İMKANSIZ AŞK 👩‍❤️‍👨

Bölüm 4

Şirketten çıktığımda birden telefonuma mesaj geldi, mesaj Ceyda'dan gelmişti. Ben de yürürken telefonumda ki  mesajı okuyordum.

Gönderen: Ceyda

"Güzel nerede sin, yanına geleyim mi??"

Ben telefonumda ki mesajla ilgilenirken birden bedenime sert bir cismin çarpmasıyla yere düşmem bir oldu. Hızlıca kafamı yukarı doğru kaldırdım ve karşımda uzun boylu, karizmatik ve bir o kadar da yakışıklı bi erkek vardı. Üstelik kaslı falan da. Ama çok kötü çarpışmıştık. Sonra hemen bana bağırıp küfürler etmeye başladı. Evet yakışıklı olduğu kadar çok sert de. Bana çarpıp beni yere düşüren kendisi ama benim kalkmama yardım etmesi gerekirken bana bağırıp çağırmaya başladı.

"Kızım dikkat etsene beee, senin yolda yürürken telefona değil önüne bakman gerekiyor" diye sertçe söylendi. Ben de "sanane bee!! Telefon benim değil mi, istediğim zaman istediğim yerde alırım elime", "bak kızım bana sesini yükseltme yoksa çok kötü olur bilmiş ol" diyince ben de hemen ayağa kalkıp "yaaa, yoksa naparsın!! Hem bana çarpıp yere düşüren de sensin, benden özür dileyip bana yardım edeceğin yere senin şu söylediklerine bak" dedim. Sonra o da "sen eğer o telefonunla oynamasaydın bu çarpışma da olmayacaktı" dedikten sonra ben de hemen sertçe "yaa tamam telefonla oynayan benim ama senin elinde hiç bir şey yoktu, yani sen beni görüp kenara çekilebilirdin" dedim. "hem ayrıca asıl sen benimle doğru konuş ben senin kızın falan değilim" diye de ekledim.

"Ben seninle hiç vakit kaybedemeyecem, senin yüzünden toplantıya geç kaldım, şimdi çekil önümden" dedi.
Ben de hemen o giderken arkasından "öküz" diye ekledim. Çünkü bu yaptığı öküzlükten başka bir şey değildi. Resmen öküz, başka bir şey değil. Daha bir kızla nasıl konuşacağını bile bilmezken ben neden onunla konuşarak vaktimi harcadım kiii. Haahh Ceyda'yı unuttum işte, hep onun yüzünden. Hem kendisi çarpıyor bana hem de suçu benim üstüme atmaya çalışıyor. Sonra hemen telefonumu elime aldım ve Ceyda'nın mesajına cevap yazdım.

Gönderilen: Ceyda

"Ceyda ben şimdi eve gidiyorum, sen de gel bize"

Dedim ve eve doğru yol almaya başladım. Ama hâlâ çok sinirliydim. Eve girdikten 5 dakika sonra falan da Ceyda geldi. Ceyda anneme "merhaba Canan teyze, Güzel evde mi acaba??" diye sorduktan sonra annem de "evet evde kızım, odasında" diye yanıtladı. Ben de kitabımı okuyorken hemen kapıdan içeri Ceyda girdi. Ben Ceyda'ya olanları yani şirketten çıktıktan sonra o çarpışma vakasını falan anlattım. Çünkü benim Ceyda'dan hiç gizlim salkım falan olmaz. Ceyda'nında benden gizlisi saklısı olmaz. Tabii Sarp'tan ve Orçun'dan da olmaz ama Ceyda daha farklı. Ceyda da hemen "ayy neee!! neler yaşamışsın yaaa, eee yakışıklı mıydı bari" diye sorunca ben de "ne diyor sun kızım yaaa, yakışıklılığını bırak her şeyden önce çok kaba, çok öküz. Hatta öküz bile onun yanında daha iyidir" dememle Ceyda hemen bir kahkaha patlattı.
"Kızım sen ciddi misiiiin??", "Evet Ceyda çok ciddiyim, yaaa sana anlattım yaaa! bana çarpan kendisi, ve yere düşüren de kendisi olduğu halde, bana yardım edip bir özür bile dilemediiii."

Odada biraz konuştuktan sonra, Sarp aradı ve Orçun'la beraber oda geldi bize. Ceyda da hemen ağzından kaçırdı olsa gerek, hemen söyleyiverdi benim başıma gelenleri. Sonra Orçun da "vayy bee Güzel hemen adını sanını bize söyle biz halledelim işini dimi Sarp" dedikten sonra Sarp'ta "evet Orçun doğru söylüyor, kimmiş sana öyle sert davranan"diye sordu. Ben de gülerek onun hakkında hiç bir şey bilmediğimi, adını dahi bilmediğimi söyledim, tabi biraz da burukça bir gülümsemeyle. Çünkü onun bana karşı olan konuşma tipini hiç mi hiç beğenmedim. Ve hâlâ ona karşı sinir doluydum ve bir o kadar da nefret.

Biraz oturup konuştuktan sonra saatin daha erken olduğunu düşünerekten 4'ümüz dışarı çıkma kararı aldık ve ben anneme de haber verip dışarı çıktık hep beraber. Biraz da dışarıda vakit geçirmek istedik. Ama evet temiz hava bana çok iyi gelmişti, iyi ki de çıkmışım dedim içimden kendi kendime. En azından sinirlerimi biraz da olsun yatıştırabilmiştim. Ama umarım o bir daha benim karşıma çıkmaz, yanlışlıkla da olsa inşallah karşılaşmayız bir daha umarım. Çünkü ben bir daha onu görmek istemiyorum, onu bıraktım uzaktan bile onu görmek dahi istemiyorum. Daha önce onun gibi kaba birisiyle hiç karşılaşmadım. Güzel Soykan'ım ben daha önce kimse benimle bu şekilde konuşmaya cüret edememişti, ama o... Neyse onu ve onun bana söylediklerini unutsam iyi olacak. Aklıma getirmemem gerekiyor onu. Unut gitsin. Zaten bir daha o benim karşıma falan çıkmaz, daha iyi olur.