Revolution || Sekai (TEKRAR DÜZENLENECEKTİR)

Revolution 《14》

Gerçekten yorumlara ihtiyacım var. Lütfen paragraf yorumu olsun genel yorum olsun bir şeyler yazın~ ;(

İyi okumalar~

•

•

İnsan bazenleri hayatının bitmiş olduğunu düşünür. Hayatından iflas eder, ayrılır.

İşte, der. Bu insan olmazsa ben yaşayamam, der.

Jongin de aynı hisle yanıp kavruluyordu.

Bu tanımadığı yerde, tanımadığı bilmediği insanlar arasında kalbini emanet değil, kalbini verdiği insan kucağında ölüyordu ve yapabildiği tek şey ağlayıp sevdiği adama sımsıkı sarılabilmesiydi.

Kendini ait hissetmediği bir yerde yalnızlığa sadece sevdiği adam için katlanırken eğer kucağındaki kişi ölürse artık dayanabileceği bir şey de kalmayacaktı.

Eczanede istediklerini alan iki kişi arabaya geri döndüklerinde yeşil olan hızla işe koyuldu.

"Yeşiller olarak doktorluk eğitimi aldığımız için oldukça şanslısınız."

Kız gülerek Sehun'a yaklaştığında ölecekmiş gibi hisseden adam çoktan acısından bayılmıştı bile.

Kırmızıyla birlikte ölüm döşeğinde olan adamı yan çevirip yüz üstü yatırdılar ve kız hızla sırtındaki kanla karışık gümüş rengi sıvıyı sildi.

Eczaneden işe yarayacağını düşündüğü her şeyi aldığı için karışık aletler içersinden kurşunu çıkarmaya yarayacak malzemeyi alıp zorlu geçen bir yirmi dakikanın ardından ilk kurşunu çıkarmıştı.

İkinci kurşuna geçtiği sırada ağrısından tekrar ayılan çocuk işlerini zorlaştırmıştı.

"Hey.. bak ikinci kurşunu almam gerek.. fakat yanımızda morfin doğal olarak yok. O yüzden uyanık olacaksın... dayanabilir misin?"
Kız içinden son sorduğu sorunun saçmalığını kısa bir süre tarttıktan sonra Sehun başını sallamıştı.

"Ç-çabuk."

"O kadar profesyonel değilim ama oldukça çabuk olacağım."
Yeşil kız, yerde yatan adamın psikolojisi için birazcık yalan söylemişti.

Eli titrerken kendine gelip normal bir hızda bıçağı yarasına sapladı ve hemen ardından makasla da kurşunu almaya çalışırken Sehun'un acı inleyişleri duyuluyordu.

Jongin'in ağzına koyduğu bez parçası bile işe yaramıyor, dişlerini kıracakmış gibi hissediyordu.

Teni, acısıyla ısınmaya başladığında yeşil kız telaşlanmıştı.

"Isını korumaya çalış lütfen!"

Siyah, ısısını korumalıydı yoksa kurşun eriyecek ve içindeki kimyasal madde daha çok yayılacaktı. Fakat kızın dil dökmesine rağmen Sehun sıcaklığını arttırıyordu.

Jongin ne yapacağını düşünürken Sehun'un başını tutup biraz kaldırdı ve aklının biraz olsun dağılması için dudaklarını öperken kız kurşunu çıkartmayı başarmıştı bile.

Tahmin edildiği gibi olup Sehun'un aklı kısa bir an bile olsa dağılırken yeşil, bunu fırsat bilip hemen dikişini hazırladı ve yarasını dikmeye başlarken yaralı adam tısladı.
Jongin ise yavaş öpüşmeyi hızlandırıp dudaklarını tabiri caizse yerken Sehun duygu kargaşası yaşıyordu.

Canının acısı ve bu durumda bile şok olacağı şekilde kanının güney bölgelerine akması onu biraz olsun iyi ama saçma hissettiriyordu. Belki de sadece karşısındaki çocuktan ciddi mana da güç aldığı içindi.