~~~~~~~~~~~~~~
2001 yılı Saat 06:00
-"Kalk! Çabuk kalk dedim sana." diyip ,küçük Kayla'yı samanlıklar arasından tekme atmaya başlar. Kayla daha 5 yaşında, evin bütün temizliğini, yemeğini yapmayı öğrenmiştir. Hem de evde ona yardım eden bir hizmetçi bile varken. Yattığı samanlıktan kalkan Kayla, üstündeki yırtık pırtık, kirli üstü ile üvey annesinin karşısına dikilir.
-"Ne duruyorsun öyle. Çabuk kahvaltıyı hazırla. HEMEN!!"
Hızlı adımlarla hemen samanlıktan çıkıp merdivenlerden aşağıya iner. İndiği merdivenlerin sağındaki odaya, göz ucuyla Creydo'ya bakar. Halen uyuyordur. Uyumasını fırsat bilerek mutfağa ona yardım eden hizmetçi ablanın yanına iner.
- "Günaydın abla."
-"Günaydın küçük hanım. Bugün nasılsın?"
Sızlanır bir şekilde:
-"Belimin ağrıması dışında, iyiyim."
-"İyi olmana sevindim tatlım."
-"Bugün kahvaltıda ne yapacağız?"
-"Omlet yapacağız. Hanımım öyle istedi."
-"Tamam, o halde başlayalım." Kayla hızlıca elini yıkar, ve omlet için gerekli malzemeleri çıkartır.
Creydo ise Kayladan 5 dakika sonra uyanmıştır. Apar topar üzerini giyinip aşağıya iner ve mutfakta, her zaman ki gibi Kayla'nın yemek yaptığını görür. Büyük bir sinirle salona geçer. Creydo artık 9 yaşındadır ve Kayla'ya karşı oldukça büyük bir ilgisi vardır. Bununla birlikte birkaç gün öncesinde öz kardeşi Kyrie doğmuştur. Annesi salonda Kyrie ile ilgileniyordur.
-"Anne sana kaç defa söyleyeceğim. O benim üvey de olsa kardeşim. Onu hizmetçi muamelesi yapamazsın. Buna izin vermem."
-"Sen karışma Creydo. Bu işler seni alakadar etmez!"
-"Eder. Çünkü o benim kardeşimden de öte bir insan."
Sinirle, hızlı adımlarla salondan çıkar. Yüz ifadesini düzeltip mutfağa geçer. Kayla'nın yanında kötü gözükmek istemez. Yavaş adımlarla Kayla'nın arkasından yanına yaklaşıp yanağına kocaman bir öpücük kondurur. O öpücükle birlikte Kayla'nın yerinden sıçraması bir olur.
-"Günaydın canım kardeşim."
-"Sana da günaydın abi."
-"Ama kardeşim ben sana bir daha yapmayacaksın demiştim."
-"Ama abi biliyorsun an-"
-"Şşşşttt. sus ve gel. "Ani bir hareketle Kayla'nın tuttuğu koluyla koşar adım odasına çıkartır. Kayla endişeli ve bir o kadar korkmuş bir vaziyette abisine bakar.
-"Ama abi annem sonra çok kızacak."
-"Ben anneme söyledim. "
-"Ama-" Ağzı aralanmış, bir şeyler söyleyecekken üvey annesi araya atlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Kanatlar
Fanfiction-"O maske çıkıcak!" -"Hayır çıkmayacak asla!" -"Sana çıkıcak dedim küçük hanım!" Bana fırsat vermeden üzerime atılıp maskeyi çıkarmaya çalışmıştı... Bakışlarına aşıktım... O bir melek,Ben ise şeytandım..... (not: Oyun adına yapılmış bir fan kurgusu...
