Anonim: Bugün nasılsın?
Anonim: Neşeli duruyorsun.
Evren: Evet, bazı arkadaşlarım iyi hissettiriyor.
Anonim: Elis'i yanında göremedim.
Evren: Hassiktir, Elis'i unuttum.
Evren: Kahretsin!
Evren: Ona söz vermiştim, beraber duracaktık.
Evren: Ah, sikeyim ama!
Evren: Çok, çok kötü hissediyordur.
Anonim: Sıkıntı etme, alışmıştır.
Anonim: Tahminimce bu ilk yapışın değildir.
Anonim: Sonuçta etrafında mükemmel kızlar varken, onu unutmuş olman o kadar da koymaz ona.
Anonim: Tabii bu benim düşüncem.
Evren: Her ne olursa olsun, bunu yapmamam gerekirdi...
Evren: Büyük aptallık ettim.
Evren: Yanında olmam gerekirdi.
Evren: En ufak şeyimde bile yanımda olan kızı böyle aptal bir şey için bıraktığıma inanamıyorum.
Evren: Galiba ona bir sürü çikolata alacağım.
Evren: Ama o çikolata sevmez.
Evren: Buldum!
Evren: Öğlen hamburger yemeye götüreceğim.
Anonim: Bence fazla evham yapıyorsun, az önce sınıfındaydım ve Elis gayet sakin bir şekilde test çözüyordu.
Evren: Olsun, yine de yapacağım.
*Evren sen bi malsın anneceğim. Hiç öyle şaapma ama malsın aşkım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kalp kırığı|texting
Short Story→tamamlandı Anonim: Hani sen şimdi, mükemmel kızlarla takılıyorsun ya Anonim: Ben o mükemmel kızlardan biri olmak için, her şeyi feda ederdim Evren
