Emerald Academy : School of Magic [COMPLETED]

Chapter 42 : 💖

EMILY'S POV

It's been a month! Yasss! Magaling na magaling na ako... malakas na ulit ako hahahaha! We're now preparing para sa Royal Ball dito sa Emerald Castle... haayyss... nakakahaggard! Imagine, apat na araw na silang nagpreprepara, pang limang araw na ngayon!? Psh.

Though, hindi ko naman talaga kailangang mahaggard dahil hindi ko naman talaga kailangang tumulong... kaso, nakakaawa yung mga nagtatrabaho eh. Ayokong maging unfair sakanila... tsk!

"My Emmyyyyy! My baby Emmy! Hehehe..." Tawag sakin ni Bernard sa di kalayuan. Psh! Grrr... yeah, nandito rin siya sa castle, tumutulong rin siya sa pagpreprepara. Mamaya na ang Royal Ball eh... tsk! Kinakabahan ako... huhuhuhu! Nakanguso akong nilingon siya... lumapit naman siya sakin.

"I miss you..." Si Bernard.

"Psh! Araw-araw mo akong nakikita... bakit mo pa ako mamimiss?" Ako... ngumuso naman siya! Tsk!

"I miss you even if I see you every day... I still miss you." Sabi niya. Tumingin lang ako sakanya. "I don't want to just see you every day, I want to see you every time. I don't also want to just see you every time, because I want to hold you and hug you tight every time. Kung pwede lang kitang itali sakin, ginawa ko na... matagal ko nang ginawa yun for sure, tsk! Emmy... you're totally driving me crazy!" Mahabang sabi pa niya. Wow lang ha... tsk!

"It's not my fault that I drive you crazy... tsk! Blame your emotions." Ang kaninang maliwanag niyang ngiti ay nawala hahahaha! Napanguso nanaman siya! At saka ngumiti nanaman...

"It's not your fault? Then, whose fault is it? Hmm... let's see." Sabi niya at saka tumitig ng matindi sakin... para naman akong hinihila ng mga mata niya. "I feel really happy whenever I see you, I feel really happy when I see you happy, I feel really happy when you're around, I feel really sad whenever I see you sad or hurt, I feel really emotional and expressive when we're together, I feel really special when you approach me, I feel extremely jealous whenever I see you with other guys... and many, many more!" Mahabang sabi niya nanaman habang naglalakad papalapit sakin. Nakatitig parin siya sa mga mata ko!

Tsk! Napakalapit na namin sa isa 't-isa pero hindi parin siya humihinto sa paglalakad papalapit sakin! Umatras lang ako ng umatras hanggang sa wala na akong maatrasan dahil... nacorner niya ako! "Now, tell me... whose fault is it, really?" Tanong niya habang suot ang nakakalokong ngiti niya. Tsk! Emotions mo nga yung may kasalanan niyan eh! "Don't tell me that it's because of my emotions... because you are the cause of my emotions." Sabi niya pa... ngumiti siya, natameme naman ako. Lecheng mga linya yan ah! Huwag akong sabihan ng ganyan please... baka umulan ng mga bulaklak dito...

BERNARD'S POV

I mean everything that I say, Emily... pauulanan talaga kita ng mga puso! Hehehe. Natameme siya sa huling sinabi ko hahahaha! Namumula siya ngayon! Ang cute! Waaaahhh! Ang cute cute talaga ng baby Emmy ko!

"I love you... Wo Ai Ni... Sarangheyo..." Bulong ko pa sakanya dahilan ng mas malalang pamumula ng mga pisngi niya... napakacute! Napapahiyang tumingin siya sakin... hahahahaha!

"I love you too! Pero... Psh! Aral munaaaaa!" Sabi niya sabay takbo! Hahahaha! Ang cute! Pero... tsk! Kasasabi ko lang na namimiss ko siya kapag wala siya sa tabi ko eh, pero umalis parin... tsk! Nakaramdam nanaman ako ng pagkalungkot. Namimiss ko na talaga si ate... miss na miss ko na si ate. Tsk! Pati narin si Zachary... ang best friend ko... namimiss ko siya, sobra.