"Bakıyorum da kimler varmış?" diye karşıma oturan Dila'ya öylece bakıyordum.
Evren'in eski sevgililerinin benimle alıp veremediği neydi?
"Ne var?" diye sordum.
Omuz silkti ve yavaşça geriye yaslandı.
"Aslında, Aylin sinirlerimi bozmaya başladı. Sen de sevmiyorsun, eee bir şeyler yapmasak olur mu?" dediğinde, güldüm ve kollarımı masanın üstünde bağdaştırdım.
"Seninle beraber, bir işe gireceğimi mi düşündün? Hem de Evren'i üzecek bir işe?" dedim ve alaylı bir gülüşle cevap verdim.
"Sonuçta, aynı tarafta olursak daha güçlü oluruz." dedi ve o da benim gibi masaya doğru eğildi.
"Sen, bunları mantıkla falan mı düşündün? Gerçekten sana yardım edeceğimi?" dedim ve sesli bir şekilde güldüm.
"Bomboşsun." dedim ve masadan kalktım.
Yürürken, karşıma aniden çıkan Evren ile duraksadım.
"Ne konuşuyordun onunla?" diye sorduğunda, cevaplamadan, devam etmeye çalışsam da beni kolumdan tuttu.
"Hâlâ mı bozuğuz Elis? Biliyorum kötüsün ama lütfen benim de kötü olduğumu gör." dediğinde, ona doğru döndüm.
Morarmış göz altları, daha da belirginleşen elmacık kemikleriyle uzun süredir bakmadığım yüzüne doya doya baktım.
"Uyumuyor musun?" diye sordum kısık bir sesle. Duyduğundan bile şüpheliydim.
"Uyuyamıyorum." dedi o da benim gibi kısık sesle.
"Ama şey, geçen gün, uyumuştun." dedim biraz utansam bile.
Biz, aynı yatakta, birbirimize sarılarak uyumuştuk.
Bildiğiniz.
"Seni affetmem için ne yapabilirsin ki?" dedim ve güldüm.
O ise, elimden tutup beni sürüklemeye başladı.
"Nereye gidiyoruz geri zekalı?" dedim kahkaha atarken.
"Okuldan kaçacağız." dedi ve bana saçma bir bakış attı.
"Çantalarımız yok?" diye sorduğumda, adım atacakken, durup okula doğru döndü.
"Dur, unutmuşum. Şimdi alıp gelelim, kaçacağız. Başka yolu yok." dediğinde, son hafta olduğu içim ve sadece test çözdüğümüz içim şanslıydı.
Yoksa hayatta okuldan kaçmazdık.
İkimiz de inektik.
Hâlâ elimi bırakmadığını fark edince, ellerimize bakıp derin bir nefes aldım. O ise, hâlâ beni çekiştirerek sınıfa doğru götürüyordu.
Sınıfa girdiğimizde, Evren elimi bırakmadan ilerlemeye devam edince, Aylin'in arkadaşı yerinden hızla kalkıp, sınıftan çıktı.
Alın işte, köstebek.
Evren çantasını ve çantamı alıp, çantamı bana uzatınca, tek koluma çantamı geçirdim ve o da benim gibiydi.
Elimi tekrardan tutup, beni sürüklemeye devam etti.
Ve beraber bir hamburgercinin önüne gittik.
El ele.
*Ela ile Ali el ele. Bu ne amk, sinirlerim bozuldu salak salak gülüyorum iyi değilim. QÖDNWMSJWMSÖWŞXÇWÖXLWŞCMSKAŞ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kalp kırığı|texting
Nouvelles→tamamlandı Anonim: Hani sen şimdi, mükemmel kızlarla takılıyorsun ya Anonim: Ben o mükemmel kızlardan biri olmak için, her şeyi feda ederdim Evren
