Be a Girl.

BAG*OMG!

sa psikopatlarim hzjxkd

Size bahsettigim hikayem we all have a little secret adli hikayeme bakarsaniz sevinirim.

Ayrica impossible 2'yi yazmaya karar verdim :d

Bolume gelirsek uzun yazmaya calistim iyi okumalar

Yorum yazmayi ve oy vermeyi unutmayin :D

Sizi seviyorum

Bolum sarkisi imagine dragons- radioactive cok severim :3

*

Jay'le olan 'arkadas' konusmamızdan sonra neredeyse 3 gün gecmisti ve biz neredeyse kanka gibiydik. Tabi ki bu durum sadece Jay icin gecerliydi. Benim icin bu arkadaslık planımın gerceklesmesi icin gerekli olan sacma birsey. Onu hemen affedeceğimi düsünmesi gercekten aptallıktı. Neden bana yumruk atan birini o kadar kolay affedeyim ki? Jay gercekten pisman olsada -ki buna inanmıyorum, bence sadece benim onunla uğrasmamam icin öyle söyledi- kendime gercek bir kız olup, onu kendime asık edeceğime söz vermistim. Ben her zaman sözlerimi tutardım. Bana yumruk attığında hissettiğim kalp kırıklığının bin katını ona yasatacaktım. Sadece Jay'i kendime asık etmek icin zamana ihtiyacım vardı. Tabi bana asık olursa...

"Be-yani Grace, bugün ne yapıyorsun?" diye sordu Jay koltukta yayılarak. Bugün Cumartesi'ydi ve yurttan dısarı cıkabiliyorduk. Kendime internette haftasonları calısabileceğim bir is aramıstım ama yakınlarda hic bir is yoktu. Olanları da ben yapamazdım.

"Dısarı cıkıp kendime is bakmayı düsünüyorum." dediğimde Jay kaslarını cattı.

"Neden iste calısmak istiyorsun ki?" diye sordu Jay.

"Farkında mısın bilmiyorum ama Jay, Joe'nun evinden kacarken dövüs paralarımın sadece bir kısmını almıstım ve her ay neredeyse bir dövüs paramı bu aptal yurda yatırıyorum." dediğinde basını onaylarmıs gibi salladı.

"Buna gerek yok sana istersen para konusunda yardımcı olabilirim. Babamın bir sirketi var. Destiny'nin annesi genel müdür ve oldukca zenginler. Sana yardımcı olabiliriz."dediğinde kafamı olumsuz bir sekilde salladım ve ayağa kalktım.

"Onlardan bunu isteyemem. Gidip kendime bir is bulsam iyi olacak." Arkamı dönerek yürümeye basladım.

"Peki ya annen?" diye Jay arkamdan bağırdığında kaslarımı catarak arkama döndüm.

"O benim annem değil Jay, ondan hicbir sey isteyemem."dedim ve tekrardan yürümeye basladım. O kadından hicbir sey istemeyecektim. O benim hicbir seyimdi.

Oturma salonundan koridora cıktığımda tanıdık bir yüz görmüstüm. Hızla yanına doğru ilerlediğimde yanında duran insanlar susmustu. Neden sustuklarına bakmak icin arkasına döndüğünde beni gördü ve yüzünde kocaman bir sırıtıs belirmisti.

"Görüsmeyeli uzun zaman olmustu güzelim" dediğinde kaslarım istemsiz bir sekilde catılmıstı.

"Ne isin var burda?" dedim dediğini umursamayarak.

"Arkadaslarımı görmeye gelmistim ama sende burda okuyorsan sürekli buraya gelirim artık." dedi.

Ah, ismi neydi bu cocuğun? Ash! evet cocuğun ismi Ash'di.

"Yediğin yumruk az geldi herhalde Ash?" dediğimde kulağıma eğildi. bu hareketine kızsamda geri cekilmedim ve diyeceklerini bekledim.

"Bana vurduğuna pisman olucaksın Grace." dedi ve geri cekilirken yanağımı öptü. Onu geri itip yanağımı sildiğimde, bana gülümsedi ve göz kırptı. Ondan olabildiğince hızlı bir sekilde uzaklasırken arkamdan duyduğum sesi daha da hızlanmamı sağlamıstı.