Part 4

162 5 1
                                    

(Kiana Aguilar--Smith's point of view)

Niloloko ata ako ng Doctor na'to! December21, 2021!? nawiwindang ba siya? the last I remember..it's just October28,2018! two years gap!? how!?!?

AISH! SUMASAKIT YUNG ULO KO DITO!! tinignan ko yung cellphone ko and shems tama yung date. Pumunta ako sa calendar at may nahagip ang mata ko.

December22,2021

James Dylan Smith. My Mr.Smith's 21th birthday or debut. --Mrs.Smith.

Wow! debut niya na bukas. Kaya pala parang ang laking 18 ko naman. It means 20 na'ko. At 21 na siya bukas. Pa'no kaya naging kami? totoo kaya yung sinabi niyang bata palang kami kasal na kami?? Waaah! Sumasakit ulo ko!!!

''Better kung magpahinga muna siya Doc, we'll go back tomorrow'' ngumiti si Dylan at nakipag kamay sa Doctor. Inakbayan niya ko habang naglalakad. Ang gulo. Nagka-amnesia ba ko? na-coma ba'ko? pero paano? aish bahala na si batman..

Pagka-uwi ay may kausap siya sa phone. Humiga lang ako sa couch af nanuod ng tv. It's already 2:50 pm.

''Wife..'' huminga muns siya ng malalim bago nagsalita ulit. ''We're already married since we're kids. Nagsama lang tayo nung 17 ka and I'm 18 December22 nuon nung una tayong nagkita then before you're debut..October28, we've got car accident. Bone fracture lang ang natamo ko but you got comatosed because you're brain is damaged. And every 3 o'clock you forget all the the memories we've had and...y-you..''

Umiiyak na si Dylan.Wow! grabe for all this time, all this years pinag tyagaan niya' ko! walang sawang pinapa-alala na asawa ko siya at hindi niya ko iniwan. TT~TT niyakap ko si Dylan. Kaya pala.. kaya pala mahal na mahal ko siya..

Hindi ko na kailangan alalahanin kung anong nangyari last two years ang mahalaga, mahal ma mahal na mahal namin ang isa't isa. Hinalikan ko siya torrid. Napaka-sama kong asawa kung lagi ko siyang kinakalimutan..T~T

Di'ba ang sakit nun? yung bawat oras na gigising yung asawa mo hindi ka man lang maalala. At walang sawa niyang pinapa-alala sa'kin yun. TT-TT sana wag ko nang makalimutan..

Naawa ako kay Dylan..

Habang hinahalikan ako ni Dylan napansin ko na lang na nakahiga na'ko sa kama pero bakit inaantok ako? Pumikit na ko dahil piling ko pagod na pagod ako. Tumigil ako sa halik at ... bago ako maka-tulog ay nakita kong umiiyaksi Dylan.. T_T

---

*yawn* *blink blink*

Bakit ang labo ng paningin ko? umiyak ba'ko?? tumayo ako at medyo nahihilo pa'ko. Tinignan ko yung sarili ko sa salamin.. bakit ganito? parang lumaki ako?

Aish. Bakit parang may mahalaga akong nakalimutan? ang bigat sa pakiramdam..

*eccckk*

Nilingon ko yung lalaking pumasok ng kwarto..ewan ko, piling ko matagal ko na siyang kilala.But I don't know him. Shems. Sa hindi malaman na dahilan ay bigla nalang tumulo ang luha ko..

Itutuloy..

Mr. and Mrs. SMITHTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon