BİR ADIN KALMALI

Bölüm 10 | HÜKÜM

- Bu sefer olmaz. Bir terk edişi daha kaldıramam. Korkmadan soracağım. Altından bir ihanet daha çıkacak değil ya. Seni bulacağım Ela.

Mert kendi kendine sarf ettiği sözlerden sonra hızla kalktı yerinden.

- Seni bulacağım.

Hayatının en büyük ihanetini başlatmaya mı gidiyordu, en güzel yalanına inanmaya mı ? Bunu şimdilik kimse bilmiyordu.

..

Taksiden inip apartmana doğru ilerledi Ela. Zihni o kadar yorgundu ki. Bırakıp gitmişti Mert'i. Hayal'le girdikleri bu oyundan sonra belki ilk defa içinden geçen bir şeyi yapmıştı. Hesapsız, kuralsız. Sadece içinden geçeni. Çünkü korkuyordu artık. Ne Hayal'e verdiği sözün ne de gerçekten Mert'ti sevmesinin bir önemi olmayacaktı oyunun sonunda. Baştan bir yalan üzerine kurulmuştu her şey. Belki kendi söylemediği ama ortağı olduğu bir yalan. Mert'i kandırıyordu. Önceleri her şey kolaydı ama o öpücükten sonra Mert'in söyledikleri allak bullak etmişti Ela'yı. Şimdi daha fazla korkuyordu. Daha fazla acıyordu canı. Oyun oyun olmaktan çıksa bile acısı kat be kat artıyordu. Kendi yanıyordu. İlkin kabul etmişti bunu ama Mert ? Ne Hayal giderken sormuştu ona ne de kendi dürüst yaklaşabilmişti.

- Kimin neyi hak ettiğini anlamaya çalışmaktan yoruldum artık.

Sözlerinden sonra yatağına bıraktı kendini. Bu kadar kaçabilmişti işte. Yorganın altına kadar. Bu numaralar çocukken işi yarıyordu halbuki. Çalan zilin sesi bu gerçeği bir kere daha vurdu yüzüne. Tereddütsüz kalktı yataktan. Mert gelmişti. Biliyordu. Kaçmasına izin vermemişti işte. Belki de kendi kaçmak istememişti.

- Ela !

İçeri girip kapıyı kapadı Mert. Sonra Ela'nın ağlamaktan kızarmış gözlerine baktı. Ve kendine çekip sıkıca sarıldı ona.

- Çok korktum. Sen de gittin sandım.

Bu sözlerin üzerine sıyrıldı Mert'in kollarından Ela.

- İçeri geç sen. Ben sıcak bir şeyler getireyim ikimize. Olur mu ?

- Tamam. Olur. Tamam.

Mutfağa girmesiyle tekrar ağlamaya başladı Ela. 'Sen de gittin sandım' demişti kendine. Nasıl kaldıracaktı bunu ? Yara bandı olması için bırakmıştı resmen Hayal onu. Kendi ise yaraya aşık oluyordu. Nasıl dayanacaktı tüm bu olanlara ? O sırada Mert geldi yanına.

- Duramadım Ela. Üstüne de gelmek istemiyorum ama. Neden gittin Ela ? Hem de o konuştuklarımızdan sonra. Neden ?

[5 saat önce]

- Yaralarımın ilacı dudakların Ela. Tıpkı ruhuma iyi gelenin sen olduğu gibi.

- Mert ? Neler söylediğinin farkında mısın sen ?

- Evet Ela evet.

Bir süre sessizlik kapladı salonu. Ela kalkıp gitmeye yeltenince Mert kolundan tutup oturttu onu tekrar.

- Anılarının içinde Hayal'e kızıp öpeceksin beni dedin.

- Dedim. Ve sen de öptün.

- Ama bunun Hayal'le bir ilgisi yok Ela. Sana karşı dürüst olmak istiyorum.

- Dürüst ol Mert. Sadece dürüst. Kafam çok karışık. Kendimi fazla değersiz hissediyorum. Gerçeklere hiç bu kadar ihtiyaç duymamıştım.

- Seni kendi odanda. İlk öptüğüm gece.

Bakışlarını yere çevirdi Mert.

- Evet devam et.

- Haklıydın. Senden öğrendiklerimden sonra ona kızgınlığımla öptüm seni.