REFLEKS |PETER PARKER|

OMLET

"Ona meydan okuduğuna inanamıyorum Peter" dedi gülmekten yarılan Wanda. "Hani gerçekten şansın olduğuna inandığın için az kalsın sakat kalacaktın." diye devam etti. Araya Bruce girdi. "Loki durumu biraz abarttı bence. Birden bire size hançer fırlattı. S/A olmasaydı gerçekten ciddi sıkıntılar çekebilirdin."

Normal bir düello yapılırken bir anda sıkılan Loki size hançer fırlatmıştı. Thor ile birlikte kısa bir süre için  burada kalıyorlardı. Sen müthiş reflesklerin ile aynı zamanda kaçıp aynı zamanda geç fark eden Peter'ın kurtarmıştın. Aslında Peter örümcek hisleri sayesinde fark etmişti ama kurtulmak için refleksleri yetmemişti. Bu yüzden düelloyu sen kazanmıştın.

"Millet yeter. Bu sadece eğlencesine bir düelloydu. Bitti gitti. Her ikiniz de bizim için önemlisiniz. Ayrıca S/A Avengers'a katılmayı düşünmelisin." deyip göz kırptı Natasha. "Bakarız." dedin sen de.

Tony alkışlayıp dikkat çekti. "Tamam yeter. Pijamalı çocuğu daha fazla utandırmayın. Ben acıktım. O yüzden şu lanet sofrayı kurun hadi. Veya pizza söyleyelim. Bir şey yapın işte." Steve onu işaret parmağıyla tehdit edercesine uyardı. "Diline dikkat et." Tony de onun yanına oturup "Edemiyorum. Ne yapacaksın." dedi. Steve gülümseyip Tony'i öptü. Herkes iğrendiğini belli eden sesleri çıkartmaya başladı. "Odanıza gidin." dedi birkaç kişi. İkisi ayrıldılar ve Tony odasına geçti. Birkaç dakika sonra da Steve gitti. Ardından Bucky "Aman Tanrım, bunu hemen yapacaklarını tahmin etmemiştim." dedi. Herkes gülerken sen de artık acıktığını fark edince mutfağa geçtin.

Dolaba baktın. Aslında çok bir şey olmadığını görünce canın da pizza istemediği için omlet yapmaya karar verdin. Pratik ve sağlıklı şeylerden biriydi. Sen yumurtaları çırparken yanına Pietro geldi. "Hey, gerçekten çok güzel görünüyor. Ben de yiyebilir miyim?" deyip parmağını batırmaya çalışınca eline vurdun. "Çok istiyorsan şuradan iki yumurta ver." dedin. Dolaptan iki yumurta daha verdi ve onları da çırptın.

O sırada Peter da geldi. "Selam Peter. Yumurta ister misin?" diye sordun. Omuz silkti ve o da iki yumurta getirdi. Onları da çırparken sessizliği bozan Peter olmuştu. "Şey, ben teşekkür ederim S/A. Sen olmasaydın yaralanabilirdim." Sen tam konuşacakken gülerek konuşan Pietro atladı. "Evet ya, neydi o?" Ona dönüp kötü bir bakış atınca gülmeyi kesip önüne döndü. Peter'a döndün ve gülümseyip "Önemli değil. Kim olsa yapardı." dedin. O da gülümsedi.

Yumurtayı çırpmayı bırakıp tavaya çırpılmış yumurtaları döktün ve pişirmeye başladın. Alt kısmı pişince ters çevirindin. Öbür kısmı da pişince ocağı kapattın ve üç tane tabağa omleti eşit parçalara ayırıp koydun.

Üçünüz birden yemeye başladınız. Bir anda etrafına bakıp reçel aramaya başlamıştın. Bulduğunda aldın ve omletin üstüne döktün. Peter ve Pietro sana şaşkın bir şekilde bakarken omuz silktin. "Ne var? Gerçekten güzel oluyor. Deneyin!" Elindeki reçel kavanozunu uzattın. İlk başta Peter kullandı. Tadına baktıktan sonra şok olmuş bir şekilde "Aman tanrım bu çok güzel! Gerçekten! Dilim tutuldu!" dedi. İkiniz de gülmeye başladınız.

Pietro'ya denesene dercesine bakınca Pietro sahte bir gülüş atıp omletin bir köşesine peynir koydu. Daha sonra istemeyerek ağzına attı. Biraz yüzünü ekşitti ilk başta. Yutmaya çalışsa da yapamadı ve koşarak en yakın lavaboya gitti. Arkasından sen ve Peter gülüyordunuz. "Midesi kaldıramadı galiba." dedi Peter gülüşmenizin arasından. Kafanı evet anlamında sallarken yemeye devam ettiniz.