Be a Girl.

BAG*Damn it.

Sa psikopat okuyucularım :d

Bölüm aslında gecikmek zorunda kalıcaktı ama söylediğim icin bugün koymaya calıstım.

Sizin sakar yazarınız bugün sol elini yaktı o yuzden tek eliyle yazmaya calisiyor hdnfj gercekten canım cok yanıyor ve ben bu halimle bile sizin icin yeni bölüm yazmaya calisiyorum kiymetimi bilin ve oy verin cfch cidden oy verin ve yorum yapın cok ihtiyacım var . oy verilmeyince veya yorum yapilmayınca hikayenin okunmadığını düşünüyorum ve icimdeki yazma isteği yok oluyor.

Simdiden söyliyim yazım yanlısı olabilir yani o yuzden kusura bakmayın. Yeni bölümün ne zaman geleceği hakkında birsey söyleyemem ama gecikmemeye calisicam

Size iyi okumalar

Oy ve yorumlarinizi bekliyorum

Sizi seviyorum .x

Mrspsychopath

×

Ne kadar olduğunu bilmesemde uzun bir zamandır burada durmus öylece duvara bakıyordum. Beynim Andy'nin söylediklerini kabul etmek istemiyor gibiydi. Zaten doğruluğu kesin değildi, öyle değil mi? Andy'e nasıl güvenebilirdim ki. O beni artık sevmiyordu. Bana yalan söylemişte olabilirdi. Yada ben kendimi kandırmak için bahane arıyordum.

"Gerçekleri duymak acıttı mı Bea?" diye sorduğunda kendime gelebilmek için kafamı salladım. Onun karsısında kendimi güçsüz duruma düşürmemeliydi. Hem ben Bea'ydım. Öyle bir şey olsa bile kesin kazanırdım. Yani kazanabilirdim. Kazanabilirdim değil mi?

"Senin sözlerine inanmıyorum Andy. Beni eskisi gibi sevmediğini biliyorum. Bana yalan söylediğini de biliyorum. Joe acımasız bir piç olabilir ama benim zarar görebileceğim bir dövüşü kabul edecek kadar da acımasız değil. Ben onun en iyi dövüşcüsüyüm. Benim üzerimden o kadar para kazanırken beni böyle bir riske atmaz." dedim gözlerinin içine bakarak.

Andy tek kaşını kaldırdı ve yüzüne alaylı bir ifade yerlestirdi.

"Öyle mi düşünüyorsun? Hepimiz Joe'nun uslanmaz bir para tutkunu olduğunu biliyoruz. Hatta sen bunu bizden daha iyi biliyorsun. O para için öz babasını bile satar. Bu dövüşte ne kadar para kazanacağından haberin var mı?" dedi Andy sonlara doğru gülerek. Acı gerçek şu ki Andy sonuna kadar haklıydı. Joe hayatımda gördüğüm en para tutkunu insandı. Ama bir yandan da ona inanmak istemiyordum.

"Sana hala inanmıyorum. " dedim. Sesimin güclü çıkması için uğrasmıstım ama olmamıştı.

"Git ve Joe'ya sor. " dedi ve kollarını göğsünde birlestirdi. Ona son bir kez baktım ve hızla omzuna çarparak yanından gectim. Joe'nun ağzından bunun bir yalan olduğunu duyana kadar sakin kalamazdım. Tabi eğer yalansa.

Üst kata hızlıca çıktığımda nefes nefese kalmıstım. Derin bir nefes alıp Joe'nun kapısının önüne geldim ve kapıyı calmadan iceri girdim. Kapı açılırken tuhaf bir ses cıkarmıstı ve yüzümü burusturmama yol acmıstı.

Joe iceride her zaman olduğu gibi oturuyordu. Siyah deri koltuğuna yaslanmıs ve kasları catıktı. Elinde her zaman bulundurduğu sigarası vardı.

Bir adım atıp ona bağıracağım sırada masanın önündeki tekli koltukta oturan adamı fark ettim. Siyah sacları ve kolunu kaplayan dövmeleri vardı. Oldukça ürkünçtü.

