Be a Girl.

BAG*Plan.

Sa kucuk psikopatlarim :D

Uzun bir aradan sonra yeniden beraberiz. Hikayenin eski bölümlerini düzenledim. Artık daha iyi. Ve bundan sonra bölümler daha uzun olucak cünkü herkes daha uzun istiyor.

BKNZ:bu bölüm gsnkskd

Biliyorsunuzki impossible hikayemi bitirdim ama buna devam etmeyi dusunuyorum aslinda cezaliyim internete girmemeliyim ama sizin icin giriyorum. Kiymetimi bilin, oy verin ve yorum yapin -,-

Sizi cok ozlemisim lan hdnzkkd

neyse oy ve yorum pls

Sizi seviyorum

mrspsychopath .x.x geri geldim bicız .s

¥

Yüzümdeki o sacma sapan gülümsemeyle su yakısıklı öğretmenin beni cağırmasını bekliyordum. Neredeyse yarım saattir burda bana tuhaf bir sekilde bakan insanların arasında sıkısıp kalmıstım. Belki bana böyle tuhaf bakmalarınına nedeni ayağımı yere vurmamla ortaya cıkan tok ses olabilirdi. Bu insanların sinirini bozmusa benziyordu. İste bu güzeldi. Bu hayatta birilerini dövmekten sonra en sevdiğim sey insanları sinir etmekti. İnsanları sinir etmek nedensizce beni mutlu ediyordu. Resmen bunu yapmaktan haz alıyordum.

"Yarın okula hosgeldin partisinde ne giymeyi düsünüyorsun?" diye sordu simsiyah sacları beline kadar uzanan, esmer kız.

Birden bütün dikkatim kıza yoğunlasmıstı. Bu okulun hosgeldin partisi ise okuldaki herkesin davetli olması gerekir, öyle değil mi?

"Bilmiyorum, belki de bu gün alıs verise giderim. Biliyorsun güzel görünmem gerek." dedi ve acık kahverengi saclarını savurdu karsısındaki kız. Kocaman mavi gözleri vardı ama o kücük yüzü ile cok uyumlu duruyordu.

"Haklısın. Paul ve Jay de orda olucaklar. Tabi diğer basketbol oyuncuları da. " dedi esmer olan.

Bu kızların böyle sürtükvari konusmaları bende kusma isteği uyandırmıstı. Neden kimse benim gibi olamıyordu ki? Erkeklerden nefret eden biri yani.

Yanımda karsı cinsten bir varlık hissettiğimde hemen önüme döndüm.

Yanımda siyah sacları birbirine karısmıs yesil gözleriyle daha demin izlediğim kızlara bakan biri oturuyordu. Birbirine giren sacları 'az önce biriyle oldum!" diye haykırıyordu resmen. Bu sacları Joe'nun evindeki adamlardan az cok anlayabiliyordum. Ben resmen erkeklerin icini biliyordum.

"İnsanların konusmalarını dinlemenin ayıp olduğunu annen, baban öğretmedi mi sana?" dedi bana bakmadan. Gözleri az önce baktığım esmer kızın bacaklarında geziyordu.

Ama benim aklım cümledeki anne ve baba kelimelerinde takılmıstı. Olmayan birileri nasıl olurdu da bana birseylerin ayıp olduğunu öğretebilirdi ki?

"Olmayan biri bana nasıl birseyin ayıp olduğunu öğretsin?" dediğimde gözlerime baktı.

Gözlerinden az önce söylediği sey yüzünden pisman olduğu belli oluyordu.

"Üzgünüm" diye geveledi ağzında.

Fazla özür dileyen biri olmadığı gevelemesinden anlasılıyordu. Galiba anne ve baba konusunda hassastı. Yada ölüm konusunda hassastı. Böyle bir olayı yasadığına emindim. Size demistim, resmen erkeklerin icini okuyordum. Yaptığı hareketlerden veya söylediği sözlerden ne düsündüğünü ve karakterini anlayabilirdim. Andy bana bu yeteneğim yüzünden kücük seytan.diyordu. Asla bana yalan söyleyemezlerdi. Her zaman insanları anlardım. Belkide Andy'nin dediği gibi kücük bir seytandım.