan veri almaya ya da seni dinlemeye çalışırlarsa duvar engel olacak. Zaten duvar yüzünden böyle bir sistem de kuramayacaklar."

"Vay be... sen cidden bunları yapabiliyor musun?"

"Önceki iş yerinden neden kovuldum sence? Patron kirli işler yapardı ben de bunu öğrenmiştim. Adamdan yüklü bir miktar para çalıp yoksul ve kimsesiz insanlara dağıttım. Adam kimin yaptığını bulamadı ve hepimizi kovdu. Ama kısa zaman sonra iş yeri de batmıştı."

"Senden cidden korkulur." Dediğimde bana göz kırpıp işine devam etti.

"Şimdi bir program yüklüyorum. Senin bilgisayarına girmeye çalıştıkları anda onların sistemine bir virüs salacağım. Bu şekilde onların bağlantılı oldukları çoğu şeye erişimim olacak."

"Sen cidden... bunu yapabilecek misin?"

"Dostum, beni hafife alıyorsun ve üzüyorsun şu an."

Kısa zaman sonra Alec de yanımıza inmişti ve Raphael de bilgisayardaki işini bitirmişti.

"Ve tamamdır." Dedi gülerek. "Ava giderken avlanacaklar. Pekala Alec, hazırsan çıkalım."

"Hazırım ben."

"Raphael sen arabada bekler misin? Ben biraz Alec ile özel bir şeyler konuşacağım."

"Pekala öyle olsun." Deyip bilgisayarını alarak evden çıktı Raphael. Sonrasında ben hızlıca Alec'e dönmüştüm.

"Kahvaltılarını iyi yap tamam mı? Bir şey istersen onlara çekinmeden söyle. Beni özlersen Raphael'in telefonundan beni arayabilirsin."

"Ben seni şimdiden özledim." Deyip dudak büzdüğü zaman uzanıp ona küçük bir öpücük vermiştim.

"Eğer kabus görürsen beni aklına getir. Işıkları kapama, Raphael sana bir şey demeyecektir. Simon ile özel şeylerin hakkında konuşma, deneylerden ve özel şeylerinden ona bahsetme. Güçlerini kesinlikle kullanma. Kısaca kendini açık edecek şeylerden kaçınmaya çalış."

"Tamamdır, elimden geleni yapacağım."

"İnce giyinme sakın, bak havalar çok soğuk. Hasta olursun."