Joe beni görünce catık kaşları daha da catıldı.

"Burda ne işin var Bea?" dedi sakince. Bir yandan da masanın önünde ki adama bakıyordu. Kim olduğunu bilmiyordum ama önemli biri olduğu kesindi.

"Bir şey sormak için gelmiştim." dediğimde Joe sigarasından derin bir nefes aldı ve bitince izmaritini yere attı.

"Sonra sorabilirsin bence." dediğinde kapının orda dikilmeyi bıraktım ve masanın önüne kadar hızlı adımlarla yürüdüm. Ellerimi masaya dayayıp Joe'ya doğru eğildiğimde saskınlıkla kaşlarını kaldırdı.

"Hayır simdi sormalıyım. Andy az önce bana bu dövüşte birinin ölmesi gerektiğini söyledi. Doğru mu?" diye sorduğumda Joe cevap vermedi. Koltukta oturan dövmeli adam kahkaha attığında sinirlendim ve ellerimi masaya vurdum.

Şu an birinin bana bunun yalan olduğunu söylemesine ihtiyacım var.

"Doğru mu?" diye sinirle tekrarladığımda dövmeli adam ayağa kalktı. Boyu gercekten fazla uzundu. Aramızda neredeyse 2 kafa boyu vardı ve bu yüzden ona kafamı kaldırarak bakmak zorunda kalmıstım. Eğer suan normal bir durumda olsaydık ona 'Orada havalar nasıl?' diye iğrenç bir espri yapabilirdim ama suan ki durumumuzun normallikle yakından uzaktan alakası yoktu.

"Ona söylemediniz mi?" diye sordu adını bilmediğim dövmeli adam. Adını öğrenmeme de gerek yoktu zaten, o benim için dövmeli adam olucaktı.

"Neyi söylemelilerdi?" diye sordum ellerimi masadan cekip doğrulurken. Adam beni süzdükten sonra devam etti.

"Andy kim bilmiyorum ama bu doğru. Dövüşte ikinizden birinin ölmesi gerekiyor." dediğinde gözlerim kocaman açılmıstı. Joe'ya baktığımda ayağa kalkmıştı ve kaşları catıktı.

"Bu gercekten komik. Ona bunu söylemediğinize inanmıyorum. Her neyse ben gidiyorum. Dövüşte görüşürüz Joe." dedi ve arkasını dönerek kapıya doğru ilerledi. Kapıyı acıp gideceği sırada durdu ve arkasını dönerek iğrenc bir sekilde sırıttı.

"Güzel parçaymış. Bir ara gönderirsin. Tabi yaşarsa." dedikten sonra hızla kapıyı kapatıp çıktı. Sinirle Joe'ya döndüğümde o da bana sinirli bir şekilde bakıyordu.

"Nasıl olurda benim hayatımı tehlikeye atacak bir dövüşü kabul edersin? Sen aklını mı kaçırdın? Benden oraya çıkıp bir adamı öldürmemi bekleme. Dövüşmüyorum." dediğimde Joe hızla öne doğru geldi ve saçlarımı tutarak aşağı cekti.

"Bana bak küçük sürtük, sana ne isteyip istemediğini soran olmadı. O dövüşe ne kadar para yatırdığımdan haberin var mı senin? Şimdi sızlanmayı bırak ve çalış. Bu Cumartesi her şey son bulucak." dedi ve ellerini saçımdan cekti.

Odadan hızlıca cıktığında kısa saçlarımı düzelttim ve tekli koltuğa oturdum.

Lanet olsun, şimdi ne yapacaktım?

×

Dı end.

Elim cok aciyor daha fazla yazamadım kusura bakmayın. Suan resmen elim yanıyo anneeğğ modundayım fhfh

Simdi siz ne yapıyormussunuz? Oy verip, yorum yapıyormussunuuuz. Aferin size hvhgj

Neyse ben iyi değilim

Sizi seviyorum.

Mrspsychopath .x