Revolution || Sekai (TEKRAR DÜZENLENECEKTİR)

Revolution 《10》

Yaa liften yorum yapın liften😭😢🤧
En çok ihtiyaç duyduğum şey🤧💕

İlla ki herkes hayatında en az bir kere en boktan gününü yaşamıştır.
En karamsar olduğu ve her şeyin bittiğini hissettiği an olmuştur.

Umudunu yitirdiği ve utancından keşke yer yarılsa da içine girsem ve bir daha da çıkmasam dediği an kaçacağı hiçbir yerin olmaması gibi...

İşte Jongin de şuan öyle hissediyordu.

Sehun tarafından itilmenin verdiği utanç her bir tarafını kuşatmış yaptığının pişmanlığı ile kavruluyordu.

Sehun karşısında gözleri kapalı ve yüzünü buruşturan çocuğa şokla baktı.
Ardından kendisini toparlayıp oturdu.

"Bana bak... bir daha asla böyle bir şey yapma!"
Nedense alelacele konuşup daha diyecek başka şeyi olmadığı için ve onunla aynı ortamda durmak istemediğinden arka kapıdan dışarı çıkmıştı.

Biraz ötede uyuyan çifti görmesiyle gözlerini devirdi ve arabanın öte yanına geçip oturdu.

Jongin daha çocuktu. Kore'ye göre reşit bile değildi. O yüzden bu yaptığı sinirlerini bozmuştu.

'Senin için' demişti ama bu hiçbir şeyi değiştirmezdi.

Kendisinin de ergen çocuklar gibi triplere girip arabadan inmesine inanamıyordu. Çünkü bunu unutabilir ve değer verdiği çocuğa yine yakın davranabilirdi.
Sonuçta yaşının verdiği toyluk ve meraka bağlamıştı.
Ama yine de içinde oluşan bir huzursuzluk vardı.

Bunları boşverip çıplak sırtını çimenliklere koyup uzandı. Biraz daha uyuyabilirdi, tabi uyuyabilirse.

Çünkü ister istemez dudaklarına kapanan dudakların sıcaklığını hissediyordu...

•
•
•

Ertesi gün Chanyeol'un dediği gibi arkadaşına gitmişler ve sorunsuz bir şekilde kimlikleri alıp havaalanına varmışlardı.

"Burası asker dolu. Nasıl geçeceğiz?"
Sehun etrafına bakarak sorduğunda soğuk kanlılığını koruyordu.

"Yeni kimlikler çıkardın evet ama şu x-ray cihazından nedense korktum. Ayrıca Zoe oldukça küçük onun ne olduğunu anlarlar."

"Korkun yersiz. Normal insan gibi gözüktüğünüzü temin ederim ve Zoe içinde sahte rapor aldım. Hasta olduğuna dair gelişemediğini gösteren cücelik hastalığı, o yüzden rahatla."
Sehun, komutanın sözüne güvenip yürümeye devam etti.

"Peki nereye gidiyoruz?"

"En az nüfuslu ve dünyanın en az olaylı olan yeri Kanada'ya gidiyoruz."
Jongin duyduğu şeyle gözlerini kocaman açmıştı. Çünkü Kanada çok uzaktı ve ailesinin nerede olduğunu bilemese de yine de onlardan daha uzağa gidecekt olması onu oldukça üzmüştü.

Bütün kontrollerden geçip uçağa bindiklerinde Baekhyun yeni kimliğine beğenmişlikle baktı.
Çünkü sevgilisiyle ikisinin de soyadı aynıydı.

Chanyeol ise oldukça düşünceliydi. Çünkü gideceği yerde ne yapması gerektiğini bilmiyordu.

Onun mesleği askerlikti. Fakat artık asker değildi onu kovmuşlar ve vazifesini elinden almışlardı.
Şimdi ise hiç değilse sevdiği çocuğa ve bebeklerine bakmak için çalışması gerektiğini de biliyordu ama sadece çok büyük iş yerleri hariç küçük dükkanlar veya merkezi AVM'ler hariç her yer kapatıldığı için ne yapacağını da bilmiyordu.

Düşüncelerini bölen göğsüne yatan genç adamı hissedince gülümseyip o da ona sarıldı.

Jongin ise içindeki huzursuzluktansa ölmenin yollarını düşünüyordu. Ama buna cesaret edecek gücü de yoktu.