Curse of the Wooden Rosary

Chapter 18

NAGSUMIKSIK si Kyte sa likuran ni Nathan dala ng matinding takot.

Patuloy sa paglapit sa kanila si Iska. Ang nanlilisik nitong mga mata ay nagbabadya ng isanlibo't isang panganib.

Habang papalapit ang kasera nilang nilukuban ng masamang espiritu ay patuloy naman sila sa pag-atras, hanggang sa mapunta na sila sa sulok at wala ng lugar para umurong pa.

Itinaas ni Iska ang kanyang kanang kamay para daklutin ang sino man kina Helen at Nathan. Pero inunahan na siya ni Nathan nang dakmain nito ang nakataas niyang kamay at hilahin nang ubod-lakas.

Nagpang-abot silang dalawa. Walang gustong magpatalo. Bawat isa ay gustong gapiin ang isa pa.

Napatakbo si Kyte sa ibabaw ng kama. Hindi niya malaman ang gagawin. "Tito Nathan!"

Si Helen ay hindi rin malaman kung paano tutulungan ang kasintahan. Gusto niyang kunin ang baril niya pero naroon iyon sa bag niyang nasa may paanan ni Iska. At magagawa ba niyang barilin si Iska gayong alam niyang may espiritung sumanib lang sa katawan nito kaya ito nagkaganoon?

Napasigaw siya nang makita niyang binuhat ni Iska si Nathan at inihagis sa bintana.

Kahit sarado ang bintana ay nabuksan iyon dahil sa lakas ng pagkakabalibag kay Nathan at bumagsak ito sa lupa sa labas ng bahay.

Masama ang naging pagbagsak ni Nathan kaya nanatili siyang nakahiga at hindi makakilos.

"Nathan!" Napatakbo si Helen sa may gawing bintana para sana silipin ang nobyo pero heto na si Iska at papalapit na sa kanya.

"Mamamatay kayong lahat! Walang puwedeng makaligtas!" Humalakhak si Iska tanda ng kanyang tagumpay.

"Kyte! Kunin mo ang holy water, nasa bag ng Tito Nathan mo!" utos ni Helen sa bata.

Nilingon ni Iska si Kyte na hindi nakakilos sa ibabaw ng kama nang makitang nakatingin sa kanya ang babaeng sinapian ng masamang espiritu.

"T-tita Helen..." Mas lalo pa siyang kinabahan nang lumakad si Iska papalapit sa kanya.

"Kyte!"

"Tita Helen, tulong!" umiiyak na sigaw nito.

Bago pa tuluyang makalapit si Iska kay Kyte ay niyakap ni Helen ang babae mula sa likod at saka pinagsalikop niya ang kanyang dalawang kamay nang mahigpit na mahigpit.

Hindi inaasahan ni Helen nang pumadyak nang malakas si Iska sabay talon kaya nadala siya nito at sabay silang natumba sa sahig.

Natanggal ang pagkakayapos ni Helen kay Iska kaya mabilis itong kumilos at sinakal nang mahigpit si Helen.

Ramdam ni Helen ang bigat ng kamay ni Iska, maging ang higpit ng pagkakasakal nito sa kanya. Nakipaglaban siya sa matabang babae. Pinilit niyang alisin ang kamay nitong sumasakal sa leeg niya. Hindi niya namalayang nakalabas na sa bulsa niya ang rosaryo.

"Tita Helen!" sigaw ni Kyte.

"K-k-yte--- 'yung h-holy w---water..." Nangangapos na ang kanyang hininga.

Mabilis na hinalungkat ni Kyte ang bag ng tiyuhin at hinanap ang botelyang may holy water.

Nang makita ang hinahanap ay tinanggal niya ang takip ng bote at humarap kay Iska na sakal-sakal pa rin ang nakahigang si Helen na halos mapugto na ang hininga.

"Bitiwan mo ang Tita Helen ko!" nagtatapang-tapangang sigaw ni Kyte sabay saboy kay Iska ng holy water.

Ilang patak ng benditadong tubig ang pumatak sa likod ni Iska at agad na umusok ang bahaging nabasa.