"Beni çok korkuttun Tanrım, iyi misin? "
Jimin yatağımın başında bekleyip bana sarılıyordu. Vücuduma yetmeyen kalbim, bu kez birlikteyken teklemişti, sonrasını hatırlamıyordum.
"Özür dilerim Park Jimin, bu hastalıklı kalbim seni sevmeye yetmiyor. "
Üzülüyordum, bizi birleştiren bir hastalıktı, başka bir hastalık tarafından ayrılacak olmamız beni üzüyordu.
Daha sıkı sarıldı bana, güç kalmayan kollarıyla.
"Sen iyileşeceksin ve biz mutlu olacağız. "
Dedi. Elimi kalbimin üzerine koydum, hâlâ çok hızlı atıyordu.
"Bu kalp bana ait değil, seni başkasının kalbiyle seviyorum. Tanrı buna bile izin vermiyor. "
Gözyaşlarımı küçük parmaklarıyla silerken, burukça gülümsedi.
"Sana ait olması önemli değil. Benim kalbim zaten ikimizin. Ben seni seviyorum dolayısıyla sende beni sevmiş oluyorsun. "
Kurduğu saçma mantıkla gülümsemiştim. Her defasında beni güldürmeyi başarabiliyordu.
"Hastamızın biraz dinlenmesi gerek. "
Doktorun uyarısıyla Jimin, alnıma küçük bir öpücük kondurup ayaklanmıştı.
"Merak etme sabah yine burda olacağım sevgilim."
***
"Ya Jimin en fazla 2 çocuk dedim, ben 4 çocuk yapamam. "
O gülerken, ben somurtuyordum. Bu konu hangi ara nasıl açıldı, hiçbir fikrim yoktu.
Doktor içeri girdiğinde, Jimin kulağıma fısıldadı.
"Bu konuyu daha sonra konuşacağız küçük hanım. "
Doktor yanımıza doğru yaklaşırken gülüyordu.
"Size çok güzel bir haberim var. "
İkimizde heyecanla bekliyorduk.
"Donör bulundu Hana, en kısa zamanda, yeni kalp nakli için seni ameliyata alacağız. "
-BÖLÜM SONU-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🍃BİR SONBAHAR MESELESİ🍃PARK JİMİN🍃TAMAMLANDI🍃
Hayran KurguYanağıma dokundu önce, sonra gülen gözlerime baktı gülen gözleriyle. "Gülüşün... " dedi. "Tıpkı bahar yağmurlarını anımsatıyor. " Çok sonra öğrendim ben, baharda yağan yağmurları ölesiye sevdiğini... 🍃kısa hikaye🍃 -Kitabın şarkısı 1. Bölümün...
