"Kalk hadi gidek." dediğimde, gülerek ayağa kalktı.
"Ne? Dersim var benim. Ona girmem gerekiyor. Sonuçta hepimiz senin gibi kolay bir bölümde okuyup, yatarak geçmiyoruz." dediğimde, bana dönüp sinirli bir bakış attı.
"Bakma öyle."
"Derslere girmiyorum çünkü bir sene kaldım. Maketi getirmeyi unuttuğum için suçlu sayılmam." dedi ve omuzlarını silkti.
"Hadi, yürü." dedim ve onu elinden tutarak çekiştirmeye başladım.
"Evren, bu kadar karamsar olma hadi." dedim ve onu elinden tutarak sürüklemeye devam ettim.
"O kadın beni sevmiyor, seveceğini de sanmıyorum. Bence boşa uğraşıyoruz." dediğinde, ona ters bir bakış attım.
"Sana göre her şey boş." dedim ve gözlerimi devirdim.
"Sen ve Dünya hariç." dediğinde gülümsememe engel olamadım.
"Yapma şunu, yumuşamak istemiyorum şu an." dedim ve kendi kendime boğazımı temizledim.
"Hadi lütfen, dönelim." dedi ve beni çekiştirdi.
"Pekâlâ, benim çıkarım ne olacak?" diye sordum ona dönüp güldüğümde.
"Bir düşüneyim, çikolatalı dondurma. En sevdiğinden." dediğinde, gözlerimi belerttim.
"Sen, tam bir şantajcısın." dedim ve onun kahkahasını izledim.
"Şerefsiz ve köpeğim de sana bakılırsa." dedi ve güldü.
"Öylesin." dedim, o elimi tutarak kafamın üstünden geçirdi ve bu sayede hem elimi tutmuş, hem de kolunu omzuma atmış oldu.
Gülerek koridorun sonuna doğru ilerledik.
O bana çikolatalı dondurma alırken, ben orada öylece oturmuş dondurmama kavuşmayı bekliyordum.
Tabii ki yaptığı şantaja kanmıştım!
Ama yediğim dondurma, derse girmekten daha güzel geliyordu şu an.
Omzuna vurarak kendimi yeniden dengemi sağlayacakken, sakarlığım tutmuştu ve arkamda hiçbir dayanağın olmadığını unutup geriye doğru düşecekken, Evren'in beni belimden tutmasıyla sadece yüzümün dondurma ile buluşması yaşanmıştı.
Eh, en azından düşmemiştim.
Yüzümü ona döndüğümde, burnumu sıkıp kahkaha atmaya başlamıştı.
"Gülme, komik değil." dedim ona sinirle.
Birkaç dakika yüz ifademe baktıktan sonra ciddi kalmaya çalışsa da, gülmek istediğini fark ettiğimde, onunla birlikte kahkaha atmaya başladım ben de.
Yanaklarıma ve burnuma bulaşan dondurmayı, çantamdan silmek için aldığım peçeti, elimden alarak, çenemden tutup yüzümü ona doğru döndürdü ve özenle yüzümde kalan çikolatalı kısımları silerken, ben ona gülümsedim.
İşte biz, sonunda mutluyduk.
Sonumuz mutluydu.
*Özledim Kalp Kırığı'na bölüm yazmayı. Evet biliyorum baya uzun bir ara oldu ama, üzgünüm umarım beni affedersiniz. Her şeye alışma konusunda pek bir zorluk çekiyor gibiyim o yüzden pek odaklanamıyorum. Öyle ya da böyle, bitirdim. Daha fazla uzatmak istemedim, büyük ihtimalle en iyisi buydu. Hepinize yanımda olduğunuz, bana değer verdiğiniz için teşekkür ederim. İstediğinizde yazabilirsiniz, gördüğüm anda cevap vereceğimdem emin olabilirsiniz. Seviyorum sizi, iyi bakın kendinize. ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kalp kırığı|texting
Nouvelles→tamamlandı Anonim: Hani sen şimdi, mükemmel kızlarla takılıyorsun ya Anonim: Ben o mükemmel kızlardan biri olmak için, her şeyi feda ederdim Evren
