YARDIM

2.5K 168 7
                                    

Peter'ın Ağzından

... "Sana zerre kadar güvenim kalmadı!"

Ne diyordu bu ? Ben dahil herkes ona bakıyorduk. Ama bakışlarımız... normal değildi. Fakat S/A bakmıyordu bile. Ona döndüğümde ise gözleri açık ama göz bebekleri yerine tamamen siyahlık vardı. Ellerini yumruk yapmıştı. Yumruklarının içinden mor ışık gibi bir şey çıkıyordu. Yumruğunun içinde sanki bir ışık kaynağı gibi bir şey vardı.

Pietro'ya baktığımda ise aynı şekilde S/A'ya bakıyordu. Fakat onun gözünde siyahlık yoktu ve S/A gibi saldıracakmış gibi de bakmıyordu. S/A döndüm tekrar. "S/A... sen iyi misin?" dedim fakat hiçbir şey değişmedi. Tekrar konuştum. "S/A sakin..." cümlemi tamamlayamadan büyük bir patlama oldu.

Örümcek güçlerim beni biraz da olsa kurtardığında daha az yaralanmıştım ama diğerleri için de öyle olduğunu düşünmüyordum. Fakat S/A daha da kötü bir haldeydi. Ellerinden çıkan mor ışık, ışıktan öteye geçmiş resmen alev olmuştu. Aynı zamanda gözleri de parlıyordu. Yüzünde tamamen korku vardı. Ellerini görmesi ile korkusu daha da büyüdü.

Diğerlerine baktığımdaysa herkes birbirine yardım ederek kalkmaya çalışıyordu. Onlara bakmayı bırakıp S/A'ya doğru yürüdüm.

"Hey, S/A. Sen sakın olmanı..."

S/A elini bana doğrulttu. Eli daha da parlamaya başladı. "Yaklaşma. Sana zarar veririm."

Kafamı iki yana salladım. "Hayır." Yutkundum. "Sen bana veya buradaki kimseye zarar vermezsin. İsteyerek veya istemeyerek. Benim tanıdığım S/A mükemmel biri. Çok güzel biri. Gördükçe beni mutlu eden biri. Kokusunu burnuma çektikçe cezbeden biri. S/A şu an bunun sen olmadığını da söyleyemem ama ne olursa olsun bunun sebebini öğrenip sana yardım edeceğim. Fakat unutma biz seni seviyoruz. Ben seni seviyorum. Hadi elini ver. " dedim elini uzatarak.

Elimi tuttuğu zaman sönen tek şey alev değildi. Aynı zaman da yorgunluktan ve korkudan S/A da sönmüştü birden. Onu kucağıma aldım ve odasına çıkardım. Yatağına yatırdıktan sonra üstünü örttüm.

"F.R.I.D.A.Y eğer herhangi bir şey olursa bana haber ver lütfen. Ayrıca hayati fonksiyonlarını da kontrol et lütfen. "

"Tabi ki Bay Parker. "

F.R.I.D.A.Y her şeyin normal olduğunu sadece tansiyonun yorgunluktan düştüğünü söyledikten sonra odadan çıktım ve aşağıya inip geri kalanlara yardım ettim. Bir kişi hariç...

REFLEKS |PETER PARKER|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin