World War Z | YouTube |

1

POV. Sara
- To jak, podoba ci się ten Bartek z 1c? - zapytała się Viv
- No coś ty. Nikt mi się nie podoba - powiedziałam popijając sok. Oczywiście Viv piła Colę z Wódką - typowo
- Kiedy twoi rodzice wrócą? Bo jak zastaną mnie pijaną to będę miała przejebane.
- Wracają jutro rano, bo pojechali na imprezę urodzinową kolegi taty.
- To spoko, zdążę wytrzeźwieć. W sumie to tez powinnaś się napić. Pamiętasz jak na osiemnastce ci odwaliło po alko? - powiedziała Viv śmiejąc się
- Przepraszam bardzo, jeden raz wypiłam za dużo. Już nigdy to się nie powtórzy, mam umiar.
- Oho pewnie. Właśnie pijesz trzeciego drinka.
- To jest sok debilu.
- Dobra włączaj jakiś horrorek.
- Już się robi. - po tych słowach włączyłam „ The Nun „, a następnie zrobiłam popcorn.

GODZINĘ PÓŹNIEJ
- Ej Viv chyba za dużo wypiłaś...koniec...
- Nje mam umiarrrrr. Dam łade - bełkotała Viv
- Nie...dosyć masz już nie pi...- moje serce gwałtownie przyspieszyło. Na dolnym pietrze usłyszałam hałas...Viv tez go chyba usłyszała bo natychmiast się ogarnęła.
- Czy...ty tez to słyszałaś? - zapytałam Viv
- No - odpowiedziała krótko
- Pójdę to sprawdzić. - wstałam z łóżka i poszłam zaświecić światło na korytarzu
- Czekaj idę z tobą - powiedziała Viv podnosząc się z łóżka, jednak była taka pijana że nie była w stanie ruszyć się z miejsca. Nagle runęła na ziemie.
- Czekaj pomogę ci. - podniosłam ją i posadziłam na łóżku. - Ty leż a ja pójdę sama sprawdzić co to było.
Wyszłam na schody i zeszłam na dół. Zapaliłam wszystkie możliwe światła po drodze. Nagle usłyszałam głośny huk w pokoju rodziców. Podeszłam bliżej i uchyliłam drzwi. W ciemnościach ujrzałam wysokiego mężczyznę. Jednak nie był to zwykły mężczyzna. Ciężko mi w to uwierzyć jak i wytłumaczyć ale miał liczne rany i oparzenia na skórze. Obrócił się w moja stronę...na jego twarzy zobaczyłam blizny a jego oczy były przekrwione. Byłam taka przerażona, że chciałam krzyknąć, ale zasłoniłam sobie usta rękoma. Wolnym krokiem wróciłam na górę. Weszłam do pokoju i jak poparzona chwyciłam telefon.
- Sara co się stało? - zapytała niespokojnie Viv. Widać było że pomimo dużej dawki alkoholu myślała. Bez słowa wykręciłam numer do mamy. Nie odebrała... zadzwoniłam na policję. Nie odebrała. Usłyszałam kroki do mojego pokoju.