My Unbelievable love story

Worried

Zea POV

Ilang araw na nakakalipas simula ng nangyare yun. Haaays. Diko maiwasang isipin. Pero ok na. Atleast masaya na kami :) let go na. :)

Andito ako ngayon sa harapan ng aking mahiwagang salamin, nag me makeup at ginagamot yung sugat at pasa na inabot ko kay tan tan. Hays. Ganto pala kasakit yun? Hahaha

"kriiing!!!!!!"- tunog ng cellphone ko.

"hello? jess? bakit?"- tanong ko kay jes

"ok kana ba? sunduin kaba namin ni lovely dyan? nag yaya kasi si jady sa kanila for lunch, game kaba?"- tanong ni jess

"sure"- matipid na sgot ko.

haaaays, diko maiwasang malungkot :( ano bang nangyayare :( gusto ko nang bumalik sa dati, yung walang problema, walang iniiwasan, walang nasasaktan. gusto ko na makumpleto na kaming lahat. simula kay Gabriel hanggang kay tan tan :( miss na miss kona sya :( bakit ganun? kahit sobrang sakit ng ginawa sayo nung tao, mahal mo padin, hindi padin nawawala yung pag mamahal ko sa kanya? sana makalimutan na kita. sana. sana.

nagsusuklay ako ng mapatingin ako sa gaweng bintana ng kwarto ko. O______O ma-ma-may lalakiii huhuhuhuhu sino yun? waaaaaa!!!

sinampal ko yung sarili ko at tumayo na sa salaminan ko. tama na pag iilusyon zea. aalis kapa.

bumaba nako at nagpaalam sa mama ko na aalis nako. lumabas nako ng bahay at naglakad lakad. iba talaga pakiramdam ko. bat ganun? parang may nasunod sakin. huhuhuhu binilisan ko ang paglakad ko at tinawagan si rayven.

"Rayven, san kana?"

"paalis pa lang. susunduin kopa si jess e. ikaw?"

"nakalabas nako ng bahay, please ako muna sunduin mo. huhuhu"

"ha? bakit?"- pag aalalang tanong ni rayven

"parang may nasunod saken. huhuhu"

"osge, papunta nako dyan. basta maglakad ka lang. wag mong ibababa yung phone mo. para alam ko kung ano nangyayare sayo. lagot ako sa tropa e." 

awiiieee sweet naman netong lalaking to. hahaha

"zea" 

napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko yung boses ng tumawag saken. humarap ako at hindi ako nagkamali. sya nga. 

"Christian?"- gumigilid na yung mga luha ko. eto nanaman ako. ang sakit, bakit parang pakiramdam ko umaasa nanaman ako sa isang bagay na imposible ng mangyari? :(

dumistansya ako sa kanya ng akma na syang lalapit at...

"dyan ka lang, wag kang lalapit!"- sigaw ko sa kanya. patulo na talaga mga luha ko. nakita ko sya, malungkot. yung mukha na ayaw nyang masaktan ako. bakit? anong nangyayare? nananaginip bako?

"zea, gusto ko lang mag sorry"- tan tan

gusto kong maniwala pero masakit.

"bakit ka mag so-sorry? nakokonsensya kana ba?"

"hindi ako nakokonsensya, hindi lang tama na nasaktan kita ng pisikal. gusto kong mag sorry sa part na yun. hindi ko sinasadya"- agad syang lumapit at inabot ang mga gamot na pamahid sa sugat

"hindi ko yan kailangan, salamat nalang. umalis kana" diko gustong sabihin yan sayo tan tan, pero eto lang yung tamang paraan :(

"sabagay, matagal mona naman akong hindi kailangan e. kaya nga ganun ako kadali iwan diba? wala kang pagpapahalaga saken!"- this time sinigawan nya ako

---pakkk!!!--- 

sinampal ko sya. sobra na. sobrang sobra na.

"ang kapal ng mukha mong sabihin saken yan!!! ikaw ang hindi marunong magpahalaga! wala  kang pakealam sa nararamdaman ko! madali lang akong palitan diba?!"

"at ganun din ako kadaling iwan?!!"

this time nagsisigawan na kami.

"pinatunayan mo lang sakin zea na dapat ka nga talagang palitan."- hindi pa tapos magsalita si tan tan biglang dumating sila rayven, jady, jess at lovely.

"anong ginagawa mo dito ha christian?!"- galit na tanong ni jady

"kinakausap ko si zea, obvious ba?"- akma ng susuntukin ni jady si tan tan ng pigilan sya ni rayven.

"bibilangan lang kita ng 10. umalis kana sa harapan namin."- si rayven

"isa!... dalawa!!!.."

"Chris?"- isang pamilyar na boses ng babae.

"mira?"- as usual si tan tan yan.

"bakit nakikipagkita kapa sa babaeng yan?"- si mira habang hawak yung mga damit na pinamili nya.

"binigyan ko lang sya ng gamot. nag aalala kase ako sa kanya"- pagkasabi nun ni tan tan, inabot nya ang kamay ko at inilagay ang mga gamot na binili nya. sabay umalis na sila ni mira. parang tumigil ang mundo ko ng mahawakan ulit kamay nya at marinig na nag aalala sya saken. bakit? bakit pakiramdam ko may mali kay christian? may hindi ba sya sinasabi saken?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

♪♪♪♪♪♪ We belong♪♪♪♪♪

"hoooy!! emo ka ate girl?"- pambabasag ni lovely sa pag da drama ko. tama kayo. nandito na kami sa bahay nila jady. wala padin ako sa katinuan. boses lang ni tan tan naririnig ng utak ko. pakisabay pa tong kantang to. haaays.

"wag ka nga dyan." umalis ako at umupo sa tabi ni jess

"kamusta ka naman?" tanong nya saken

"pipilitin maging ok" tipid na sagot ko

"paminsan minsan, ok lang magpakita ng kahinaan." sabi nya. hay nako,  tong hugot girl nato..

"HOOOOOYYY!!! namiss nyoba ko?" will.

"HINDI!!"- sabay sabay naming sabi. hahahaha

"ay, grabe sila o"- will

" wala, huli kana sa balita. nagkita nanaman si tan tan at zea"- si jess habang umiinom ng juice.

"alam ko yun"- napatingin kaming lahat sa kanya at..

"we? joke yan no?"- ako

bigla nalang sya nag seryoso ng mukha at umupo. 

"alam ko, kase nakita ko sila ng jowa nya kanina. naiyak nga si christian e"

"h-ha? bat sya umiiyak?" tanong ko. syempre curious

"syempre nag away sila ni mira, ano paba? ikaw wag kanang mag assume masasaktan ka lang"

"grabe ka, nagtatanong lang e."

napatingin ako kay jess at lovely. iba kase pakiramdam namin kay will e. nagsisinungaling to. kung ano man yun, malalaman ko din yun.