Be a Girl.

BAG*Cage.

Sa psikopatlarım bölumün geç geldiğini biliyorum çünkü yorum ve oy sayısı gerçekten azdı. Böyle olunca icimden yazmak gelmedi zaten finale az kaldığı söylemistim birkac bölüm sonra hersey biticek maalesef.

Elimden geldiğince uzun yazmaya calıstım en azından iki sayfadan fazla olduğunu ümit ediyorum.

8k olmuşuz tesekkürler hepinize :*

İnternetimde sorun oldugu icin yüklemekte biraz zorlaniyorum o yüzden hikayeyi 2 kez yazmak zorunda kaldım ve su an cok sinirlendim. Umarım bu sfer yüklemistir.

Emeğimin karsılığı olarak lütfen oy verin ve yorum yapın. Dövüs kısmını yazarken cok uğrastım lutfen bunun icin sizde uzun yorum yapın

Sizi seviyorum.

Bu bölüm benim sıpaydim @elifnuryaman0'a csbdjdjdk ve sınıf arkadaşım olan melike'ye gdjdjd

İyi okumalar.

°

Islıklar, çığlıklar, havada uçuşan küfürler, kırılma sesleri ve yanımda bana ne yapmamı söyleyen Joe... Bu kelimeler şuan olan şeyleri anlatmak için yeterliydi. Ah, birde karşımdaki Hulk'ı da söylemeliyim. Sürekli bana bakarak sırıtıyor ve bana acılı bir ölüm yaşatacağını söyleyip duruyor. Zaten bundan emindim. Adam neredeyse benim 3 katımdı. Bu adamın kolunun benden ağır olduğundan emindim. Hadi ama, adamın belim kadar bacağı vardı! Bana bir kere vursa boynum kırılır ve acı çekerek ölürdüm. En azından öldürmek yerine, öldüresiye dövseydi ya. Benim yaşamam gereken bir hayatım vardı. En azından 18 yaşımı doldurmamı bekleyemezler miydi?

"Bea beni dinliyor musun?" Joe omzumu dürterek ona bakmamı sağladı. Kaşları catıktı ama ben bütün gece uyumayıp çalıstığım için uykusuzdum ve beynim hiç bir şeyi algılamıyordu. Neden sabaha kadar çalıstım ki? Şimdi de uykusuz olduğum için güçsüz olacaktım. Sanki kafamı bi yere koysam hemen uyuyacakmış gibi hissediyordum.

"Hayır." diyerek kısaca cevapladım. Joe kafasını sinirle geriye attı ve derin bir nefes aldı. Birkaç dakika öyle kaldıktan sonra sinirinin geçtiğini umarak bana baktı.

"Bak Bea, adamın zayıf noktasını bulmalısın. Herkesin zayıf bir noktası vardır. Belki de adam gıdıklanıyrodur. " dediğinde kahkahamı bastırmak için dudaklarımı birbirine bastırdım ama daha fazla dayanamayınca dudaklarımdan tıslamaya benzer bir ses çıktı.

"Belki de adam gıdıklanıyordur mu? Sen ciddi misin? Çizgi film değil bu! Ben bile gıdıklanmıyorken o Hulk'ın gıdıklanacağını mı düşünüyorsun? Eğer bu dövüsü kazanmamı istiyorsan daha iyi taktikler bulmalısın bulmalısın Joe." dediğimde Joe gözlerini devirdi ve bunu yaparken gerçekten havalı durmustu. Ben ise sadece özürlüye benziyordum.

"Sadece örnek verdim. Ne demek istediğimi sen anladın." dediğinde ona anlamadığımı söyleyecekken karşı taraftaki adam Joe'ya seslendi. Joe adama kısa bir bakıs attıktan sonra abna baktı.

"Sen burda bekle ve kimseye laf atma!"  dediğinde ona yapmacık bir sekilde gülümsedim. joe hızlı adımlarla gittiğinde bende bacaklarımı kendime cekerek sırtımı duvara yasladım.

Birkac saat sonra ölebilirdim ve ben burda oturuyordum. Fazla rahat ve umursamaz davranıyordum. Aslında bir bakıma bunu umursamıyordum. Eninde sonunda herkes ölecekti ve ben onlara cehennemden el sallayacaktım. Beni umursayan ailem veya arkadaşlarım yoktu, sadece ben vardım. Bu yüzden arkamda bırakıcak birileri olmadığı icin umursamazca davranmakta haklıydım. Ama ben ölürsem sadece üzülücek olan kişi Joe'ydu. Sonucta bu dövüşe oldukça fazla para yatırmıstı. Paraları gideceği için üzülmeliydi. Belkide Jay benim için üzülürdü. Tanrım, ne sacmalıyorum ben?